Εκλογές στην Τουρκία: Ο «επτάψυχος» Ερντογάν, ο Κιλιτσντάρογλου και η επόμενη μέρα
Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θεωρείται το απόλυτο φαβορί έναντι του Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου στις εκλογές της Τουρκίας που διεξάγονται σήμερα
Στις κάλπες οδηγούνται σήμερα, Κυριακή, οι Τούρκοι για τον δεύτερο γύρο των εκλογών με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να είναι το απόλυτο φαβορί έναντι του Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου.
Κάποιοι, μάλιστα, αποδίδουν στον Ερντογάν τον όρο «επτάψυχος» αφού κανείς δεν θα πίστευε πως όταν το 2002 ο πρώην δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης αναλάμβανε την πρωθυπουργία, θα μεσουρανούσε στην Τουρκία μέχρι σήμερα.
Ο Ερντογάν διέψευσε σχεδόν όλες τις δημοσκοπήσεις πριν από τον πρώτο γύρο των εκλογών στην Τουρκία που έδιναν προβάδισμα στον Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου. Ο Ερντογάν και πάλι νίκησε και, μάλιστα, του έμειναν λίγες ψήφοι για να ξεπεράσει το 50% και να μπει νικητής στο Προεδρικό Μέγαρο της Τουρκίας από την πρώτη Κυριακή.
Απόλυτο φαβορί ο Ερντογάν στις «κρυφές» δημοσκοπήσεις
Ο Ερντογάν τώρα έχει ανατρέψει το σε βάρος του αρνητικό αποτέλεσμα πριν τις πρώτες εκλογές που έγιναν στην Τουρκία στις 14 Μαΐου. Μάλιστα, και οι δημοσκοπήσεις πλέον τον δείχνουν ως το απόλυτο φαβορί.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της Μαρίας Ζαχαράκη για το OPEN TV, οι κρυφές δημοσκοπήσεις δείχνουν σαφές προβάδισμα του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έναντι του Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου.
Εκλογές στην Τουρκία: Τι δείχνουν οι τελευταίες μυστικές δημοσκοπήσεις
Η πρώτη δημοσκόπηση δείχνει προβάδισμα του Ερντογάν με 7,5 μονάδες διαφορά. Συγκεκριμένα δίνει 53,7% στον Ερντογάν και 46,3% στον Κιλιτσντάρογλου. Η δεύτερη δημοσκόπηση δίνει προβάδισμα του Ερντογάν και πάλι με 4 μονάδες διαφορά. Και συγκεκριμένα 51,9% για τον Ερντογάν και 48,1% για τον Κιλιτσντάρογλου.
Το Σάββατο δημοσιεύτηκαν αρκετές δημοσκοπήσεις, με τις περισσότερες να δίνουν νίκη στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Μόνο μία που πρόσκειται στο κυβερνών κόμμα δείχνει νικητή τον Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου. Είναι η ORC Research που δημοσιεύει ότι το ποσοστό ψήφου του Ερντογάν θα είναι 48.6%, ενώ του Κιλιτσντάρογλου 51.4%.
Στον πατριωτισμό στόχευσαν Ερντογάν και Κιλιτσντάρογλου
Πάντως, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προηγείται του Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, καθώς στον πρόωτο γύρο των εκλογών ήταν αυτός που είχε το προβάδισμα. Στην αντιπολίτευση αντίθετα υποβόσκει απαισιοδοξία και ηττοπάθεια.
Από την πλευρά του ο Ερντογάν κάλεσε τους πολίτες να ψηφίσουν, συνδέοντας την κάλπη με την Άλωση της Κωνσταντινούπολης την επόμενη μέρα και τη Μεγάλη Τουρκία, που θεωρεί ότι ο ίδιος έφτιαξε. Μάλιστα, σήμερα φώναξε στην τελευταία του ομιλία: «Αύριο, ας πάμε μαζί στις κάλπες για τη νίκη της Μεγάλης Τουρκίας» και τόνισε «Πατριωτισμός σημαίνει να φτιάχνεις μόνος σου τα δικά του όπλα, να παράγεις τα δικά σου πλοία, μαχητικά αεροσκάφη, τανκς, αυτοκίνητα, να παίρνει τις δικές σου αποφάσεις».
Ο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, από την άλλη, διεξήγαγε μία εκστρατεία αντάρτικου, καθώς έγινε πιο εθνικιστής μέσα στις δύο τελευταίες εβδομάδες.
Οι κάλπες ανοίγουν στις 08:00 τοπική ώρα και κλείνουν στις 17:00.
Το ερώτημα για τη θέση της Τουρκίας στον κόσμο
Πάντως, παρά το γεγονός ότι και οι δύο παρατάξεις επιδόθηκαν σε επιδείξεις εθνικισμού πριν από τις εκλογές, ένα μεγάλο ερώτημα είναι πώς ακριβώς θα εξελιχθεί η προσπάθεια της Τουρκίας να βρει τη θέση της στον κόσμο.
Ο Ερντογάν επένδυσε ιδιαίτερα στην εικόνα μιας Τουρκίας «περιφερειακής δύναμης» με μεγάλες προβολές ισχύος και ταυτόχρονα προσπάθησε να παίξει με τις νέες αναδυόμενες διαιρέσεις ακόμη και ως μεσολαβητής ανάμεσα στη Δύση και τη Ρωσία.
Η αντιπολίτευση έχει προσπαθήσει να υπογραμμίσει ότι πέραν όλων των άλλων θα κάνει και την Τουρκία περισσότερο αποδεκτή στη Δύση, ενώ δεν ήταν τυχαία και η καταγγελία Κιλιτσντάρογλου για ρωσική ανάμειξη στην υπόθεση με τα βίντεο που οδήγησαν στην απόσυρση Ιντζέ από την προεκλογική εκστρατεία.
Από την άλλη, ο Ερντογάν ήδη από τα τέλη του 2020 και την εκλογή Μπάιντεν είχε επιδοθεί σε μια προσπάθεια αποκατάστασης των σχέσεων τόσο με τις ίδιες τις ΗΠΑ όσο και με τους συμμάχους τους στην ευρύτερη περιοχή. Εξ ου και η σταδιακή εξομάλυνση με τα κράτη του Κόλπου, με το Ισραήλ και η προσπάθεια για αποκατάσταση σχέσεων και με την Αίγυπτο.
Επιπλέον, ο Ερντογάν εκμεταλλεύτηκε και θα εκμεταλλευτεί το γεγονός ότι η Δύση δεν επεδίωξε ποτέ πλήρη ρήξη με την Τουρκία και έτσι μπόρεσε να έχει μεγαλύτερο περιθώριο ελιγμών αλλά και να αξιοποιεί τις καλές σχέσεις με τη Ρωσία σε διάφορα επίπεδα, συνυπογράφοντας ταυτόχρονα μια πολιτική υποστήριξης της Ουκρανίας.
Ούτω ή άλλως, όλα θα εξαρτηθούν και από συνολικότερες παγκόσμιες εξελίξεις. Στο βαθμό που η τρέχουσα εικόνα του κόσμου τείνει προς μια πιο «πολυπολική» συνθήκη, εύλογο είναι η Τουρκία να θελήσει να είναι τμήμα αυτής της δυναμικής αντί να «επιστρέψει» απλώς προς τη Δύση.
