Σε δημόσια διαβούλευση ο νέος αναπτυξιακός νόμος
Στη θέσπιση φοροαπαλλαγών εστιάζει πλέον το νομοσχέδιο του νέου αναπτυξιακού νόμου που έδωσε σε δημόσια διαβούλευση ο υπουργός Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού.
Συγκεκριμένα προβλέπεται, μεταξύ των άλλων, η φορολογική απαλλαγή έως 15 χρόνια, η επιχορήγηση από 10% ως 45% ανάλογα με το μέγεθος της επιχείρησης και την περιοχή της επένδυσης, η επιδότηση του κόστους απασχόλησης, η καθιέρωση σταθερού φορολογικού συντελεστή 12 ετών για επενδύσεις άνω των 20 εκατ. ευρώ και η χρηματοδότηση μέσω Ταμείου Συμμετοχών για αναδιαρθρώσεις επιχειρήσεων.
Το νομοσχέδιο, το οποίο τίθεται σε δημόσια διαβούλευση ώς τις 16 Μαΐου και πρόκειται να ψηφιστεί ώς το τέλος του τρέχοντος μηνός, προβλέπει ακόμη ως ελάχιστο ύψος επενδυτικών σχεδίων τα 100.000 ευρώ για τις Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις, 150.000 ευρώ για τις πολύ μικρές και μικρές επιχειρήσεις και 500.000 ευρώ για τις μεγάλες επιχειρήσεις.
Το σχετικό Σχέδιο Νόμου «Θεσμικό πλαίσιο για τη δημιουργία καθεστώτων Ενισχύσεων Ιδιωτικών Επενδύσεων για την περιφερειακή και οικονομική ανάπτυξη της χώρας» αναρτήθηκε προς δημόσια διαβούλευση στο opengov.gr μέχρι τη Δευτέρα 16 Μαΐου 2016 (17:00).
Στη συνέχεια θα κατευθυνθεί προς ψήφιση στη Βουλή.
Όπως ορίζει το άρθρο 5 του νόμου για τους όρους και τις προϋποθέσεις συμμετοχής:
1. Συμμετοχή φορέα στο κόστος του επενδυτικού σχεδίου
Η συμμετοχή του φορέα στο κόστος του επενδυτικού σχεδίου δύναται να γίνει είτε μέσω ιδίων κεφαλαίων είτε με εξωτερική χρηματοδότηση, με την προϋπόθεση ότι το 25% του συνολικού επενδυτικού κόστους δεν περιέχει καμία κρατική ενίσχυση, στήριξη ή παροχή. Εφόσον στο χρηματοδοτικό σχήμα του επενδυτικού σχεδίου προβλέπεται χρήση ιδίων κεφαλαίων ή εξωτερικής χρηματοδότησης, το ποσοστό αυτών που εγκρίνεται με την απόφαση υπαγωγής, δεν μπορεί να μειωθεί κατά την υλοποίησή του.
Η συμμετοχή του φορέα στο κόστος του επενδυτικού σχεδίου μπορεί να καλύπτεται με τους ακόλουθους τρόπους:
α. Με αύξηση του μετοχικού ή εταιρικού κεφαλαίου από νέες εισφορές σε μετρητά.
β. Με αύξηση του μετοχικού ή εταιρικού κεφαλαίου με κεφαλαιοποίηση αποθεματικών και με την προϋπόθεση της επαρκούς ρευστότητας της επιχείρησης, μετά την αφαίρεση του ποσού των διαθεσίμων της, που πρόκειται να χρησιμοποιηθεί για την κάλυψη της συμμετοχής του φορέα.
γ. Με την ανάλωση υφιστάμενων αποθεματικών, τα οποία στην περίπτωση αυτή δεσμεύονται σε ειδικό λογαριασμό και δεν μπορούν να διανεμηθούν, πριν την παρέλευση πέντε ετών ή τριών ετών, προκειμένου για ΜΜΕ, από την ολοκλήρωση του επενδυτικού σχεδίου και την έναρξη της παραγωγικής λειτουργίας της επένδυσης. Το προηγούμενο εδάφιο εφαρμόζεται υπό την προϋπόθεση ότι κατά την αξιολόγηση του επενδυτικού σχεδίου διαπιστώνεται η επάρκεια της ρευστότητας της επιχείρησης, μετά την αφαίρεση του ποσού των διαθεσίμων της, που πρόκειται να χρησιμοποιηθεί για την κάλυψη της συμμετοχής του φορέα.
δ. Με τραπεζικό δάνειο ή δάνειο από άλλους χρηματοδοτικούς οργανισμούς ή ομολογιακό δάνειο εκδιδόμενο με δημόσια ή μη εγγραφή, τριετούς τουλάχιστον διάρκειας, αποκλειόμενης της μορφής του αλληλόχρεου λογαριασμού. Σύμφωνα με ρητή πρόβλεψη της σχετικής δανειακής σύμβασης, το ως άνω δάνειο συνάπτεται αποκλειστικά για την πραγματοποίηση του επενδυτικού σχεδίου.
2. Ελάχιστο ύψος επενδυτικών σχεδίων
Το ελάχιστο ύψος της επένδυσης για την υπαγωγή επενδυτικών σχεδίων στα καθεστώτα ενισχύσεων του παρόντος νόμου ορίζεται με βάση το μέγεθος του φορέα, ήτοι:
α. Για μεγάλες επιχειρήσεις, στο ποσό των 500.000 ευρώ.
β. Για μεσαίες επιχειρήσεις, συνεταιρισμούς και για σχηματισμούς συνέργειας και δικτύωσης (συστάδες-clusters), στο ποσό των 250.000 ευρώ.
γ. Για πολύ μικρές και μικρές επιχειρήσεις, στο ποσό των 150.000 ευρώ.
δ. Για τις κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις (Κοιν.Σ.Επ.) του N. 4019/2011, στο ποσό των 100.000 ευρώ.
3. Περιεχόμενο επενδυτικού σχεδίου
Τα επενδυτικά σχέδια, που υπάγονται στα καθεστώτα ενισχύσεων του παρόντος νόμου, θα πρέπει να έχουν το χαρακτήρα αρχικής επένδυσης και, συγκεκριμένα, να πληρούν μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
α. Δημιουργία νέας μονάδας.
β. Επέκταση της δυναμικότητας υφιστάμενης μονάδας.
γ. Διαφοροποίηση της παραγωγής μίας μονάδας σε προϊόντα ή υπηρεσίες που δεν έχουν παραχθεί ποτέ σε αυτήν, με τον όρο ότι οι επιλέξιμες δαπάνες υπερβαίνουν τουλάχιστον κατά 200% τη λογιστική αξία των στοιχείων ενεργητικού που χρησιμοποιούνται εκ νέου, όπως έχει καταγραφεί στο οικονομικό έτος που προηγείται της έναρξης των εργασιών του επενδυτικού σχεδίου ή
δ. θεμελιώδη αλλαγή του συνόλου της παραγωγικής διαδικασίας υφιστάμενης μονάδας, με τον όρο ότι οι επιλέξιμες δαπάνες υπερβαίνουν τις αποσβέσεις των στοιχείων ενεργητικού που συνδέονται με τη δραστηριότητα, η οποία πρόκειται να εκσυγχρονιστεί, κατά τη διάρκεια των τριών προηγούμενων οικονομικών ετών.
ε. Απόκτηση του συνόλου στοιχείων ενεργητικού, που ανήκουν σε επιχειρηματική εγκατάσταση που έχει κλείσει και η οποία αγοράζεται από επενδυτή που δεν σχετίζεται με τον πωλητή και αποκλείει την απλή εξαγορά των μετοχών μίας επιχείρησης.
Ποιοι μπορούν να είναι δικαιούχοι
Δικαιούχοι των ενισχύσεων των καθεστώτων του παρόντος νόμου είναι οι επιχειρήσεις που είναι εγκατεστημένες ή έχουν υποκατάστημα στην ελληνική επικράτεια κατά τη χρονική στιγμή έναρξης εργασιών του επενδυτικού σχεδίου και έχουν μία από τις ακόλουθες μορφές: Ατομική επιχείρηση, εμπορική εταιρία, συνεταιρισμός, κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις (Κοιν. Σ.Επ.) του Ν. 4019/2011, ομάδες παραγωγών (ΟΠ), αγροτικές εταιρικές συμπράξεις (ΑΕΣ) του Ν. 4015/2011. Ακόμη, μπορεί να είναι δικαιούχοι υπό ίδρυση ή υπό συγχώνευση εταιρίες, με την υποχρέωση να έχουν συσταθεί ή συγχωνευθεί, πριν την έναρξη εργασιών του επενδυτικού σχεδίου και επιχειρήσεις που λειτουργούν με τη μορφή κοινοπραξίας με την προϋπόθεση καταχώρισής τους στο ΓΕΜΗ.
Οι επιχειρήσεις, των οποίων το ύψος των επενδυτικών σχεδίων υπερβαίνει 500.000 ευρώ και υπάγονται στα καθεστώτα ενίσχυσης του νόμου, υποχρεούνται να λάβουν τη νομική μορφή εμπορικής εταιρίας ή συνεταιρισμού.
Δεν θεωρούνται δικαιούχοι και εξαιρούνται από τις ενισχύσεις των καθεστώτων του παρόντος νόμου:
α) Οι προβληματικές επιχειρήσεις, όπως ορίζονται στο άρθρο 2 παρ. 18 Γ.Α.Κ. και στις ισχύουσες κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις για τη διάσωση και αναδιάρθρωση μη χρηματοπιστωτικών προβληματικών επιχειρήσεων (2014/C 249/ 01) της 31ης Ιουλίου 2014.
β) Επιχειρήσεις, οι οποίες έχουν προβεί σε παύση της ίδιας ή παρεμφερούς δραστηριότητας εντός του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου κατά τη διετία πριν από την υποβολή της αίτησής τους για περιφερειακή επενδυτική ενίσχυση ή που, κατά τη χρονική στιγμή υποβολής της αίτησής τους για ενίσχυση, έχουν προγραμματίσει να προβούν σε παύση της εν λόγω δραστηριότητας εντός μέγιστου χρονικού διαστήματος δύο ετών μετά την ολοκλήρωση του επενδυτικού σχεδίου για την οποία έχουν υποβάλει αίτηση ενίσχυσης στη συγκεκριμένη περιοχή.
γ) Δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμοί, καθώς και οι θυγατρικές εταιρίες τους, στο μετοχικό κεφάλαιο των οποίων συμμετέχουν οι δημόσιοι αυτοί φορείς με ποσοστό μεγαλύτερο του 49%. Επίσης, εταιρίες, στις οποίες συμμετέχει το ελληνικό ή αλλοδαπό Δημόσιο ή νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου (Ν.Π.Δ.Δ.) ή οργανισμός τοπικής αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α.) α΄ και β΄ βαθμού με ποσοστό μεγαλύτερο του 49% του μετοχικού τους κεφαλαίου ή εταιρίες που λαμβάνουν τακτική ή έκτακτη επιχορήγηση από τους φορείς αυτούς που υπερβαίνει το 50% των ετήσιων εσόδων τους.
δ) Επιχειρήσεις που υλοποιούν επενδυτικά σχέδια που πραγματοποιούνται με πρωτοβουλία και για λογαριασμό του Δημοσίου από ιδιώτη, βάσει σχετικής σύμβασης εκτέλεσης έργου, παραχώρησης ή παροχής υπηρεσιών.
Είδη ενισχύσεων
1. Στα επενδυτικά σχέδια που υπάγονται στα καθεστώτα ενισχύσεων του νόμου παρέχονται τα ακόλουθα είδη ενισχύσεων:
α. Φορολογική απαλλαγή που συνίσταται στην απαλλαγή από την καταβολή φόρου εισοδήματος επί των πραγματοποιούμενων προ φόρου κερδών, τα οποία προκύπτουν με βάση τη φορολογική νομοθεσία, από το σύνολο των δραστηριοτήτων της επιχείρησης, αφαιρουμένου του φόρου του νομικού προσώπου ή νομικής οντότητας που αναλογεί στα κέρδη που διανέμονται ή αναλαμβάνονται από τους εταίρους. Το ποσό της φορολογικής απαλλαγής υπολογίζεται ως ποσοστό επί της αξίας των επιλέξιμων δαπανών του επενδυτικού σχεδίου ή και της αξίας του καινούριου μηχανολογικού και λοιπού εξοπλισμού που αποκτάται με χρηματοδοτική μίσθωση και συνιστά ισόποσο αποθεματικό.
β. Επιχορήγηση, η οποία συνίσταται στη δωρεάν παροχή από το Δημόσιο χρηματικού ποσού για την κάλυψη τμήματος των επιλέξιμων δαπανών του επενδυτικού σχεδίου και προσδιορίζεται ως ποσοστό αυτών.
γ. Επιδότηση χρηματοδοτικής μίσθωσης, η οποία συνίσταται στην κάλυψη από το Δημόσιο τμήματος των καταβαλλόμενων δόσεων χρηματοδοτικής μίσθωσης που συνάπτεται για την απόκτηση καινούριου μηχανολογικού και λοιπού εξοπλισμού και προσδιορίζεται ως ποσοστό επί της αξίας απόκτησης αυτών που εμπεριέχεται στις καταβαλλόμενες δόσεις. Η επιδότηση της χρηματοδοτικής μίσθωσης δεν μπορεί να υπερβαίνει τα επτά έτη.
δ. Επιδότηση του κόστους της δημιουργούμενης απασχόλησης, η οποία συνίσταται στην κάλυψη από το Δημόσιο του μισθολογικού κόστους των νέων θέσεων εργασίας που δημιουργούνται και συνδέονται με το επενδυτικό σχέδιο και οι οποίες δεν λαμβάνουν καμία άλλη κρατική ενίσχυση.
ε. Σταθεροποίηση συντελεστή φορολογίας εισοδήματος (φορολογικό σύστημα).
ζ. Χρηματοδότηση επιχειρηματικού κινδύνου, μέσω ταμείου συμμετοχών, με τα εξής είδη:
α. Ίδια κεφάλαια ή οιονεί ίδια κεφάλαια ή επενδυτική χορηγία για την παροχή επενδύσεων χρηματοδότησης επιχειρηματικού κινδύνου άμεσα ή έμμεσα σε επιλέξιμες επιχειρήσεις.
β. Δάνεια για την παροχή επενδύσεων χρηματοδότησης επιχειρηματικού κινδύνου άμεσα ή έμμεσα σε επιλέξιμες επιχειρήσεις.
2. Όλα τα είδη ενισχύσεων και κινήτρων παρέχονται μεμονωμένα ή συνδυαστικά και συνυπολογίζονται για τον καθορισμό του συνολικού ποσού ενίσχυσης του κάθε επενδυτικού σχεδίου.
Ειδικές κατηγορίες ενισχύσεων παρέχονται σε:
α. Εξωστρεφείς μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες αύξησαν την εξωστρέφειά τους, δηλαδή το λόγο αξίας των εξαγωγών τους προς τον κύκλο εργασιών τους, σε ποσοστό τουλάχιστον 10% κατά μέσο όρο την τελευταία τριετία πριν την αίτηση υπαγωγής του επενδυτικού σχεδίου.
β. Καινοτόμες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, των οποίων οι δαπάνες έρευνας και ανάπτυξης έχουν υπερβεί το 10% του συνόλου των λειτουργικών τους δαπανών, για ένα τουλάχιστον έτος από τα τρία τελευταία πριν την υποβολή της αίτησης υπαγωγής στις διατάξεις του παρόντος.
γ. Επιχειρήσεις που προχωρούν σε διαδικασία συγχώνευσης: Ανεξάρτητες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες, μετά την ημερομηνία δημοσίευσης του παρόντος νόμου, προχωρούν σε διαδικασία συγχώνευσης. Προκειμένου να δύνανται να ενισχυθούν οι ως άνω επιχειρήσεις κατά τις διατάξεις του παρόντος, πρέπει η συγχώνευση να έχει γίνει είτε με απορρόφηση είτε με δημιουργία νέας εταιρίας, αποκλειόμενης ρητά της εξαγοράς.
δ. Επιχειρήσεις οι οποίες παρουσιάζουν αύξηση της απασχόλησής τους: Μικρομεσαίες επιχειρήσεις που αύξησαν την απασχόλησή τους (με βάση τις Ετήσιες Μονάδες Εργασίας) σε ποσοστό τουλάχιστον 10% την τελευταία τριετία πριν την αίτηση υπαγωγής του επενδυτικού σχεδίου στις διατάξεις του παρόντος νόμου.
ε. Συνεταιρισμούς, κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις (Κοιν.Σ.Επ.) του Ν. 4019/2011, καθώς και ομάδες παραγωγών (ΟΠ) και αγροτικές εταιρικές συμπράξεις (ΑΕΣ) του Ν. 4015/2011.
στ. Επιχειρήσεις οι οποίες δραστηριοποιούνται σε κλάδους τεχνολογίας, πληροφορικής, επικοινωνίας (Τ.Π.Ε.) και αγροδιατροφής.
ζ. Επιχειρήσεις οι οποίες επιτυγχάνουν αυξημένη προστιθέμενη αξία, σε σχέση με το μέσο όρο του κλάδου τους.
η. Επιχειρήσεις, των οποίων το υπαγόμενο επενδυτικό σχέδιο υλοποιείται σε βιομηχανικές και επιχειρηματικές περιοχές (Β.Ε.ΠΕ.), επιχειρηματικά πάρκα (Ε.Π.) εξαιρουμένων των επιχειρηματικών πάρκων ενδιάμεσου βαθμού οργάνωσης (Ε.Π.Ε.Β.Ο.), τεχνολογικά πάρκα και θύλακες υποδοχής καινοτόμων δραστηριοτήτων (ΘΥ.Κ.Τ.) και δεν αφορούν σε εκσυγχρονισμό ή επέκταση υφιστάμενων δομών της ενισχυόμενης επιχείρησης.
θ. Επιχειρήσεις, των οποίων το επενδυτικό σχέδιο υλοποιείται σε ειδικές περιοχές, οι οποίες αναφέρονται στο σχετικό παράρτημα. Μία περιοχή χαρακτηρίζεται ως ειδική, εφόσον τηρεί τουλάχιστον ένα από τα ακόλουθα κριτήρια:
α. Ορεινή περιοχή, σύμφωνα με την κατηγοριοποίηση της ΕΛΣΤΑΤ, εκτός των δημοτικών ενοτήτων που συνιστούν μέρος του πολεοδομικού συγκροτήματος της Αθήνας.
β. Παραμεθόρια περιοχή, δηλαδή περιοχές σε απόσταση 20 χιλιομέτρων από τα σύνορα, καθώς και τα νησιά της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου, της νήσου της Σαμοθράκης του νομού Έβρου και του νομού Δωδεκανήσων.
γ. Νησιωτική περιοχή, δηλαδή τα νησιά με πληθυσμό μικρότερο των 3.000 κατοίκων και
δ. Περιοχές που παρουσιάζουν μεγάλη πληθυσμιακή μείωση, όπως αυτή προκύπτει κατά τα έτη των δύο πιο πρόσφατων απογραφών (2001 και 2011) και αφορά μείωση μόνιμου πληθυσμού άνω του 30%.
ι. Επιχειρήσεις, των οποίων το επενδυτικό σχέδιο υλοποιείται σε περιοχές με ιδιαίτερα αυξημένες μεταναστευτικές ροές και, ιδίως: Αγαθονήσι, Κάλυμνος, Καστελόριζο, Κως, Λέρος, Λέσβος, Σάμος, Σύμη, Χίος. Με κοινή απόφαση του υπουργού Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού και Εσωτερικών, δύνανται να επανακαθορίζονται οι ως άνω περιοχές ανάλογα με τις μεταναστευτικές ροές.
ια. Με απόφαση του υπουργού Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού ή/και συναρμόδιου υπουργού, δύναται να καθορίζονται οι ειδικοί όροι, προϋποθέσεις και περιορισμοί υπαγωγής στις ως άνω ειδικές κατηγορίες ενίσχυσης.
.jpg)
.jpg)
