Αξιολόγηση δημοσίων υπαλλήλων: Μητσοτάκης εναντίον όλων

Ανω – κάτω είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι με την εμμονή του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης τόσο σε ότι αφορά τις απολύσεις, όσο και στα θέματα με την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων.

Το μέγαρο Μαξίμου παρακολουθεί ως παρατηρητής τις κόντρες που διεξάγονται μεταξύ του υπουργού και στελεχών της κυβέρνησης. Μετά τη διαφωνία του Ανδρέα Λοβέρδου, νέο μέτωπο έχει ανοίξει με τον Αργύρη Ντινόπουλο, αφού άλλα λέει ο ένας υπουργός στην ΠΟΕ – ΟΤΑ κι άλλα λέει ο άλλος.

Σε πρόσφατες συναντήσεις που είχε ο Αργύρης Ντινόπουλος με την Ομοσπονδία των Εργαζομένων στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης δεσμεύτηκε ότι δεν θα γίνουν καθόλου απολύσεις ενώ ο Μητσοτάκςη επιμένει για 6.500 μέσα στο 2014!

Είναι γεγονός ότι οι απαιτήσεις Μητσοτάκη είναι μνημονιακές δεσμεύσεις που έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και πολύ καιρό και για τις οποίες πιέζουν σφόδρα οι τροικανοί, αυτό όμως δεν δικαιολογεί την επικοινωνιακή αστοχία της κυβέρνησης που δεν μπορεί να χειριστεί ένα τόσο σοβαρό ζήτημα. Σήμερα εξάλλου λήγει και η παράταση την οποία έδωσε ο Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης (ΥΔΜΗΔ), κ. Κυριάκος Μητσοτάκης προχθές προς τους 105 γενικούς διευθυντές των δεκαεπτά υπουργείων και προς τους 325 δημάρχους της χώρας προκειμένου να εκδώσουν τις αποφάσεις επιμερισμού των ποσοστών ανά βαθμολογική κλίμακα, όπως προβλέπει ο νόμος 4250/14 για την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων (για τις επιδόσεις του το 2013).

Οι υπάλληλοι που πρέπει να αξιολογηθούν αγγίζουν περίπου τους 300.000 (επί συνόλου περίπου 650.000) μιας και ο νόμος προβλέπει την αξιολόγηση μόνο του πολιτικού προσωπικού και όχι των ενστόλων, των γιατρών – νοσηλευτών και των εκπαιδευτικών.

Η εκτίμηση που υπάρχει στο ΥΔΜΗΔ είναι πως όλοι οι γενικοί διευθυντές των υπουργείων θα πράξουν τον καθήκον τους.

Όσοι κάνουν το αντίθετο, θα διωχθούν πειθαρχικά, όπως άλλωστε τους έχει προειδοποιήσει ο κ. Μητσοτάκης.

Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές αυτό το οποίο έχει να κάνει αύριο ένας γενικός διευθυντής ή ένας δήμαρχος είναι παρουσιάσει πόσοι ακριβώς εργαζόμενοι από κάθε τμήμα κάθε διεύθυνσης θα υπαχθούν στη βαθμολογική κλίμακα 9-10 (25% προσωπικού), στην κλίμακα 7 -8 (60%) και τέλος σε εκείνη του 1 – 6 (15%).

Με βάση αυτή την κλίμακα και το πλήθος των δημοσίων υπαλλήλων που θα αξιολογηθούν, 75.000 υπάλληλοι θα πάρουν βαθμό 9 -10, 180.000 θα λάβουν 7- 8 και 45.000 θα πάρουν βαθμό 1 - 6.

Το αργότερο μέχρι τέλη Αυγούστου ή αρχές Σεπτεμβρίου σύμφωνα με πληροφορίες, οι γενικοί διευθυντές σε κύρια ευθύνη των προϊσταμένων και των τμηματαρχών θα πρέπει να δηλώσουν συγκεκριμένα ονόματα υπαλλήλων τα οποία θα “υπαχθούν” σε καθεμία από τις παραπάνω βαθμολογικές κλίμακες.

Την ίδια ώρα, η ΑΔΕΔΥ και “κλαδικές” ομοσπονδίες (πχ των εφοριακών) και οι κατά τόπους σύλλογοι συνεχίζουν να συλλέγουν ασυμπλήρωτα τα φύλλα αυτο-αξιολόγησης που έχουν διανεμηθεί σε όλο το πολιτικό προσωπικό του Δημοσίου από τις διευθύνσεις τους.

Η αυτο-αξιολόγηση των υπαλλήλων έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί χθες, Τετάρτη 15 Ιουλίου. Πληροφορίες αναφέρουν πως θα δοθεί παράταση το πολύ αργότερο έως την Παρασκευή 1 Αυγούστου προκειμένου να παραδοθούν τα φύλλα αξιολόγησης.

Ωστόσο, στις 29 Ιουλίου, αναμένεται η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας να αποφασίσει για την αναστολή ή μη της διαδικασίας της αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων μέχρι την τελική εκδίκαση της προσφυγής της ΑΔΕΔΥ για οριστική ακύρωση της (10 Οκτωβρίου).

Τα επιχειρήματα της ΠΟΕ ΟΤΑ κατά της προωθούμενης αξιολόγησης

Γιατί δεν μπορεί να εφαρμοστεί η «αξιολόγηση» με ποσοστώσεις του Ν.4250/2014.

Οι διατάξεις του Ν.4250/2014 που αφορούν στην τροποποίηση του Π.Δ. 318/1992 και εισάγουν την «αξιολόγηση» με ποσοστώσεις υποχρεωτικού χαρακτήρα, δεν πρέπει να εφαρμοστούν από κανένα Δημόσιο Υπάλληλο γιατί:

1. Γιατί δεν επιλύουν κανένα υπαρκτό πρόβλημα, αφού τα όσα λέγονται για τα υποτιθέμενα «άριστα», αφενός δεν αποδείχτηκαν ποτέ από κανέναν (ο Υπουργός δεν έδωσε κανένα στοιχείο στη Βουλή…) και αφετέρου και να ισχύουν, δημιουργούν ασήμαντη επιβάρυνση σε ένα σύστημα με πολλά και σημαντικότερα προβλήματα... Τα μείζονα προβλήματα που υπάρχουν και τα οποία ούτε καν συζητούνται είναι: 1. Ότι δεν υπάρχουν στόχοι και 2. Ότι δεν μετριέται σχεδόν τίποτα…

2. Γιατί συνιστά μια επιλογή αυταρχικού-βαλκανικού τύπου και όχι μια ορθολογική επιλογή. Αντί να διορθωθούν τα πραγματικά προβλήματα, έρχεται η εξουσία και επιβάλλει (με την απειλή πειθαρχικής δίωξης) μια αναγκαστική συμπεριφορά είτε αυτή είναι δίκαιη είτε άδικη. Θα γίνει όχι επειδή είναι σωστό αλλά επειδή το διατάζει/επιβάλλει η εξουσία…

3. Γιατί αν εφαρμοστούν θα δημιουργηθούν πολύ χειρότερα προβλήματα από αυτά που υποτίθεται ότι έρχονται να επιλύσουν, δηλητηριάζοντας τις σχέσεις μεταξύ των υπαλλήλων και υποδαυλίζοντας τον ανταγωνισμό αντί της συνεργασίας…

4. Γιατί σε καμία Δημόσια Διοίκηση αναπτυγμένου κράτους δεν εφαρμόζεται αυτό το σύστημα, αλλά αντίθετα, οι υπάλληλοι αξιολογούνται με βάση επαρκή στοιχεία, γνωστά εκ των προτέρων κριτήρια και από αξιόπιστους αξιολογητές.

5. Γιατί αυτό το σύστημα, εφαρμόζεται μόνο στον ιδιωτικό τομέα, ο οποίος λειτουργεί με άλλα δεδομένα και άλλα κριτήρια, ενώ επιδιώκει άλλους σκοπούς από τη Δημόσια Διοίκηση. Το πλέον πρόσφατο παράδειγμα είναι το Βρετανικό BBC, όπου έγινε προσπάθεια εφαρμογής του συστήματος μόλις αυτό ιδιωτικοποιήθηκε αλλά δεν πέτυχε, γιατί οι εργαζόμενοι απέργησαν επί μια εβδομάδα και η διοίκηση το πήρε πίσω…

6. Γιατί όλα τα βιβλία που αφορούν στη διοίκηση και αξιολόγηση του προσωπικού, περιγράφουν το σύστημα αυτό ως άδικο και προβληματικό, με τάση εγκατάλειψής του ακόμα και από τις ιδιωτικές εταιρίες… Συγκεκριμένα:

-Βιβλίο Παρασκευής Χατζηπαντελή (ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ, εκδόσεις Μεταίχμιο 1999) «Ακόμη και αν υποθέσουμε ότι οι ικανότητες κατανέμονται κανονικά σε έναν τυχαίο πληθυσμό (υπόθεσης αμφίβολης εγκυρότητας)… το σύστημα έχει το μειονέκτημα ότι συχνά αδικεί τους υπαλλήλους».

-Βιβλίο Ευγενίας Μπιτσάνη (ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΠΟΡΩΝ, εκδόσεις Διόνικος 2004) «…να επισημάνουμε ότι το κριτήριο αυτό (να πλησιάζει η κατανομή των αξιολογήσεων την κλίμακα Γκάους) δεν μπορεί να θεωρείται απόλυτο. Δεν είναι υποχρεωτικό το 15% των υπαλλήλων να αξιολογείται μέτριο ή ανεπαρκές».

Μάλιστα, το βιβλίο του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ (ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ, ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ και ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ) λέει ότι η αξιολόγηση γίνεται πάντα «σε σχέση με τους στόχους που έχουν τεθεί».

7. Γιατί όλα τα κριτήρια που υπάρχουν είναι ασαφή και δεν μπορούν να μετρηθούν. Το χειρότερο όμως είναι, ότι γενικά, δεν γίνονται μετρήσεις…

8. Γιατί οι διορισμένοι με κυβερνητική εύνοια Προϊστάμενοι-κριτές είναι παντελώς αναξιόπιστοι…

9. Γιατί το σύστημα αυτό, της συγκριτικής ή δυναμικής αξιολόγησης, απαιτεί μεγάλους αριθμούς για να εφαρμοστεί (άνω των 500 ατόμων) και δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε Δήμους που έχουν μερικές δεκάδες υπαλλήλων…

10. Γιατί παρά τις πολιτικές εξαγγελίες είναι σε όλους φανερό ότι με την εφαρμογή τους θα δημιουργηθούν δεξαμενές υπαλλήλων, από όπου εύκολα και ανώδυνα για την πολιτική ηγεσία (χωρίς ελπίδες δικαστικής δικαίωσης) θα διοχετεύονται υπάλληλοι προς την έξοδο… Η κα Χριστοφιλοπούλου το έχει ήδη πει: Γιατί να μένει στη Δημόσιο ένας ανεπαρκής υπάλληλος;

Διαβάστε επίσης:

Ψάχνουν ακόμα 1.000 υπαλλήλους σε ΝΠΙΔ στο Δημόσιο

Όταν οι αγορές «παίζουν» με τις ζωές των ανθρώπων