Έρευνα: Καλύτερα να παραδίδετε τις εργασίες σας εμπρόθεσμα με λάθη, παρά εκπρόθεσμα και... τέλειες
Η εργασία που ολοκληρώθηκε καθυστερημένα θεωρήθηκε σημαντικά χαμηλότερης ποιότητας από την ίδια εργασία που παραδόθηκε εγκαίρως, σύμφωνα με τη μελέτη
Οι επιστήμονες που μελετούν την ψυχολογία των ανθρώπων που αφήνουν τα πράγματα για την τελευταία στιγμή διαπίστωσαν ότι η εργασία που υποβάλλεται καθυστερημένα τείνει να κρίνεται πιο αυστηρά από ό,τι όταν τηρείται η προθεσμία.
Σύμφωνα με τον Guardian, τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι, ενώ μπορεί να μπείτε στον πειρασμό να εκμεταλλευτείτε το μέγιστο δυνατό χρόνο που σας αναλογεί για να βάλετε τις τελευταίες λεπτομέρειες σε μια έκθεση, παρουσίαση ή εργασία, η επιπλέον προσπάθεια μπορεί να μην εκτιμηθεί από τους συναδέλφους σας, αν αυτό γίνεται εις βάρος της έγκαιρης παράδοσης.
Η εργασία που ολοκληρώθηκε καθυστερημένα θεωρήθηκε σημαντικά χαμηλότερης ποιότητας από την ίδια εργασία που παραδόθηκε εγκαίρως, σύμφωνα με τη μελέτη.
«Όλες οι έρευνες που μπορέσαμε να βρούμε εξέταζαν τον τρόπο με τον οποίο οι προθεσμίες επηρεάζουν το μυαλό και τις ενέργειες των εργαζομένων. Θέλαμε να μάθουμε πώς μια προθεσμία επηρεάζει το μυαλό και τις ενέργειες των άλλων όταν βλέπουν αυτούς τους εργαζόμενους», δήλωσε ο καθηγητής Sam Maglio, ο οποίος ερευνά στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο Scarborough και στη Σχολή Διοίκησης Rotman.
Η «καθυστερημένη» εργασία κρίθηκε ότι είναι χειρότερης ποιότητας
Η μελέτη πραγματοποίησε έρευνα σε χιλιάδες άτομα στις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο, συμπεριλαμβανομένων διευθυντών, στελεχών, προσωπικού ανθρώπινου δυναμικού και άλλων ατόμων των οποίων η εργασία περιλάμβανε το στοιχείο της αξιολόγησης των άλλων.
Οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να αξιολογήσουν κομμάτια εργασίας, όπως διαφημιστικά φυλλάδια, έργα τέχνης, επιχειρηματικές προτάσεις, παρουσιάσεις προϊόντων, φωτογραφίες και άρθρα ειδήσεων. Αλλά πρώτα, τους είπαν ότι υποβλήθηκε είτε νωρίς, είτε εμπρόθεσμα, είτε καθυστερημένα. Η «καθυστερημένη» εργασία βαθμολογήθηκε σταθερά ως χειρότερης ποιότητας από ό,τι όταν οι άνθρωποι έλεγαν ότι η ίδια εργασία είχε ολοκληρωθεί νωρίς ή στην ώρα της.
Μια χαμένη προθεσμία οδήγησε τους αξιολογητές να πιστέψουν ότι ένας εργαζόμενος είχε λιγότερη ακεραιότητα και ανέφεραν ότι θα ήταν λιγότερο πρόθυμοι να συνεργαστούν ή να αναθέσουν καθήκοντα σε αυτό το άτομο στο μέλλον.
«Όλοι είδαν την ίδια ακριβώς συμμετοχή σε καλλιτεχνικό διαγωνισμό, σχολική υποβολή ή επιχειρηματική πρόταση, αλλά δεν μπορούσαν να μην χρησιμοποιήσουν τη γνώση τους για το αν ήταν εκπρόθεσμη για να καθοδηγήσουν την αξιολόγησή τους για το πόσο καλή ήταν», δήλωσε ο Maglio, ο οποίος συνέγραψε τη μελέτη μαζί με τον David Fang του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ.
Δεν είχε σημασία πόσο αργά υποβλήθηκε η εργασία, με τις καθυστερήσεις μιας ημέρας ή μιας εβδομάδας να αντιμετωπίζονται εξίσου αρνητικά - και αυτό ίσχυε και στην περίπτωση που ο εργαζόμενος προειδοποιούσε εκ των προτέρων τον προϊστάμενό του.
Προηγουμένως οι ψυχολόγοι έχουν εντοπίσει ένα φαινόμενο γνωστό ως «πλάνη προγραμματισμού», την τάση να υποτιμούμε τον χρόνο και τις προκλήσεις που απαιτούνται για την ολοκλήρωση μιας εργασίας ακόμη και όταν αυτή έρχεται σε άμεση αντίθεση με τις εμπειρίες μας στο παρελθόν.
Η τελευταία μελέτη υποδηλώνει ότι αυτή η αδυναμία ρεαλιστικού προγραμματισμού είναι που αποδοκιμάζεται, ενώ παράγοντες που δεν ελέγχονται από τον εργαζόμενο, όπως κάποιο επείγον περιστατικό, δεν αντιμετωπίζονται τόσο αρνητικά. «Εάν ο λόγος για τον οποίο χάσατε την προθεσμία ήταν πέρα από τον έλεγχό σας, εσείς ως εργαζόμενος θα πρέπει να ενημερώσετε τον προϊστάμενό σας», δήλωσε ο Maglio. «Αυτή φαίνεται να είναι μία από τις λίγες περιπτώσεις στις οποίες οι άνθρωποι δεν θα σας κρίνουν».