Έρευνα Prorata για Newsbomb.gr: Συντριπτικό το «όχι» στα ζωολογικά πάρκα

Η πρόσφατη θανάτωση ενός χιμπατζή που δραπέτευσε από το Αττικό Ζωολογικό Πάρκο, άνοιξε τη συζήτηση για ένα θέμα για το οποίο στην Ελλάδα λίγα πράγματα έχουν ειπωθεί και αφορά το ζήτημα της λειτουργίας ζωολογικών κήπων και πάρκων. Η μακραίωνη ιστορία των ζωολογικών κήπων ήταν συνυφασμένη με την επίδειξη του πλούτου και την αριστοκρατία, αλλά και με τη εκπαίδευση και χρήση των ζώων είτε για πολεμικούς σκοπούς, είτε για την μελέτη του ζωικού συστήματος. Κατά τον 20ο αιώνα τα πάρκα ζώων συνδέθηκαν με ψυχαγωγικούς σκοπούς, ωστόσο σταδιακά έλαβαν και μία επιπλέον επιστημονική λειτουργία. Το τελευταίο συνδέεται με τα υπό εξαφάνιση ζώα, καθώς μεγάλα ζωολογικά πάρκα (ιδιαίτερα στις ΗΠΑ) ανέπτυξαν μία προηγμένη τεχνολογία η οποία βοηθά στην αναπαραγωγή και προστασία σπάνιων ειδών. Έτσι, προκύπτει το δίλλημα του κατά πόσο θα πρέπει να λειτουργούν πάρκα ζωών, ακόμα και εάν αυτά λειτουργούν επικουρικά για την προστασία ζώων που τελούν υπό εξαφάνιση. Σε αυτό το πλαίσιο η νέα έρευνα της Prorata για λογαριασμό του Newsbomb.gr, εξετάζει το πως αξιολογούν οι ερωτώμενοι τη λειτουργία ζωολογικών κήπων και πάρκων.

Σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας, η πλειονότητα των ερωτώμενων (σχεδόν 2 στους 3) θεωρεί πως ακόμα και εάν τηρούνται οι προϋποθέσεις και οι κανόνες λειτουργίας των ζωολογικών κήπων, τα άγρια ζώα πρέπει να ζουν στο φυσικό τους περιβάλλον. Στον αντίποδα, 1 στους 3 συμφωνεί με τη λειτουργία των ζωολογικών πάρκων, καθώς θεωρεί πως αυτά δίνουν την ευκαιρία στο κοινό να γνωρίσει και να έρθει σε επαφή με τα άγρια ζώα.

Εξειδικεύοντας τα δεδομένα της έρευνας και εξετάζοντας τις απαντήσεις υπό το πρίσμα του φύλου των ερωτώμενων, προκύπτουν ενδιαφέροντα στοιχεία. Συγκεκριμένα, η συντριπτική πλειονότητα (78%) των γυναικών, θεωρεί πως δεν θα έπρεπε τα άγρια ζώα να βρίσκονται σε πάρκα μακριά από το φυσικό τους περιβάλλον. Ωστόσο, οι άνδρες ερωτώμενοι είναι περισσότερο διχασμένοι, καθώς ενώ το 55% συμφωνεί με την παραπάνω θέση, το 45% των ανδρών τάσσεται με την άποψη πως τα ζωολογικά πάρκα δίνουν την ευκαιρία στον κόσμο να γνωρίσει σπάνια και άγρια ζώα.

Παράλληλα, αναλύοντας και τη μεταβλητή της ηλικίας, φαίνεται πως όσο πιο μικρή ηλικία έχουν οι ερωτώμενοι, τόσο πιο αρνητική στάση υιοθετούν ως προς το ζήτημα της λειτουργίας των ζωολογικών κήπων και της εκμετάλλευσης των άγριων ζώων για ψυχαγωγικούς σκοπούς.

Όπως συμβαίνει στις περισσότερες των περιπτώσεων, τα πολιτικά χαρακτηριστικά επηρεάζουν και διαφοροποιούν σημαντικά τις απόψεις και στάσεις που υιοθετούν οι πολίτες σε κοινωνικά ζητήματα. Το παραπάνω επιβεβαιώνεται και στην παρούσα έρευνα. Πιο συγκεκριμένα, αρνητικότερες κρίσεις ως προς τη λειτουργία των ζωολογικών κήπων καταγράφονται σε όσους και όσες δήλωσαν πως είναι Αριστεροί και Κεντροαριστεροί. Από την άλλη, οι αυτοτοποθετούμενοι ως Δεξιοί καταγράφουν σχεδόν ισόποσες απόψεις μεταξύ αυτών που βλέπουν τη λειτουργία των ζωολογικών πάρκων με θετικό πρόσημο και αυτών που είναι αρνητικοί με αυτό. Γενικώς, προκύπτει το συμπέρασμα πως όσο πιο αριστερά τοποθετείται κανείς στον άξονα Αριστερά-Δεξιά, τόσο πιο αρνητικές στάσεις εκφράζει σχετικά με τη λειτουργία των ζωολογικών κήπων

Φαίνεται πως η αρνητική στάση των ερωτώμενων ως προς την εκμετάλλευση άγριων ζώων και τη λειτουργία ζωολογικών κήπων, μπορεί να εξηγεί τις διαστάσεις και τη δυσφορία που προκάλεσε τις τελευταίες ημέρες η απόφαση θανάτωσης του χιμπατζή από το Αττικό Ζωολογικό Πάρκο. Ήδη η αρμόδια επιστημονική κοινότητα (κτηνίατροι) έχει κινητοποιηθεί και τοποθετηθεί επί του θέματος, αλλά και κρατικοί φορείς, όπως για παράδειγμα η Περιφέρεια Αττικής και το Υπουργείο Περιβάλλοντος. Παράλληλα, μία σειρά από φιλοζωικές εταιρίες και οργανώσεις έχουν ήδη ξεκινήσει μία σειρά από διαμαρτυρίες σχετικά με τους όρους κράτησης των άγριων ζώων.

Είναι κοινός τόπος πάντως πως σε διεθνές επίπεδο οι διαμαρτυρίες σχετικά με τον εγκλωβισμό άγριων ζώων σε κελιά, έχουν οδηγήσει στην αναβάθμιση του περιβάλλοντος στο οποίο βρίσκονται τα ζώα αυτά. Επιπρόσθετα, πολλά ζωολογικά πάρκα έχουν διαμορφώσει ειδικές αίθουσες για τα υπό εξαφάνιση ζώα, οι οποίες ομοιάζουν στο φυσικό τους περιβάλλον, όπου με αυτόν τον τρόπο όχι μόνο εξασφαλίζουν αξιοπρεπείς συνθήκες ζωής για τα ζώα αυτά, αλλά παράλληλα τα βοηθούν να αναπαραχθούν και να επιβιώσουν.

Το συμβάν με το χιμπατζή του Αττικού Ζωολογικού Πάρκου, θα μπορούσε να αποτελέσει ένα συμβάν-ορόσημο, προκειμένου η σχετική απειρία ως προς τη διαχείριση άγριων ζώων στην Ελλάδα, να οριοθετηθεί με το κατάλληλο νομικό και διαχειριστικό πλαίσιο.

Σχετικές ειδήσεις

• Αττικό Πάρκο: «Πόλεμος» του ιδρυτή με τη Φιλοζωική για τον χιμπατζή - «Μπορούσε να σωθεί»
• Αττικό Ζωολογικό Πάρκο: «Έγκλημα χωρίς λογική» η θανάτωση του χιμπατζή - Συνεχίζονται οι έρευνες
• Βίντεο: Η στιγμή που ο χιμπατζής το σκάει από το Αττικό Ζωολογικό Πάρκο