«Απαρχαιωμένη» η τουρκική πολεμική αεροπορία, σύμφωνα με τουρκική έρευνα

«Οι δυνατότητες αεροπορικού πολέμου της Τουρκίας και της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας είναι μπροστά σε μια σοβαρή δοκιμασία μέσα στα επόμενα 10-20 χρόνια, γράφει ο Τσαν Κασάπογλου, διευθυντής προγραμμάτων ασφαλείας και άμυνας στο τουρκικό think tank EDAM, το οποίο συνέταξε την εν λόγω αναφορά.

Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του Forbes, ο Κασάπογλου περιγράφει την αδυναμία της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας ως ένα «techno-generation problem» (πρόβλημα τεχνολογικής γενεάς).

Τα F-16 και τα εκσυγχρονισμένα F-4 της Τουρκίας (στην ουσία αεροσκάφη του Ψυχρού Πολέμου) φτάνουν στο τέλος της διάρκειας «ζωής» τους, και τα τουρκικά σχέδια για αντικατάστασή τους από 100 προηγμένα stealth μαχητικά πέμπτης γενεάς F-35 κατέρρευσαν μετά την «εκπαραθύρωση» της χώρας από το πρόγραμμα εξαιτίας της αγοράς των ρωσικών S-400. Παράλληλα, οι αεροπορίες χωρών- ανταγωνιστών της Τουρκίας στην περιοχή (Ελλάδα- Ισραήλ) αποκτούν σύγχρονα, εξελιγμένα μαχητικά Rafale και F-35 αντίστοιχα.

«Εάν δεν βρεθεί μια ενδιάμεση λύση, η τουρκική αεροπορική ισχύς θα μείνει πίσω από τις παγκόσμιες τάσεις» προειδοποιεί ο Κασάπογλου.

Σύμφωνα με την αναφορά, η εγκατάλειψη των F-35 χάριν των S-400 δεν ήταν συμφέρουσα ανταλλαγή. «Οι τουρκικοί αμυντικοί σχεδιασμοί και οι απαιτήσεις εθνικής ασφαλείας δεν ενδείκνυνται για δομή δυνάμεων με έμφαση σε SAM (surface to air missiles- αντιαεροπορικούς πυραύλους). Το σύστημα S-400, που μόλις εντάχθηκε στο οπλοστάσιο των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, δεν θα αποδίδει στο επιθυμητό επίπεδο εξαιτίας των ανεπαρκειών στη δικτυοκεντρική αρχιτεκτονική».

Ούτε τα οπλισμένα μη επανδρωμένα αεροσκάφη θεωρούνται υποκατάστατο του F-35. Η Τουρκία έχει αποκτήσει φήμη ως προς τη χρήση των drones λόγω της αποτελεσματικότητας των τουρκικής κατασκευής TB2 και των ισραηλινής κατασκευής Harop απέναντι στις αρμενικές δυνάμεις στο Ναγκόρνο Καραμπάχ. Ωστόσο το EDAM απορρίπτει την ιδέα πως τα drones θα μπορούσαν να αποτελέσουν υποκατάστατο των προηγμένων επανδρωμένων αεροσκαφών.

«Αν και υπάρχουν δυνατότητες αλλαγής εντός του πλαισίου της τεχνητής νοημοσύνης και του αλγοριθμικού πολέμου, οι παράμετροι του αεροπορικού πολέμου διαμορφώνονται ακόμα γύρω από τις επανδρωμένες πλατφόρμες» σημειώνεται σχετικά.

Οπότε, μένει το πρόγραμμα TF-X, για την ανάπτυξη ενός εγχώριου stealth μαχητικού πέμπτης γενεάς ως το 2029. Ωστόσο αυτό αποτελεί ιδιαίτερα φιλόδοξο στόχο, κάτι που γίνεται εύκολα αντιληπτό αν λάβει κανείς υπόψιν τον χρόνο και το κόστος που έχουν χρειαστεί οι ΗΠΑ - με την πολυετή τεχνογνωσία, τους πόρους και την εμπειρία που διαθέτουν - για να αναπτύξουν τα δικά τους stealth αεροσκάφη, αποκτώντας προβάδισμα έναντι της Ρωσίας και της Κίνας στον κλάδο (που δραστηριοποιούνται στη stealth τεχνολογία, αλλά θεωρείται πως βρίσκονται ακόμα αρκετά πίσω σε σχέση με τους Αμερικανούς). Ακόμη, η Τουρκία αντιμετωπίζει δυσκολίες ως προς την εύρεση κατάλληλου κινητήρα για το αεροσκάφος από προμηθευτές του εξωτερικού.

Η απώλεια του F-35 δεν επηρεάζει μόνο την τουρκική πολεμική αεροπορία, μα και το τουρκικό πολεμικό ναυτικό, καθώς το ελαφρύ αεροπλανοφόρο που ετοιμάζεται, TCG Anadolu, προοριζόταν να έχει F-35 (και έχει ανακοινωθεί πως τελικά ενδέχεται να εξοπλιστεί με drones, κάτι που θα αποτελούσε παγκόσμια πρωτιά μεν, θα είχε ως αποτέλεσμα πολύ σημαντικά μειονεκτήματα δε).

Παράλληλα, στο πλαίσιο της αναφοράς περιλαμβάνονται προειδοποιήσεις ως προς την αδυναμία της Τουρκίας στον τομέα της αντιαεροπορικής/ αντιπυραυλικής άμυνας. Οι τουρκικές δυνάμεις στη βόρεια Συρία έχουν δεχτεί πλήγματα από συριακά (και πιθανώς ρωσικά) αεροσκάφη, ενώ το 2020, στο ευρύτερο πλαίσιο της τουρκικής στρατιωτικής εμπλοκής στη Λιβύη, τουρκική αεροπορική βάση δέχτηκε πολύ σκληρό πλήγμα. «Η αεράμυνα των στοιχείων μάχης πρώτης γραμμής των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων και των διασυνοριακών βάσεων καθίσταται μια όλο και πιο σοβαρή απαίτηση στα μαθήματα που αποκομίζονται από τις εμπειρίες στη Λιβύη και στη Συρία» υπογραμμίζει το EDAM.

Ακόμη, η Τουρκία έχει γύρω της χώρες με βαλλιστικούς πυραύλους, μεταξύ των οποίων η Συρία, η Αρμενία, το Ιράν και η Ρωσία, Ακόμα και σε αυτό το πλαίσιο, η απώλεια του F-35 αποτελεί πρόβλημα, καθώς το μαχητικό και οι αισθητήρες του θα μπορούσαν να παίξουν ζωτικής σημασίας ρόλο στην αντιπυραυλική άμυνα- τόσο από άποψης αναχαίτισης, όσο και σε επίπεδο πληγμάτων εναντίον εκτοξευτών πυραύλων, σύμφωνα με τη μελέτη.

Καταλήγοντας, η αναφορά αποσαφηνίζει πως η μόνη πραγματική λύση που έχει η Τουρκία για να διατηρήσει την αεροπορική της ισχύ είναι η επιστροφή στο πρόγραμμα του F-35. Ωστόσο, δεδομένης της παρούσας κατάστασης όσον αφορά στις σχέσεις των ΗΠΑ με την κυβέρνηση Ερντογάν, στους πυραύλους S-400 και στην προσέγγιση με τη Ρωσία, το ενδεχόμενο αυτό επί της παρούσης φαντάζει μακρινό.

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.

Διαβάστε επίσης:

Εξαδάκτυλος στο Newsbomb.gr: Τότε θα έχουμε 75-80% πλήρως εμβολιασμένων -Τι ποσοστό ανοσίας υπάρχει;