Κάμαλα Χάρις: Ποια είναι η γυναίκα που πήρε το «δαχτυλίδι» διαδοχής από τον Μπάιντεν

Οι αξιωματούχοι της προεκλογικής εκστρατείας, οι σύμμαχοι και οι υποστηρικτές της αντιπροέδρου των ΗΠΑ Kάμαλα Χάρις έχουν ξεκινήσει ήδη πυρετώδη εκστρατεία για να να εξασφαλίσουν την υποστήριξη των εκλεκτόρων για την υποψηφιότητά της πριν από το Συνέδριο των Δημοκρατικών τον Αύγουστο, αναφέρει με το Reuters. Η προσέγγιση, η οποία ξεκίνησε αμέσως μετά την απόσυρση της υποψηφιότητάς του προέδρου Μπάιντεν θα είναι απαραίτητη για να διασφαλιστεί ότι η Χάρις θα αντικαταστήσει τον Μπάιντεν στις κάλπες της 5ης Νοεμβρίου ως αντίπαλος του Ρεπουμπλικανού Ντόναλντ Τραμπ.

«Πολλοί άνθρωποι εργάζονται για αυτό αυτή τη στιγμή», είπε μια πηγή που γνωρίζει το θέμα. Περίπου 4.000 αντιπρόσωποι των Δημοκρατικών, που θα συναντηθούν στο Σικάγο από τις 19 έως τις 22 Αυγούστου, θα επιλέξουν τον υποψήφιο του Δημοκρατικού Κόμματος. Οι περισσότεροι είναι αφοσιωμένοι στον Μπάιντεν. Μετά την απότομη ανακοίνωσή του, δεν δεσμεύονται από κανένα νόμο ή κομματικό κανόνα να στηρίξουν κανέναν. Ο Μπάιντεν ήταν ο υποψήφιος του κόμματος, αλλά δεν έχει άμεση εξουσία στην επιλογή του επίσημου υποψηφίου των αντιπροσώπων.

Λιγότερο από τέσσερις μήνες πριν από τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ, η αντιπρόεδρος Κάμαλα Χάρις βρέθηκε σε δύσκολη θέση. Η απογοητευτική απόδοση του Δημοκρατικού προέδρου Τζο Μπάιντεν στο ντιμπέιτ με τον Ντόναλντ Τραμπ ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι, προκαλώντας αυξανόμενες επικρίσεις σχετικά με την ικανότητά του να κερδίσει εκ νέου τον Λευκό Οίκο. Καθώς το άγχος μετατράπηκε σε ένταση εντός του Δημοκρατικού κόμματος, το όνομά της ανέβηκε στη λίστα με τα φαβορί για την αντικατάστασή του.

Με την ανακοίνωση του Μπάιντεν ότι τερματίζει την εκστρατεία του και στηρίζει την Κάμαλα Χάρις, η ίδια βρέθηκε σε μια θέση που επιζητούσε από καιρό: την κορυφή των Δημοκρατικών και ενδεχομένως την προεδρία. Το ταξίδι μέχρι εδώ όμως ήταν δύσκολο και γεμάτο και γεμάτο δύσκολα ερωτήματα, ειδικά τους τελευταίους μήνες.

Πριν από τέσσερα χρόνια, η κάποτε υποψήφια για το χρίσμα των Δημοκρατικών θεωρούνταν ένα από τα πιο ικανά στελέχη του κόμματος. Μέχρι τον Ιούλιο του 2024, η Χάρις βρισκόταν ωστόσο σε μια πιο επισφαλή θέση ως μέρος της κόπωσης του κατεστημένου, ενώ οι πιθανότητές της για άλλη μια θητεία συνδέονταν με την απόδοση του ίδιου του Μπάιντεν.

Αμέσως μετά το καταστροφικό ντιμπέιτ η Χάρις επέλεξε την ισχυρή πίστη στον Μπάιντεν. Η αντιπρόεδρος μίλησε στο CNN, το MSNBC και σε μία προεκλογική συγκέντρωση. Υπερασπίστηκε το ιστορικό του πολιτικού της συντρόφου και επιτέθηκε στον αντίπαλό τους, τον πρώην πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ. «Πιστεύουμε στον πρόεδρό μας, Τζο Μπάιντεν, και πιστεύουμε σε αυτό που πρεσβεύει», είπε στη συγκέντρωση.

Δεν αμφιταλαντεύτηκε ποτέ καθώς ένα νέο κύμα στήριξης στο Δημοκρατικό κόμμα την ώθησε στο προσκήνιο και οι επικριτές πίεσαν τον Μπάιντεν να αποσυρθεί. Ωστόσο, είναι μια δεύτερη ευκαιρία σε μια προεδρική εκστρατεία για την πρώτη γυναίκα καθώς και την πρώτη μαύρη και Αμερικανο-ασιάτισσα που υπηρέτησε ως αντιπρόεδρος.

Παρά το γεγονός ότι αγωνίστηκε να προσελκύσει ψηφοφόρους το 2020 και είχε χαμηλά ποσοστά δημοτικότητας κατά τη διάρκεια της θητείας της ως αντιπρόεδρος, οι υποστηρικτές της επισημαίνουν την υπεράσπιση της για τα δικαιώματα αναπαραγωγής, τη δημοφιλία της μεταξύ των μαύρων ψηφοφόρων, αλλά και το ιστορικό της ως εισαγγελέας για να αναλάβει τα ηνία του κόμματος και γιατί όχι της χώρας.

Πώς έγινε αντιπρόεδρος

Μόλις πριν από πέντε χρόνια, η Χάρις ήταν η γερουσιαστής από την Καλιφόρνια που ήλπιζε να κερδίσει την υποψηφιότητα των Δημοκρατικών για την προεδρία. Ξεκίνησε την καριέρα της στο γραφείο του εισαγγελέα της κομητείας Aλαμέδα και έγινε η κορυφαία εισαγγελέας για το Σαν Φρανσίσκο το 2003, προτού εκλεγεί η πρώτη γυναίκα και η πρώτη μαύρη που υπηρέτησε ως γενικός εισαγγελέας της Καλιφόρνια, κορυφαία δικηγόρος και αξιωματούχος επιβολής του νόμου στην πολυπληθέστερη πολιτεία της Αμερικής.

Απέκτησε φήμη ως ένα από τα ανερχόμενα αστέρια του Δημοκρατικού κόμματος, χρησιμοποιώντας αυτή τη δυναμική για να εκλεγεί ως γερουσιαστής της Καλιφόρνια το 2017. Αλλά οι προεδρικοί της στόχοι ήταν ανεπιτυχείς το 2020. Οι επιδέξιες εμφανίσεις της στα ντιμπέιτ δεν ήταν αρκετές για να αντισταθμίσουν τις κακώς διατυπωμένες πολιτικές. Η εκστρατεία της κατέρρευσε σε λιγότερο από ένα χρόνο και ήταν ο Μπάιντεν εκείνος που επανέφερε την 59χρονη νομικό στο επίκεντρο της χώρας, ορίζοντάς την ως το «νούμερο δύο» του.

Η Χάρις ανέλαβε πολλές βασικές πρωτοβουλίες ενώ ήταν στον Λευκό Οίκο και έπαιξε καθοριστικό ρόλο σε μερικά από τα πιο γνωστά επιτεύγματα της κυβέρνησης Μπάιντεν. Ξεκίνησε μια πανεθνική περιοδεία για τα δικαιώματα αναπαραγωγής, υποστηρίζοντας ότι οι γυναίκες έχουν το δικαίωμα να λαμβάνουν αποφάσεις για το σώμα τους. Η ψήφος της βοήθησε στην ψήφιση του νόμου για τη μείωση του πληθωρισμού και του αμερικανικού σχεδίου διάσωσης, το οποίο παρείχε χρηματοδότηση για την ανακούφιση από την πανδημία.

Παράλληλα όμως αγωνίστηκε επίσης να πετύχει ευρεία απήχηση μεταξύ των Αμερικανών, αντιμετωπίζοντας κριτική από όλες τις πλευρές. Παρά τις αριστερές κλίσεις σε ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θέματα όπως η θανατική ποινή, αντιμετώπισε επανειλημμένες επιθέσεις επειδή δεν ήταν αρκετά προοδευτική για ορισμένους Δημοκρατικούς ψηφοφόρους.

Ο Μπάιντεν κάλεσε επίσης την Χάρις να ηγηθεί των προσπαθειών για την αντιμετώπιση των βαθύτερων αιτιών της μετανάστευσης καθώς ένας αριθμός ρεκόρ μεταναστών διέφυγε στα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικού, ένα θέμα που οι αντίπαλοι Ρεπουμπλικανόι έκαναν «σημαία» τους. Δέχτηκε επικρίσεις εντός και εκτός Κόμματος επειδή χρειάστηκε έξι μήνες για να σχεδιάσει ένα ταξίδι στα σύνορα μετά την ανάληψη των καθηκόντων της. Αλλά τις τελευταίες εβδομάδες, καθώς όλο και περισσότεροι αμφισβητούσαν την ικανότητα του Μπάιντεν να κερδίσει τον Νοέμβριο, βρήκε μια ανανεωμένη βάση υποστήριξης.

Οι πολλές ταυτότητες της Κάμαλα Χάρις

Γεννημένη στο Όκλαντ της Καλιφόρνια, από γονείς μετανάστες - μια μητέρα ινδικής καταγωγής και έναν πατέρα γεννημένο στην Τζαμάικα -μεγάλωσε κυρίως με την Ινδή ανύπαντρη μητέρα της, Shyamala Gopalan Harris, ερευνήτρια για τον καρκίνο και ακτιβίστρια για τα πολιτικά δικαιώματα, καθώς οι γονείς της χώρισαν όταν εκείνη ήταν πέντε ετών.

Μεγάλωσε μαζί με την ινδική της κληρονομιά, συνοδεύοντας τη μητέρα της σε επισκέψεις στην Ινδία, αλλά ειχε πει παράλληλα ότι η μητέρα της υιοθέτησε τη μαύρη κουλτούρα του Όκλαντ, βυθίζοντας τις δύο κόρες της - την Καμάλα και τη μικρότερη αδερφή της Μάγια -σε αυτήν. «Η μητέρα μου κατάλαβε πολύ καλά ότι μεγάλωνε δύο μαύρες κόρες», έγραψε στην αυτοβιογραφία της «The Truths We Hold».

«Ήξερε ότι η δεύτερη πατρίδα της θα έβλεπε τη Μάγια και εμένα ως μαύρα κορίτσια και ήταν αποφασισμένη να βεβαιωθεί ότι θα γίνουμε γυναικείες με αυτοπεποίθηση,περήφανες μαύρες γυναίκες». Οι διφυλετικές της ρίζες και η ανατροφή της σημαίνουν ότι ενσαρκώνει και μπορεί να ασχοληθεί και να προσελκύσει πολλές αμερικανικές ταυτότητες. Εκείνα τα μέρη της χώρας που έχουν δει ραγδαίες δημογραφικές αλλαγές, αρκετές αλλαγές δηλαδή για να αλλάξουν την πολιτική μιας περιοχής, βλέπουν ένα σύμβολο φιλοδοξίας σε αυτήν.

Ήταν όμως τα χρόνια της στο Πανεπιστήμιο Χάουαρντ, ένα από τα κορυφαία ιστορικά μαύρα κολέγια και πανεπιστήμια του έθνους, τα οποία έχει περιγράψει ως από τις πιο διαμορφωτικές εμπειρίες της ζωής της. Η Λίτα-Ροζάριο Ρίτσαρντσον γνώρισε την Kάμαλα Χάρια ενώ ήταν στο Howard τη δεκαετία του 1980, όταν οι φοιτητές συγκεντρώνονταν στην περιοχή Yard της πανεπιστημιούπολης για να κάνουν παρέα και να συζητήσουν για πολιτική και μόδα. «Παρατήρησα ότι είχε μια έντονη αίσθηση επιχειρηματολογίας», είπε.

Συνδέθηκαν λόγω της ικανότητάς τους για δυναμικό διάλογο με τους Ρεπουμπλικάνους της πανεπιστημιούπολης, της εμπειρίας του να μεγαλώνουν με ανύπαντρες μητέρες κοκ. Ήταν μια σημαντική εποχή και σε πολιτικό επίπεδο. «Ο Ρίγκαν ήταν πρόεδρος εκείνη την εποχή και ήταν η εποχή του απαρτχάιντ» είπε η κ. Ροζάριο-Ρίτσαρντσον.

«Γνωρίζουμε ότι ως απόγονοι σκλάβων και έγχρωμων ανθρώπων που βγήκαν από τις αποικίες έχουμε έναν ιδιαίτερο ρόλο και η εκπαίδευση μας δίνει μια ειδική θέση στην κοινωνία για να βοηθήσουμε στην αλλαγή», εξήγησε - ήταν μια φιλοσοφία και ένα κάλεσμα για δράση που ήταν μέρος της πανεπιστημιακής εμπειρίας που έζησε η Χάρις.

Αλλά η ίδια λειτουργεί επίσης με ευκολία σε κοινότητες λευκών. Τα πρώτα της χρόνια περιελάμβαναν μια σύντομη περίοδο στον Καναδά. Όταν η μητέρα της δέχθηκε μία θέση διδασκαλίας στο Πανεπιστήμιο McGill, η Κάμαλα και η μικρότερη αδερφή της Mάγια πήγαν μαζί της, φοιτώντας στο σχολείο του Μόντρεαλ για πέντε χρόνια.
Η κυρία Χάρις λέει ότι ήταν πάντα άνετη με την ταυτότητά της και

Το 2019 είπε στην Washington Post ότι οι πολιτικοί δεν πρέπει να χωράνε σε ταμπέλες λόγω του χρώματος ή του υπόβαθρου τους. «Το θέμα μου ήταν: είμαι αυτή που είμαι. Είμαι καλά με αυτό. Μπορεί να χρειαστεί να το καταλάβετε, αλλά είμαι καλά με αυτό» είπε.

Η «Μομάλα Χάρις»

Από πολύ νωρίς, όπως βεβαιώνει η φίλη της Ροζάριο Ρίτσαρντσον, έδειξε τις δεξιότητες που της επέτρεψαν να είναι μια από τις λίγες γυναίκες που ξεπέρασαν τα εμπόδια. Η εξυπνάδα και το χιούμορ βοήθησαν στην πορεία της. Σε ένα βίντεο που αναρτήθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης της το 2020 μετά τη νίκη των εκλογών, μοιράζεται τα νέα της νίκης - με ένα πολύ εγκάρδιο γέλιο, με τον Μπάιντεν: «Τα καταφέραμε, τα καταφέραμε Τζο. Θα είσαι ο επόμενος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών!».

Το γέλιο με το οποίο χαιρέτησε τον εκλεγμένο τότε πρόεδρο, όταν έκανε αυτό το βαρυσήμαντο τηλεφώνημα, ήταν ένα από αυτά που η φίλη της αναγνώρισε αμέσως και από κοντά. «Δείχνει ξεκάθαρα την προσωπικότητά της, ακόμη και στο σύντομο χρονικό διάστημα που βρίσκεται στην προεκλογική εκστρατεία». «Πάντα είχε αυτό το γέλιο, είχε πάντα μια αίσθηση του χιούμορ, είχε μια αίσθηση εξυπνάδας -ακόμη και στο πλαίσιο μιας πανεπιστημιακής συζήτησης- να μεταφέρει αυτά τα σημεία».

Η ικανότητα να απαντάει άμεσα στους αντιπάλους της ήταν σε μεγάλο βαθμό μέρος της δυναμικής πίσω από την έναρξη της υποψηφιότητάς της για το χρίσμα των Δημοκρατικών για την προεδρία. Το 2014, η τότε γερουσιαστής Χάρις παντρεύτηκε τον δικηγόρο Νταγκ Έμχοφ και έγινε θετή μητέρα των δύο παιδιών του.

Έγραψε ένα άρθρο για το περιοδικό Elle το 2019 σχετικά με την εμπειρία της και αποκάλυψε το όνομα που θα κυριαρχούσε σε πολλούς τίτλους που ακολούθησαν.
«Όταν ο Νταγκ και εγώ παντρευτήκαμε, ο Κόουλ, η Έλλα και εγώ συμφωνήσαμε ότι δεν μας άρεσε ο όρος "μητριά". Αντίθετα, βρήκαν το όνομα "Μομάλα".

Έκτοτε αποτελούν την επιτομή της σύγχρονης αμερικανικής «μεικτής» οικογένειας, μια εικόνα που προέβαλαν τα μέσα ενημέρωσης και μια εικόνα που απασχόλησε πολλές στήλες σε περιοδικά και εφημερίδες. Πολλοί υποστηρίζουν ότι πρέπει επίσης να θεωρηθεί και να αναγνωριστεί ως απόγονος μίας οικογένειας άλλου είδους και αυτή είναι η κληρονομιά των μαύρων ακτιβιστριών.

«Οι μαύρες γυναίκες θεωρούνται ως πολιτική δύναμη της φύσης στη δημοκρατική πολιτική και στο Δημοκρατικό κόμμα» λέει στο BBC η Νάντια Μπράουν, αναπληρώτρια καθηγήτρια των πολιτικών επιστημών και αφροαμερικανικών σπουδών στο Πανεπιστήμιο Purdue. «Η νίκη της είναι ιστορική, αλλά δεν είναι μόνη της. Μοιράζεται τα επιτέυγματά της με αμέτρητες μαύρες γυναίκες που είχαν ανοίξει τον δρόμο»