Σαν σήμερα το 2001 πέθανε ο ηθοποιός Κώστας Ρηγόπουλος (pics)
Ο ηθοποιός Κώστας Ρηγόπουλος πέθανε στις 14 Ιανουαρίου 2001, σε ηλικία 70 ετών, ύστερα από την τρίμηνη νοσηλεία του στο Θριάσιο Νοσοκομείο με βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο.
Ο Κώστας Ρηγόπουλος (22 Νοεμβρίου 1930 - 14 Ιανουαρίου 2001) ήταν Έλληνας ηθοποιός, από τους σημαντικότερους του ελληνικού θεάτρου, και παράλληλα θιασάρχης και θεατρικός επιχειρηματίας.
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 22 Νοεμβρίου του 1930 και αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου (1953).
Εμφανίσθηκε για πρώτη φορά στη θεατρική σκηνή στο Θέατρο Κυβέλη στο έργο «Μια γυναίκα χωρίς σημασία» του Όσκαρ Ουάλιντ όπου εκεί γνώρισε την 18χρονη τότε Κάκια Αναλυτή την οποία πολύ σύντομα παντρεύτηκε. Απέκτησαν μία κόρη, τη Ζωή Ρηγοπούλου, η οποία είναι κι αυτή ηθοποιός.
Στη συνέχεια συνεργάσθηκε με πολλούς θιάσους όπως της Λαμπέτη, της Κατερίνας, του Κατράκη, του Χορν κ.ά.
Από το 1962 δημιούργησε δικό του θίασο με τη σύζυγό του, στο Θέατρο Διάνα ενώ ένα χρόνο αργότερα δημιουργούν το δικό τους Θέατρο Αναλυτή.
Τα έργα που ανέβασε κατά σειρά ήταν: «Μια πόρτα δρχ. …500» (των Β. Σκουφά και Β. Ανδρεόπουλου), «Η Βίλα των οργίων» (Γερασ. Σταύρου), «Είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι» (Πάβελ Κόχοουτ), «Αν ο κόσμος μας έβλεπε μαζί» (Κλωντ Μπαλ), «Η Κυρία του Μαξίμ» (Ζωρζ Φεϋντώ), «Η Ζωντοχήρα» (του Ιμπροχώρη- Γ. Παπά), «Αγάπη μου Ουάουα» (του Φρανουά Καμπώ που υπήρξε και η μεγαλύτερη και μακροβιότερη θεατρική επιτυχία της εποχής, 1967-1972), «Το αυτί του Αλέξανδρου» (Κ. Μουρσελά), «Δάφνες πικροδάφνες», «Σούκι Γιάκι» (των Στόουν – Κούνεϋ, επίσης μεγάλη επιτυχία), «Παραμύθι χωρίς όνομα» (Καμπανέλη), «Βασιλικός» (Κ. Μάτεσι) κ.ά.
Αλλά και στην κινηματογραφική σκηνή η παρουσία του Κώστα Ρηγόπουλου δεν είναι μικρή.
Με το έργο «Το προξενιό της Άννας» (Παντ. Βούλγαρη) κερδίζει το Βραβείο Ερμηνείας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Επίσης συνεργάσθηκε και με την τηλεόραση σημειώνοντας επιτυχία στα σήριαλ «Αξιωματικός Υπηρεσίας», «Βίβα Κατερίνα», «Χαμογελάστε παρακαλώ» ενώ το 1988 παρουσίαζε και το τηλεπαιχνίδι «Εσείς τι λέτε;».
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ήταν μόνιμος κάτοικος Παλαιού Φαλήρου (Αττική).
Μετά τον θάνατό του, το 2013, η κόρη του Ζωή εξέδωσε την αυτοβιογραφία του «Το παραμύθι της ζωής μου», απομαγνητοφωνώντας τις κασέτες που έγραφε ο Κώστας Ρηγόπουλος το 1985, μετά τα πρώτα προβλήματα με την υγεία του.
Φιλμογραφία
Ανθισμένη αμυγδαλιά (1959) .... γιατρός
Η σταχτοπούτα (1960) ..... κονφερανσιέ, ο παρουσιαστής των καλλιστείων
Μια του κλέφτη ..... (1960) .... Ανδρέας
Το ραντεβού της Κυριακής (1960) .... Αλέκος
Το κορίτσι του δρόμου (1960)
Σαράντα παλικάρια (1961) ..... χωριάτης της εποχής
Τα νιάτα θέλουν έρωτα (1961) ..... Κώστας
Η ελληνίδα και ο έρωτας (1962) .... Τέλης
Αγάπη γραμμένη με αίμα (1962) .......
Πεζοδρόμιο (1962) ....... Μηνάς
Λίγο πριν ξημερώσει (1963) ...... Παπαοικονόμου
Ο κύριος πτέραρχος (1963) ....... Νότης Πλοκανάς
Χωρίς ταυτότητα (1963) ....... Αβράμογλου
Διαζύγιο αλά ελληνικά (1964) ..... Τρύφων Δαρίκας
Έκλεψα τη γυναίκα μου (1964) ....... Κλέων
Και οι 14 ήταν υπέροχοι! (1965) ...... Νικόλαος Αντωνίου, συμβολαιογράφος
Καημοί στη φτωχογειτονιά (1965) ..... Ορφέας Πατσούλης
Πράκτορες 005 εναντίον Χρυσοπόδαρου (1965) ...... Μικές Χρυσοπόδαρος
Οι κολασμένοι (1966) ....... Φώτης
Ο κόσμος τρελάθηκε (1967) ..... Ηρακλής Καραμασίστας
Ζητώντας την τύχη στα ξένα (1967) ......... Κώστας
Για μια τρύπια δραχμή (1968) ....... Παντελής
24 ώρες ζωντοχήρα (1969) ...... Ιπποκράτης Αντώνογλου
Ο εχθρός του λαού (1972) ..... Καραπάνος
Ο μάγκας με το τρίκυκλο (1972) ..... Κώστας
Το προξενιό της Άννας (1972) ...... Θόδωρος Μανωλόπουλος
Ο φαντασμένος (1973) ..... Ξεφτέρης, απατεώνας
Αγάπη μου ΟυάΟυά (1974) .... Πάνος Βενέτης, λογοτέχνης
Πονηρό θηλυκό... κατεργάρα γυναίκα! (1980) ..... Ανδρέας
Ρένα ...... να η ευκαιρία (1980) ..... Θεοφύλακτος Σκαρλάτος, αστυνομικός
Γυναίκες δηλητήριο (1993) ..... Νικηφόρος Σεμπέκος
Ο άνθρωπος που το ’παιζε πολύ (1993) ..... Ροδόλφος Καράμπελας
πηγη el.wikipedia.org