Η μεγαλύτερη πρόσκρουση αστεροειδούς στη Γη συνέβη -τελικά- στην Αυστραλία

Το πεδίο της πρόσκρουσης είναι βαθιά θαμμένο στη νότια Νέα Νότια Ουαλία της Αυστραλίας και έχει διάμετρο 520 χιλιόμετρα. Αυτή η τελευταία αποκάλυψη έρχεται να προστεθεί σε μια λίστα με 38 επιβεβαιωμένα και 43 πιθανά πεδία πρόσκρουσης– από μικροσκοπικούς κρατήρες έως τεράστιους, κρυμμένους σχηματισμούς.

Οι ερευνητές εκτιμούν ότι η πρόσκρουση συνέβη πριν από 445 εκατομμύρια χρόνια. Παραδείγματα όπως ο κρατήρας πρόσκρουσης Vredefort και ο κρατήρας Chicxulub, υπεύθυνος για την εξαφάνιση των δεινοσαύρων, αναδεικνύουν τη διαρκή επίδραση αυτών των αρχαίων κοσμικών συγκρούσεων.

Η ιστορία του πεδίου πρόσκρουσης στη νοτιοανατολική Αυστραλία αρχίζει με τον Τόνι Γιέιτς, ο οποίος εντόπισε μαγνητικά μοτίβα κάτω από τη λεκάνη Murray της Νέας Νότιας Ουαλίας μεταξύ 1995 και 2000. Τα μοτίβα αυτά υποδήλωναν μια θαμμένη δομή πρόσκρουσης τεραστίων διαστάσεων. Μια πρόσφατη ανάλυση επικαιροποιημένων γεωφυσικών δεδομένων από το 2015 έως το 2020 υποστήριξε σθεναρά τις υποψίες του Γιέιτς, αποκαλύπτοντας μια κολοσσιαία δομή που περιλαμβάνει έναν θόλο στο κέντρο της.

Η δομή του Deniliquin διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά ενός πεδίου πρόσκρουσης μεγάλης κλίμακας. Οι μαγνητικές μετρήσεις αποκαλύπτουν συμμετρικά κυματιστά σχέδια γύρω από το κέντρο – ένα δακτυλικό αποτύπωμα της κολοσσιαίας δύναμης που κάποτε χτύπησε την περιοχή. Περαιτέρω μαγνητικές μετρήσεις έδειξαν ρωγμές που ξεκινούν από το κέντρο της πρόσκρουσης. Αυτές οι ρωγμές συνοδεύονται από μικρές μαγνητικές ανωμαλίες που μπορεί να αντιπροσωπεύουν πυριγενή αναχώματα, φύλλα λιωμένου πετρώματος που εγχέονται σε προϋπάρχοντα ρήγματα.

Τέτοια χαρακτηριστικά συνάδουν με άλλα μεγάλα σημεία πρόσκρουσης παγκοσμίως, υπογραμμίζοντας την πιθανή σημασία της δομής Deniliquin. Ωστόσο, παρά αυτά τα συναρπαστικά ευρήματα, η οριστική απόδειξη της σύγκρουσης εξαρτάται από φυσικές αποδείξεις οι οποίες μπορεί να προκύψουν μόνο με γεωτρήσεις. Η πιθανή θέση πρόσκρουσης στο ανατολικό τμήμα της αρχαίας υπερήσου Γκοντβάνα μπορεί να είναι το κλειδί για ένα μυστήριο που χρονολογείται εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια.

Είναι πιθανό ότι η πρόσκρουση που σχημάτισε τη δομή Deniliquin συνέβη κατά τη διάρκεια του γεγονότος της μαζικής εξαφάνισης στα τέλη της Ορδοβίκιας περιόδου. Το γεγονός αυτό, που χαρακτηρίζεται από κολοσσιαία παγόβουνα και δραματική μείωση των ειδών, επισκιάζει ακόμη και την περιβόητη σύγκρουση Chicxulub που σκότωσε τους δεινόσαυρους. Ωστόσο, το μυστήριο παραμένει και η δομή Deniliquin μπορεί να είναι ακόμη παλαιότερη.

ΠΗΓΗ: Interesting Engineering