Spiegel: Οι γερμανικές μυστικές υπηρεσίες προωθούσαν νεοναζί

Όπως υπονοεί, οι υπηρεσίες ενδυνάμωσαν το νεοναζιστικό κίνημα χρησιμοποιώντας πολλούς οπαδούς του ως πληροφοριοδότες. Σύμφωνα με το Spiegel, o 48χρονος Kai D., ένας από τους πιο γνωστούς νεοναζί της εποχής, ήταν ένας βασικός πληροφοριοδότης των μυστικών υπηρεσιών –παρότι ο ίδιος δεν το παραδέχθηκε ποτέ.

Η αποτυχία των μυστικών υπηρεσιών να περιορίσουν τους ακροδεξιούς τρομοκράτες, υποστηρίζει το άρθρο, έχει προκαλέσει μια από τις μεγαλύτερες κρίσεις της. Η αποκάλυψη των φόνων από το National Socialist Underground τον περασμένο Νοέμβριο κλόνισε συθέμελα το σύστημα.

Προς το παρόν, αρμόδιες επιτροπές εξετάζουν πάνω από 100.000 σελίδες απόρρητων εγγράφων. Και αυτό που προκύπτει είναι ότι όσο περισσότερα έρχονται στο φως, τόσο περισσότερο γίνονται προφανείς και οι σχέσεις νεοναζί και μυστικών υπηρεσιών. Το ερώτημα που τίθεται είναι κατά πόσο το Γραφείο Προστασίας του Συντάγματος και οι μέθοδοί του ήταν προς όφελος του συντάγματος. Στο παρελθόν, η προσπάθεια να απαγορευθεί το ακροδεξιό κόμμα NPD το 2003 κατέληξε σε πολιτικό φιάσκο. Το Ομοσπονδιακό Δικαστήριο απέρριψε το αίτημα, επειδή φαινόταν σαν να προσπαθούσε η κυβέρνηση να ελέγξει τους εξτρεμιστές μέσω των πληροφοριοδοτών.

Η συζήτηση πυροδοτήθηκε ξανά εξαιτίας εγγράφων της γερμανικής ομοσπονδιακής αστυνομίας (BKA) από το 1997. Το ντοκουμέντο έχει ως κεντρική ιδέα το γεγονός ότι πληροφοριοδότες παρακινούσαν ο ένας τον άλλον, ενεργώντας ουσιαστικά ως προβοκάτορες. Και η BKA αντί να πολεμά τους νεοναζί τους προστάτευε.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, οι μυστικές υπηρεσίες, που λειτουργούσαν τόσο σε εθνικό όσο και σε περιφερειακό επίπεδο, κατάφεραν να προσλάβουν έναν μεγάλο αριθμό ακροδεξιών πληροφοριοδοτών. Για κάποιους ακτιβιστές, αυτή η συνωμοτική συνεργασία με το μισητό «ομοσπονδιακό σύστημα» αποδείχθηκε ευλογία, δεδομένου ότι οι πράκτορες είχαν ζωτικό συμφέρον να διασφαλίσουν ότι οι κατάσκοποί τους δεν θα διώκονταν ποινικά.

Αυτό δημιούργησε τριβές ανάμεσα στην αστυνομία και τις μυστικές υπηρεσίες. Τελικά, τον Φεβρουάριο του 1997, η κριτική του BKA συνοψίστηκε σε ένα 14σέλιδο έγγραφο που κατέληγε στα εξής συμπεράσματα: ότι υπήρχε κίνδυνος οι πηγές των μυστικών υπηρεσιών να προκαλούσαν χειρότερες ενέργειες, ότι στην προσπάθεια προστασίας του πληροφοριοδότη οι μυστικές υπηρεσίες έδιναν τις πληροφορίες τους στην αστυνομία, συχνά, «πολύ αργά» και ότι η πλειοψηφία των πηγών ήταν ένθερμοι ακροδεξιοί που πίστευαν ότι θα μπορούσαν να δράσουν χωρίς να τιμωρηθούν, υπό την προστασία των μυστικών υπηρεσιών.

Απόδοση: ANTinews