Αυτοεκτίμηση: Πώς θα καταφέρετε να τη χτίσετε

Η κάθε μας ανάγκη είναι σχεδόν ικανοποιημένη ή έστω δύναται να ικανοποιηθεί με λίγη προσπάθεια συγκριτικά με το παρελθόν.

Τίποτε δεν είναι αρκετά δύσκολο πρακτικά και πολλά πράγματα έρχονται στη πόρτα μας κυριολεκτικά...

Σήμερα επίσης οι ψυχικές προκλήσεις και δυσκολίες είναι περισσότερες και μεγαλύτερες από ποτέ...

'Ολο και νεότεροι άνθρωποι πάσχουν από κατάθλιψη ή αγχώδεις διαταραχές, όλο και περισσότεροι νέοι αποσύρονται συναισθηματικά από τους γονείς τους, όλο και περισσότεροι γονείς "κλείνονται" ψυχικά και στερεύουν συναισθηματικά. Γιατί σε μια εποχή που όλα είναι τόσο εύκολα, η αγάπη για τον εαυτό και τον άλλο είναι τόσο δύσκολη;

Η νέα εποχή στηρίζεται κυρίως σε έννοιες-τραπουλόχαρτα: εύθραυστες αξίες και πρόχειρες λύσεις που εάν μια καταρρεύσει θα καταρρεύσει όλο το οικοδόμημα.

Και στην περίπτωσή μας, το "οικοδόμημα" έχει το όνομα Αυτοεκτίμηση. Το οτιδήποτε σήμερα έχει στόχο το εύκολο κέρδος, από τις μεγάλες βιομηχανίες έως τους μικρούς εμπόρους της γειτονιάς.

Ολα κατασκευάζονται πλέον με τόσο χαμηλή ποιότητα για να έχουν μικρότερη διάρκεια ζωής και να συνεχίζεται ο κύκλος της κατανάλωσης.

Η ζήτηση αυξάνεται, αυξάνεται και η προσφορά όπως μας μάθαιναν σε ένα μάθημα οικονομίας στο σχολείο...

Όμως μέσα σε όλη αυτή τη πρόχειρη και φτηνή κοινωνική κατασκευή, πρόχειρα χτίζεται και η αυτοεκτίμησή μας, και η αγάπη μας για τον άλλο.

Κανείς δεν σε μαθαίνει πως να αγαπάς βαθιά, πως να βάζεις γερές βάσεις και θεμέλια για τον αυτοσεβασμό και τον αλληλοσεβασμό...

'Ολα γίνονται τόσο γρήγορα και πρόχειρα...

Και η εφηβεία είναι αδυσώπητη...δεν περιμένει να σκεφτείς τη σωστή λύση. Ο χρόνος προχωρά, τρέχει. Και οι γονείς κουράζονται και δεν έχουν τι να διδάξουν..αύριο πάλι...και αύριο τα ίδια...

Πώς να κάνουμε start over;

Κλείστε τα μάτια για μια στιγμή και σκεφτείτε τι αποτύπωμα θέλετε να αφήσετε πάνω στον πλανήτη...στον κόσμο αυτό, πέραν των υλικών αγαθών, τι άλλο σας κάνει να χαμογελάτε; Να ελπίζετε; Να είστε ο εαυτός σας;

Αυτό.