Σοκάρει σκλάβα του Ισλαμικού Κράτους: «Με βίαζαν κάθε μέρα για δύο χρόνια»

Σκλάβα του Ισλαμικού Κράτους, σε ηλικία μόλις 14 ετών, η Kόβαν -μια νεαρή γυναίκα Γιαζίντι- έχει υποστεί βιασμό και βαρβαρότητα σε καθημερινή βάση. Ελεύθερη πλέον και πίσω στο σπίτι με την εναπομείνασα οικογένειά της, ζητάει δικαιοσύνη για τη φρίκη που έχει υποστεί η ίδια και τόσοι άλλοι.

Είναι νύχτα στη βορειοανατολική Συρία και ένοπλοι στρατιώτες κυνηγούν εξτρεμιστές του Ισλαμικού Κράτους (ΙΚ), πέντε χρόνια μετά τη δήλωση ότι η τρομοκρατική ομάδα ηττήθηκε. Οι κυρίως Κούρδοι στρατιώτες που αποτελούν τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF) τρέχουν μέσα και έξω από σκηνές στον εκτεταμένο προσφυγικό καταυλισμό Al-Hol που βρίσκεται κοντά στα σύνορα Συρίας-Ιράκ, αναφέρει το ρεπορτάζ του Sky News.

Θαμμένοι κάτω από αυτήν την πόλη, βρήκαν μια κρύπτη με όπλα και εκρηκτικά σε σήραγγες, συμπεριλαμβανομένων AK47, χειροβομβίδων και ρουκετοβομβίδων. Βρήκαν επίσης σημαίες του IS και τα νομίσματα που χρησιμοποίησαν. Οι κάτοικοι κοιμούνται και καθώς οι στρατιώτες εισέβαλαν στις σκηνές βρήκαν παιδιά και γυναίκες κάτω από κουβέρτες

Τα μέλη του ΙΚ που δρουν στον καταυλισμό εξακολουθούν να έχουν αιχμαλώτους Γιαζίντι - γυναίκες και παιδιά που απήγαγαν πριν από μια δεκαετία. Στο παρελθόν, οι εξτρεμιστές έκαναν πολλά για να κρύψουν τους σκλάβους τους. Επιφυλακτικοί στην εξαπάτηση, οι στρατιώτες είναι κουρασμένοι. Ζητούν από τις γυναίκες να σηκώσουν τα πέπλα τους γιατί ξέρουν ότι πολλοί Γιαζίντι φοβούνται την τιμωρία του ΙΚ.

Μόνη σε μια σκηνή με δύο μικρά παιδιά, μια νεαρή γυναίκα αυτοπροσδιορίζεται ως Γιαζίντι. Το όνομά της είναι Κόβαν, λέει, με ένα βλέμμα φόβου στο πρόσωπό της. Εάν οι στρατιώτες την αφήσουν στο στρατόπεδο, θα αντιμετωπίσει βίαιο ξυλοδαρμό ή χειρότερα από πιστούς του IΚ. Αλλά προς μεγάλη της ανακούφιση, οι στρατιώτες παίρνουν μια γρήγορη απόφαση να πάρουν εκείνη και το μικρό αγόρι, έξι ετών, και το κοριτσάκι, τεσσάρων ετών.

Ενώνονται με πολλές άλλες γυναίκες και παιδιά τους που τα στρατεύματα υποπτεύονται επίσης ότι είναι Γιαζίντι. Η Κοβάν μαζεύει ρούχα για τα παιδιά και φοράει μπούρκα. Δεν θέλει να την δει κανείς σε περίπτωση που καταλήξει πίσω στο στρατόπεδο.

Η ομάδα ανεβαίνει σε ένα στρατιωτικό όχημα και απομακρύνεται από την φραγμένη περίμετρο του στρατοπέδου. Όλοι θα ερευνηθούν για να διαπιστωθεί ποιοι ακριβώς είναι. Το ταξίδι έξω είναι τεταμένο. Κανείς δεν μιλάει. Η ζωή αυτών των γυναικών εξαρτάται από το να μπορούν να αποδείξουν ποιες είναι, αλλά χωρίς επίσημα έγγραφα θα είναι μια αγωνιώδης διαδικασία.

Το Ισλαμικό Κράτος έπληξε το Ιράκ και τη Συρία το 2014 καταλαμβάνοντας εκτάσεις και ιδρύοντας Χαλιφάτο. Επιτέθηκαν στο Σιντζάρ στο βόρειο Ιράκ, πατρίδα της παλαιότερης και μεγαλύτερης κοινότητας Γιαζίντι στον κόσμο. Οι Γιαζίντι είναι μια αρχαία κουρδόφωνη εθνοτική και θρησκευτική ομάδα, η οποία ενσωματώνει στοιχεία του Ιουδαϊσμού, του Χριστιανισμού και του Ισλάμ. Το ΙΚ θεωρεί τους Γιαζίντι «άθεους» και άρχισαν συστηματικά να τους δολοφονούν, να τους βασανίζουν και να τους βιάζουν.

6.000 γυναίκες αιχμάλωτες

Κατά τη διάρκεια αυτής της εκστρατείας βίας, περίπου 400.000 Γιαζίντι εγκατέλειψαν τα σπίτια τους. Οι εξτρεμιστές έσφαξαν χιλιάδες άνδρες και ηλικιωμένες γυναίκες, θάβοντας τα σώματά τους σε ομαδικούς τάφους. Πήραν επίσης αιχμάλωτες περισσότερες από 6.000 γυναίκες και παιδιά για να τις πουλήσουν ως σκλάβες.

Πολλές απέκτησαν μωρά που γεννήθηκαν από βιασμό και απορρίφθηκαν από τις κοινότητές τους ως «μωρά του IΚ». Η τρομοκρατική ομάδα φέρεται να κακοποίησε σεξουαλικά ακόμη και μικρά παιδιά..

Η ανακατάληψη του Μπαγκούζ στην ανατολική Συρία από τις δυνάμεις του συνασπισμού υπό τις ΗΠΑ τον Μάρτιο του 2019, σηματοδότησε την εδαφική ήττα του ΙΚ στη Συρία. Χιλιάδες άνδρες εξτρεμιστές μεταφέρθηκαν σε κέντρα κράτησης, όπου ακόμη περιμένουν τη δίκη τους. Οι οικογένειες του Ισλαμικού Κράτους -και οι μυστικοί σκλάβοι τους Γιαζίντι- στεγάζονται ακόμα σε δύο εκτεταμένους καταυλισμούς στη βορειοανατολική Συρία, τους οποίους οι αρχές περιγράφουν ως «ωρολογιακή βόμβα».

Εν τω μεταξύ, σχεδόν 3.000 γυναίκες Γιαζίντι εκτιμάται ότι εξακολουθούν να αγνοούνται και πιστεύεται ότι κρατούνται αιχμάλωτες. Η Kόβαν, η οποία είναι 24 ετών, είπε στους διασώστες της ότι το Ισλαμικό Κράτος την πήρε αιχμάλωτη μαζί με την οικογένειά της όταν εισέβαλαν στο Σιντζάρ. Ήταν μόλις 14 ετών, η μεγαλύτερη από τέσσερις αδερφές με έναν μεγαλύτερο αδερφό. Μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο Αλ Χολ μετά την κατάρρευση της εξτρεμιστικής ομάδας, όπου, όπως λέει, οι οικογένειες του ΙΚ την κακοποίησαν επειδή ήταν Γιαζίντι.

Μέσα σε λίγες μέρες από τη σύλληψή της, παρέλασε μπροστά από τους μαχητές του Ισλαμικού Κράτους που την αγόρασαν και στη συνέχεια την πήγαν σπίτι για να τη βιάσουν και να την ξυλοκοπήσουν. Πουλήθηκε πολλές φορές, μεταφέρθηκε σε εδάφη του ΙΚ από τη Μοσούλη στη Ράκα και στη συνέχεια στην Μπαγκούζ

Ο πρώτος άντρας που την αγόρασε είχε δύο φορές τα χρόνια της. Δεν είχε καν αρχίσει να έχει έμμηνο ρύση. Καθώς θυμάται τη φρικτή κακοποίηση που υπέστη, υπάρχει ένα μείγμα θυμού και θλίψης στη φωνή της. Όταν προσπάθησε να το σκάσει, την έσυρε πίσω από τα μαλλιά και τη χτύπησε. «Είπε ότι θα με σκότωνε και θα με έθαβε στην αυλή του, αν δεν έκανα αυτό που ήθελε».

«Με βίαζαν κάθε μέρα για δύο χρόνια», λέει. Ο τόνος της είναι πραγματικός, αλλά τα μάτια της δείχνουν έναν βαθύ πόνο. Τα δύο παιδιά της γεννήθηκαν από βιασμό από δύο διαφορετικούς άνδρες του Ισλαμικού Κράτους, οι οποίοι πιστεύεται ότι είναι πλέον νεκροί. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, είδε επίσης ένα 10χρονο παιδί να βιάζεται.

Τώρα θέλει οι άντρες που τη μόλυναν, ​​και οι σύζυγοι του IΚ που τους βοήθησαν, να λογοδοτήσουν για τις πράξεις τους «Οι γυναίκες ήταν εξίσου κακές», λέει, «ήξεραν τι έκαναν οι σύζυγοί τους. Μας έντυναν και μας έβαζαν μακιγιάζ για να βιαζόμαστε από τους άντρες τους».

Αφού οι στρατιώτες έβγαλαν την Κόβαν από το στρατόπεδο, μεταφέρθηκε σε ένα ασφαλές καταφύγιο των Γιαζίντι, όπου εντόπισε με επιτυχία την οικογένειά της που επέζησε. Δύο από τις αδερφές της και ο μεγαλύτερος αδερφός της είχαν ήδη απελευθερωθεί, αλλά οι γονείς της και η μικρότερη αδερφή της, η οποία ήταν μόλις οκτώ ετών όταν συνελήφθη, εξακολουθούν να αγνοούνται.

Εν τω μεταξύ, τα παιδιά της παρέμειναν υπό τη φροντίδα των κουρδικών αρχών, λόγω φόβων για την ασφάλειά τους. Η απόφαση να τα αφήσει ήταν αποκαρδιωτική για την Kόβαν, η οποία ελπίζει να επανενωθεί μαζί τους στο μέλλον. «Τα λατρεύω, φυσικά», είπε, ξεσπώντας σε κλάματα

Λίγο αργότερα, επανενώθηκε τελικά με την υπόλοιπη ευρύτερη οικογένειά της. Αλλά κανένας από αυτούς δεν έχει επιστρέψει στην πατρίδα. Είναι χωρισμένοι σε σκηνές διάσπαρτες στο Ιράκ, μεταξύ Duhook και Erbil. Πολλά από τα νεκροταφεία στην περιοχή καταγωγής τους, το Σιντζάρ, έχουν σειρές από άδειους λάκκους με συγγενείς να αγνοούν ακόμη την τύχη του αγαπημένου τους προσώπου.

Η ελευθερία της είναι γλυκόπικρη. Έχει επιζήσει από μια γενοκτονία, μια σφαγή και μια αδιανόητη βαρβαρότητα. Μόνο η δικαιοσύνη θα της φέρει την ειρήνη, αλλά μέχρι στιγμής έχουν γίνει μόνο λίγες διώξεις σε όλο τον κόσμο για αυτό που η Βρετανία και πολλές άλλες χώρες αναγνωρίζουν τώρα ως γενοκτονία κατά των Γιαζίντι.