Αλεξανδρούπολη: «Η Δέσποινα και το μωρό δεν γυρίζουν πίσω» - Στην τελική ευθεία η δίκη

Στην τελική ευθεία βρίσκεται η δίκη για την υπόθεση θανάτου της Δέσποινας Καραγεωργίου, η οποία απεβίωσε τον Απρίλιο του 2021, κατά τη διάρκεια της νοσηλείας της στο νοσοκομείο της Αλεξανδρούπολης, ενώ ήταν έγκυος στο πρώτο της παιδί, το οποίο επίσης απεβίωσε.

Να θυμίσουμε ότι η γυναίκα διακομίσθηκε στο νοσοκομείο με πόνους και λίγες ώρες αργότερα άφησε την τελευταία της πνοή μαζί με το μωρό που κυοφορούσε.

Ο σύζυγός της δίνει μεγάλη μάχη για την δικαίωση της μνήμης της, ενώ καταγγέλει λάθη και παραλείψεις από τους γιατρούς, που όπως λέει δεν φρόντισαν την σύζυγό του, ενώ έχει την πλήρη στήριξη του πατέρα και του αδελφού της Δέσποινας.

«Ήταν δύσκολες οι στιγμές και έχει να κάνει με τον τρόπο που έγινε η αντιμετώπιση του θανάτου της Δέσποινας από τη μια κατηγορούμενη. Ειπώθηκαν πράγματα που στην πραγματικότητα δεν ήταν έτσι. Με αποκάλεσε ψεύτη, πράγματα που δεν μπορείς να τα ακούς μέσα στο δικαστήριο. Περίμενα ένα ίχνος μεταμέλειας, όμως δεν έγινε αυτό», δήλωσε στην εκπομπή «Αλήθειες με τη Ζήνα» ο σύζυγος της αδικοχαμένης Δέσποινας.

«Δεν μπορώ να πιστέψω αυτό που είπε η πρώτη κατηγορούμενη, ότι ζητά συγγνώμη, η οποία δεν έχει έρθει εδώ και δύο χρόνια. Η κόρη μας και το αγέννητο παιδί έχουν φύγει, ο πόνος είναι αβάσταχτος. Ζητώ όλες τις ευθύνες που έχουν τις πληρώσουν εδώ», δήλωσε ο πατέρας της κοπέλας, προσθέτοντας ότι καμία ποινή δε θα αποκαταστήσει τη μνήμη της κόρης του.

Τι κατέθεσαν οι κατηγορούμενοι

Για την υπόθεση στο εδώλιο κάθισαν δύο γιατροί, μία νοσηλεύτρια και μία μαία του νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης, που απολογήθηκαν κατά τη διάρκεια της δίκης.

Η νοσηλεύτρια υποστήριξε: «Το βράδυ εκείνο εκτελούσα χρέη βοηθού νοσηλεύτριας. Εκτέλεσα τις οδηγίες της ειδικού όπως ακριβώς δόθηκαν. Εγώ δεν είχα καμία τηλεφωνική επικοινωνία με το ιατρικό προσωπικό και δεν αντιλήφθηκα αν και από ποιους αντιμετωπιζόταν το περιστατικό. Όταν υπήρξε επιδείνωση της κατάστασης, η μαία μου είπε ότι θα καλέσει αμέσως την ειδικευόμενη να προσέλθει και εκεί έμεινε η δική μου ανάμειξη», ισχυρίστηκε και πρόσθεσε: «Την επόμενη φορά που μπήκαμε στον θάλαμο, η ασθενής ήταν σε άσχημη κατάσταση. Η ασθενής προσήλθε στην κλινική μας σε πολύ κακή κατάσταση, με πολύ έντονους πόνους και χωρίς να έχει τη δυνατότητα αυτοεξυπηρέτησης. Ήταν η πρώτη φορά που είδα ένα τέτοιο περιστατικό στην κλινική».

Η μαία ανέφερε: «Έχω έντονη συναισθηματική φόρτιση αυτή την ώρα που καταθέτω. Περιγράφω όμως τα γεγονότα που έγιναν κατά τη διάρκεια της βάρδιάς μου. Η κατάσταση της ασθενούς δεν ήταν καλή, δε μπορούσε να σταθεί όρθια, καθόταν σε καρότσι και είχε έντονη εφίδρωση. Επικοινώνησε πολλές φορές με την υπεύθυνη γιατρό της εφημερίας και την ενημέρωνα συνεχώς για την κατάσταση της ασθενούς, η οποία σημειωτέον παρέμενε σταθερή».

Η κατάσταση της υγείας της Δέσποινας όμως επιδεινώθηκε ραγδαία: «Η πρώτη μεταβολή έγινε στις ζωτικές της ενδείξεις περί τις τέσσερις το πρωί και ενημέρωσα αμέσως τη γιατρό, η οποία έλαβε και τις αποφάσεις. Η επιδείνωση της κατάστασης ήταν ραγδαία. Γύρω στις 6 το πρωί όπου σε συνήθη επίσκεψή μας το αντιληφθήκαμε αμέσως. Η νοσηλεύτρια ειδοποίησε κατόπιν υποδείξεώς μου τη γιατρό, που παρόλες τις προσπάθειες που έγιναν αμέσως από το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, δυστυχώς η ασθενής κατέληξε».

Στο δικαστήριο κατέθεσαν και οι δύο γιατροί.

Η ειδικευόμενη γιατρός υποστήριξε: «Συνόδευα την ειδικό γιατρό στα επίεγοντα, όπου είχε εισαχθεί η ασθενής. Η ειδικός έκανε την εισαγωγή της και με διάγνωση ουρολοίμωξη, πιθανή πυελονεφρίτιδα και έδωσε τις ιατρικές οδηγίες. Όταν κλήθηκα από τη μαία, η ασθενής δεν είχε κάποια σημαντική αλλαγή, αντιθέτως τα ζωτικά της σημεία ήταν φυσιολογικά, γι΄αυτό και δεν ενημέρωσα κατά τη διάρξεια της νύχτας την ειδικό γιατρό».

Η ειδική γιατρός κατέθεσε: «Κλήθηκα στα επείγοντα περιστατικά, όπου είχε προσέλθει η ασθενής στην 31η εβδομάδα κύησης με άλγος στην κοιλιακή χώρα. Προέβη σε σειρά εργαστηριακών εξετάσεων και καρδιοτοογράφημα, από το οποίο δεν προέκυψε μαιευτικό ζήτημα, αλλά παθολογικής φύσεως πρόβλημα και συγκεκριμένα στο ουροποιητικό σύστημα. Η ασθενής είχε προσέλθει και στις 11 Απριλίου, οπότε είχε διαγνωστεί με ουρολοίμωξη και λάμβανε αντιβίωση. Μετά από δυόμισι ώρες που παρακολουθήκε και εξετάστηκε στα επείγοντα, έγινε εισαγωγή στην κλινική και έδωσα οδηγίες για την αντιμετώπιση της ουρολοίμωξης. Από τις 2:30 το βράδυ που αναχώρησα από την κλινική, δεν είχα από κανέναν καμία ενημέρωση και το επόμενη τηλεφώνημα που δέχτηκα ήταν στις 6:25 το πρωί. Η διάγνωσή μου δεν ήταν λανθασμένη, σύμφωνα με τα ευρήματα των εξετάσεων. Η ρήξη της μήτρας συνέβη μετά τις 3 τη νύχτα, οπότε εγώ δεν ήμουν εκεί και δεν είχα ούτε εικόνα, ούτε ενημέρωση».