Tζογόπουλος στο Νewsbomb.gr: «Ο Μακρόν θα είναι ο πρόεδρος μίας διαιρεμένης Γαλλίας»

Το αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών ήταν αναμενόμενο. Ο πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν κατάφερε να επανεκλεγεί, καθώς κρίθηκε καλύτερος από την πλειοψηφία των Γάλλων πολιτών, στη σύγκριση με την πολιτική του αντίπαλο Μαρίν Λεπέν. Όπως είχε συμβεί και την περασμένη φορά, το μεγαλύτερο πλεονέκτημα του δεν ήταν η δική του ατζέντα αλλά το γεγονός οτι είχε να αντιμετωπίσει μία υποψήφια της ακροδεξιάς.

Παρόλα αυτά, η επίδοση της Λεπέν ήταν σημαντικά υψηλότερη σε σχέση με το 2017. Η ίδια, βέβαια, δεν διαθέτει το πολιτικό χάρισμα του Ντόναλντ Τραμπ, ώστε να μπορεί να μπορεί να προσελκύει εύκολα ικανό αριθμό αναποφάσιστων ψηφοφόρων, επηρεάζοντας υπέρ της το τελικό αποτέλεσμα.

Ο παράγων αποχή

Ενδιαφέρον στοιχείο της προεδρικής εκλογής ήταν η αποχή, που έφτασε στο 28%. Πρόκειται για το υψηλότερο ποσοστό από το 1969. Στον 21ο αιώνα, η αποχή ήταν 20% το 2002, 16% το 2007, 20% το 2012 και 25% το 2017. Σύμφωνα με τις αρχικές εκτιμήσεις, από το 28% των Γάλλων πολιτών, οι οποίοι επέλεξαν να μην ψηφίσουν στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, το μεγαλύτερο ποσοστό ήταν νέοι πολίτες.

Ενώ, για παράδειγμα, η αποχή για τους πολίτων άνω των 70 ετών ήταν μόλις 15%, έφτασε στο 41% για όσους είναι μεταξύ 18 και 24 ετών, και στο 38% για όσους είναι μεταξύ 25 και 34 ετών. Παράλληλα, ο Μακρόν έχασε δύο εκατομμύρια ψηφοφόρους σε σχέση με το δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών του 2017. Συγκεκριμένα, οι υποστηρικτές του μειώθηκαν από 20,7 εκατομμύρια σε 18,7 εκατομμύρια.

Αυτό από μόνο του δείχνει πως πρόκειται, για έναν πολιτικό, ο οποίος δεν εμπνέει ιδιαίτερα την γαλλική κοινωνία, παρά η μάχη την οποία έδινε απέναντι σε μία ακροδεξιά υποψήφια. Από τη δική της πλευρά, η Λεπέν κέρδισε 2,7 εκατομμύρια ψηφοφόρους συγκριτικά με 5 χρόνια πριν.

Οι υποστηρικτές της αυξήθηκαν από 10,6 εκατομμύρια σε 13,2 εκατομμύρια. Ωστόσο, η αύξηση αυτή δε στάθηκε αρκετή να της δώσει τη νίκη. Πολλοί ψηφοφόροι νεαρής ηλικίας, οι οποίοι δεν ενθουσιάζονται με τις πολιτικές του Μακρόν, δεν στράφηκαν στην Λεπέν, καθώς δεν την εμπιστεύονται. Έτσι, επέλεξαν να μην ψηφίσουν και αυτό έκρινε το αποτέλεσμα.

Η επόμενη μέρα και ο σκόπελος της συγκατοίκησης

Η επόμενη μέρα στη Γαλλία θα είναι δύσκολη. Ήδη ξεκινάει η πολιτική μάχη για τις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου, που θα κρίνουν αν και κατά πόσο η διακυβέρνηση Μακρόν αποφύγει το σκόπελο της συγκατοίκησης. Ακόμα είναι νωρίς για εκτιμήσεις, καθώς η δυναμική συμμαχιών θα ξεκαθαρίσει τις επόμενες βδομάδες.

Από εκεί και πέρα, όμως, θεωρείται δεδομένο πως ο Μακρόν θα είναι πρόεδρος μιας αρκετά διαιρεμένης κοινωνίας, που αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα. Στην πρώτη του πενταετία δεν εντυπωσίασε με τις πολιτικές του, ιδίως κατά τη διάρκεια της πανδημίας.

Το αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών επιδοκιμάστηκε προφανώς, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και στην Ελλάδα. Ο Μακρόν έχει ωραίες ιδέες για το μέλλον της Ευρώπης, τόσο σε επίπεδο δημοσιονομικής ένωσης όσο και γεωπολιτικής ενδυνάμωσης. Το ερώτημα είναι αν έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει τη Γερμανία προς την κατεύθυνση της υλοποίησης των σκέψέων αυτών.

Τα προηγούμενα πέντε χρόνια δεν τα κατάφερε με μεγάλη επιτυχία. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ήταν το μέγεθος των προβλημάτων, δηλαδή η πανδημία και η έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, που οδήγησαν το Βερολίνο να αναθεωρήσει πάγιες θέσεις του παρά η ατζέντα Μακρόν.

Η πρόκληση, βέβαια, για το Γάλλο πρόεδρο είναι να αφήσει το αποτύπωμά του στη δεύτερη πενταετία απαλλαγμένος από το πολιτικό άγχος, για να μπορεί να συγκριθεί ποιοτικά με τους προκατόχους του που κέρδισαν δύο προεδρικές εκλογές, όπως ο Φρανσουά Μιτεράν και ο Ζακ Σιράκ.

Διαβάστε επίσης:

Γαλλία: Ο «πονοκέφαλος» των βουλευτικών και τα φαβορί για την πρωθυπουργία - Η νέα «Εντίτ Κρεσόν»