Κρατικό ξύλο σε φωτορεπόρτερ, δημοσιογράφους και προπηλακισμοί βουλευτών
Οι εικόνες με τον ξυλοδαρμό δημοσιογράφων και φωτορεπόρτερ στην πορεία διαμαρτυρίας για την αποφυλάκιση του «τοξοβόλου του Συντάγματος» είναι τουλάχιστον θλιβερές.
Προσβάλλουν και την Ελληνική Αστυνομία και την ίδια την κυβέρνηση που επιτρέπει να ξυλοκοπούνται επαγγελματίες που βγάζουν το ψωμί τους και να εξισώνονται με αυτό τον τρόπο με ταραξίες του ποινικού δικαίου οι οποίοι έσπαγαν μαγαζιά και βιτρίνες σε καφετέριες και εμπορικά κέντρα.
Οι πρωτοφανούς αγριότητας εικόνες που εκτυλίχθηκαν στο κέντρο της Αθήνας επιβεβαιώνουν για ακόμη μία φορά ότι η αστυνομική αυθαιρεσία δεν είναι η εξαίρεση αλλά μάλλον ο κανόνας. Δεν υπήρχε απολύτως τίποτα που να δικαιολογεί καταστολή εναντίον φωτορεπόρτερ και εναντίον βουλευτή του ελληνικού έθνους. Αυτά τα πράγματα είναι εκτός από καταδικαστέα και επικίνδυνα για τη λειτουργία της Δημοκρατίας.
Και ναι μεν διατάχθηκε ΕΔΕ όμως συμβαίνουν ανεξήγητα πράγματα που δεν έχουν καμία λογική εξήγηση και δικαιολογία. Επιτέθηκαν μέχρι και σε ΑΜΕΑ πάνω σε αναπηρικό καροτσάκι, ενώ προπηλακισαν και βουλευτή του ελληνικού Κοινοβουλίου. Δεν δίστασαν να επιτεθούν στον βουλευτή του ΜέΡΑ25 Κλέων Γρηγοριάδη.
Εύλογα τα ερωτήματα είναι πολλά. Υπάρχει κάποια πολιτική εντολή να χτυπούν ανελέητα όποιον βρουν μπροστά τους;
Υπάρχει κάποια κεντρική οδηγία να χτυπούν επαγγελματίες δημοσιογράφους, φωτογράφους και φωτορεπόρτερ; Διότι αυτό το τελευταίο γίνεται συστηματικά.
Είναι αμφίβολο αν μια ΕΔΕ θα ρίξει φως σε αυτά τα περιστατικά ωμής και απρόκλητης βίας. Απρόκλητης διότι εδάρησαν και άνθρωποι που δεν είχαν καμία σχέση ούτε με το αντικείμενο της πορείας, ούτε με τον αναρχικό χώρο.
Αν δηλαδή η κεντρική στρατηγική είναι «βαράτε στο ψαχνό όποιον βρίσκεται μπροστά σας», καλό είναι να το ξέρουν οι πολίτες να πάρουν τα μέτρα τους όταν έρθει η ώρα.
Είναι άλλο πράγμα χρησιμοποιώ βία εναντίον κακοποιών στοιχείων και άλλο πράγμα χτυπάω τους εκπροσώπους του Τύπου που μεταφέρουν σε real time τις εικόνες ενός πραγματικού γεγονότος.
Φαντάζομαι η διαφορά γίνεται αντιληπτή, όπως και ο... ενδεχόμενος δόλος αλλά και η σκοπιμότητα μιας τέτοιας συμπεριφοράς.