Ο Γεράσιμος Τζωρτζάτος φυλάει τα παιχνίδια των παιδικών μας χρόνων - Μια συλλογή γεμάτη θησαυρούς

Πρωτοχρονιά… μια ημέρα που ανήκει στα παιδιά. Όλα τα παιδιά του κόσμου σήμερα έτρεξαν στο δέντρο να ξετυλίξουν με κινηματογραφική ταχύτητα τα δώρα που τους έχει αφήσει ο Άγιος Βασίλης. Κάποια δε για να τον καλοπιάσουν είχαν αφήσει στο τραπέζι του σαλονιού γάλα και μπισκότα.

Σε λίγο το σπίτι μετατρέπεται σε πεδίο μάχης από τα παιχνίδια και οι φωνές των παιδιών είναι πλημμυρισμένες από χαρά.

Ακόμη και εμείς τα πιο… μεγάλα παιδιά συμμεριζόμαστε αυτή την χαρά τους. Και εμείς κάποτε ήμασταν στη θέση τους. Βέβαια τα δικά μας τα παιχνίδια ήταν πιο ιδιαίτερα, πιο ξεχωριστά, πιο φινετσάτα. Και αυτό γιατί ήταν μοναδικά. Μας θυμίζουν ωραίες στιγμές, αναμνήσεις που χαράχτηκαν στην μνήμη μας και μας ακολουθούν εδώ και χρόνια.

Αυτά τα παιχνίδια πλέον δεν υπάρχουν… είναι συλλεκτικά και σπάνια.

Τα σιδερένια αυτοκινητάκια, οι κούκλες οι bibi-bo, οι φωτεινούληδες που τους έπαιρνες αγκαλιά το βράδυ και λαμπιρίζαν από την χαρά τους.

Ποιος θα ξεχάσει και τα απίστευτα επιτραπέζια «Κάστα και Πολιορκητές»; Ποιος δεν έστησε την πίστα για να τρέξει το υπερ-αυτοκίνητο των Ντιούκς ή ο Κιττ ο ιππότης της ασφάλτου; Πόσοι από εσάς δεν είχατε ξετυλίξει το δώρα σας κάποτε και σέρνατε τους γονείς σας στο πλησιέστερο πάρκο για να δοκιμάσετε το turbo-trax;

Πόσα κορίτσια δεν είχατε χαρεί με τις παταπούφες ή με τα μικρά μου πόνυ;

Δεκάδες αναμνήσεις… γλυκές και υπέροχες.

Ο Γεράσιμος Τζωρτζάτος αποφάσισε να ανακτήσει στην μνήμη του αυτές τις υπέροχες εικόνες και έγινε συλλέκτης παλιών παιχνιδιών.

Ο ίδιος μαζεύει με ευλάβεια «παιδικούς θησαυρούς» από το 2008 και δείχνει στο Newsbomb.gr με περίσσιο καμάρι την απίστευτη συλλογή του.

Ακόμη και κούκλα της Αλίκης Βουγιουκλάκη έχει εντοπίσει…

Μιλάει για τα παιχνίδια μιας άλλης εποχής τότε που η Lyra και η El Greco πρωταγωνιστούσαν και έφτιαχναν με μεράκι παιχνίδια που μιλούσαν στην φαντασία των παιδιών.

Τον στεναχωρεί που τα μικρά παιδιά σήμερα είναι καθηλωμένα στις οθόνες και δεν χαίρονται το παιχνίδι καθώς τα ηλεκτρονικά οριοθετούν την φαντασία τους με την εικόνα.

Ο Γεράσιμος έχει μια πολύ σημαντική συλλογή από τα συγκεκριμένα παιχνίδια, άθικτα, στα κουτιά τους, σε ένα δωμάτιο-κιβωτό παιδικών αναμνήσεων και μέσα από αυτό μας ταξιδεύει στα παιδικά ονειρικά μας καταφύγια.

Από πότε ξεκίνησες να μαζεύεις παιχνίδια;

«Την συλλογή την ξεκίνησα από το 2008…».

Ποιο ήταν το πρώτο παιχνίδι που ξεκίνησες την συλλογή σου;

«Το πρώτο παιχνίδι που άρχισα να ψάχνω που το θυμόμουν από τα παιδικά μου χρόνια ήταν ένας μικρός φωτεινούλης που φωσφόριζε. Από αυτό ξεκίνησε η αναζήτηση μου… Έψαχνα δεν το έβρισκα για αρκετό καιρό. Το βρήκα, το αγόρασα από ένα παλιό παιχνιδοπωλείο και μετά αποφάσισα να φτιάξω μια συλλογή».

Είναι ακριβό χόμπι;

«Πριν από δέκα χρόνια δεν ήταν ακριβό χόμπι, τώρα πλέον είναι. Είναι πολύ ακριβό γιατί πλέον είναι της μόδας».

Το πιο ακριβό κομμάτι;

«Είναι πολλά πλέον τα ακριβά κομμάτια, είναι κομμάτια που κοστίζουν πάνω από 500€. Το πιο ακριβό που έχω πάρει εγώ προσωπικά είναι μια κούκλα Αλίκη Βουγιουκλάκη. Και οι Ντιουκς μου κόστισαν αρκετά. Το υπερ- αυτοκίνητο των Ντιους».

0102

0202

Τα παιχνίδια που συλλέγεις τα παίζεις ας πούμε με τα επιτραπέζια ή τα έχεις σφραγισμένα;

«Τα παιχνίδια που μ’ αρέσει να παίρνω συνήθως είναι κουτάτα και ότι είναι σφραγισμένο το σέβομαι και δεν το ανοίγω. Όσο και αν θέλουν οι φίλοι μου…».

Βλέπω την «Πολιορκία» έχεις παίξει μαζί της;

Είναι σφραγισμένη, άκοπη που λένε και την έχω κλειδωμένη με λουκέτο στο δωμάτιο με τα παιχνίδια.

Τα παιχνίδια που συλλέγεις σήμερα, είχες κάποια από αυτά;

«Ήμουν από τα τυχερά παιδιά που γονείς, θείοι, νονοί μου έφερναν παιχνίδια. Ό,τι παιχνίδι είχε κυκλοφορήσει εκείνη την εποχή το είχα στη διάθεση μου. Ασχέτως αν δεν έμεινε τίποτα από αυτά στο πέρασμα των χρόνων. Ήμουν από τα παιδιά που τα χαλούσαν κιόλας. Τα ευχαριστιόμουν όμως, τα ζούσα. Είχαμε πολύ λίγα παιχνίδια σε σχέση με αυτά που έχουν τα παιδιά σήμερα. Παίρναμε σε γιορτές, Χριστούγεννα, Πάσχα δεν υπήρχε αυτή η ποσότητα που κυκλοφορεί σήμερα».

0102

0202

Σήμερα τα παιδιά είναι καθηλωμένα πάνω από τάμπλετς και κινητά. Τι σκέφτεσαι γι’ αυτά τα παιδιά, πιστεύεις ότι χάνει κομμάτια της φαντασίας του μη παίζοντας κανονικά παιχνίδια;

«Το παιδί που είναι κρεμασμένο από το τάμπλετ κ.α ηλεκτρονικά χάνει αρχικά άπειρο χρόνο. Αν το παιδί δεν έχει το παιχνίδι στα χέρια του να το επισκευάσει, να το χαλάσει, να το ξαναφτιάξει, να το διαλύσει… Όλο αυτό είναι μια ιεροτελεστία που δίνει κινητικότητα στο παιδί και παράλληλα διεγείρει την φαντασία του. Με ένα αυτοκινητάκι, με δύο ανθρωπάκια και με λίγη λάσπη εμείς φτιάχναμε φανταστικούς απέραντους κόσμους.

Δυστυχώς τα παιδιά μέσα από τις οθόνες δεν μπορούν να απελευθερώσουν την φαντασία τους. Υπάρχουν όρια και αυτά τα θέτουν τα ηλεκτρονικά παιχνίδια».

Η δικιά μας γενιά πίστευε πιο πολύ στον Άγιο Βασίλη;

«Θαρρώ πως ναι… Επειδή όπως είπα και πριν εμείς δεν είχαμε όλο το χρόνο την χαρά να δεχόμαστε παιχνίδια αλλά σε συγκεκριμένες περιόδους. Η προσμονή για τον Άγιο Βασίλη ήταν πολύ μεγάλη. Και αυτό έκρυβε και μια μαγεία γιατί περιμέναμε αυτές τις ημέρες με αγωνία μεγάλη».

Έχεις δυσκολευτεί να βρεις ένα παιχνίδι για να το εντάξεις στην συλλογή σου;

«Ναι, δυσκολεύτηκα πολύ με αυτό που σου είπα πριν το υπερ-αυτοκίνητο των Ντιουκς. Να είναι καλά ένας φίλος, μου το βρήκε πριν λίγες ημέρες».

Το επόμενο παιχνίδι που ψάχνεις;

«Δεν έχω βάλει στόχους πλέον…αυτά που ήθελα όλα τα έχω βρει και έχω βρει κάποια διπλά και τριπλά (που πίστευα πως δεν θα τα έβρισκα καν). Το καλό είναι ότι δεν κρατάω ποτέ διπλό. Συνήθως τα δίνω, τα ανταλλάζω. Πάντως η el Greco και η Lyra που μαζεύω είναι ακόμη και τώρα όλο εκπλήξεις. Ακόμη και μετά από 13 χρόνια βρίσκω πράγματα που δεν ήξερα».

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.