Αφιερωμένο σε εσένα, που ένα αγόρι σου έκλεψε το χαλόγελο
Αν κάνεις μια βόλτα στο δρόμο χωρίς να είσαι αφηρημένη ή βυθισμένη στα προβλήματα και τις υποχρεώσεις σου, αν αρχίσεις να παρατηρείς τους ανθρώπους καλύτερα, αν νοιαστείς γι' αυτούς -κι ας μην τους ξέρεις- τότε θα συνειδητοποιήσεις πως υπάρχει μπόλικος πόνος εκεί έξω.
Υπάρχει μοναξιά, μιζέρια, δυστυχία. Υπάρχει ένα συναισθηματικό κενό. Και πολλά νεύρα. (Αυτό, ειδικά, το καταλαβαίνεις αν οδηγήσεις έστω και 5 λεπτά στο κέντρο. Οι κόρνες και τα μπινελίκια που θα ακούσεις είναι αμέτρητα). Μου αρέσει να παρατηρώ τους γύρω μου, να προσπαθώ να μπω στο μυαλό τους, να καταλαβαίνω τι έκαναν πριν ή τι θα κάνουν μετά. Όχι, δεν είμαι τόσο κουτσομπόλα. Θέλω να καταλάβω για παράδειγμα γιατί εκείνη τη στιγμή το νεαρό κορίτσι περπατάει σκυφτό στο πεζοδρόμιο χωρίς να χαμογελάει. Μάλωσε με την κολλητή της; Με το αγόρι της; Με τους γονείς της; Δεν έγραψε καλά σε ένα τεστ; Είναι απλώς ανόρεχτη; Έχει νεύρα; Οκ, μια φορά δικαιούται να είναι down. δυσκολίες με χαμόγελο. Αυτό που ταιριάζει με τη χρωματιστή σου τσάντα...
Περισσότερα στο queen.gr
.jpg)
.jpg)
