Ο ρωσικός στόλος θα ενισχύσει τον έλεγχο στη Μεσόγειο θάλασσα

Ήδη από τον περασμένο Φεβρουάριο είχε εμφανιστεί η πληροφορία, ότι το ρωσικό Γενικό Επιτελείο εξετάζει το ζήτημα της ανάπτυξης έως το 2015 στη Μεσόγειο θάλασσα μόνιμου επιχειρησιακού σχηματισμού του Πολεμικού Ναυτικού. Και πριν από μερικές ημέρες ο επικεφαλής του Ρωσικού Στόλου του Πολεμικού Ναυτικού ναύαρχος Βίκτορ Τσιρκόφ ανέφερε τον πιθανό αριθμό των πλοίων της ομάδας της Μεσογείου θάλασσας – πέντε-έξι πλοία. Ο ναύαρχος δεν διευκρίνησε, εάν εννοούσε μόνο τα μαχητικά πλοία ή ο αριθμός αυτός συμπεριλαμβάνει και τα πλοία υποστήριξης – για παράδειγμα, δεξαμενόπλοια και πλωτές βάσεις επισκευής. Το σίγουρο είναι ότι στην ομάδα θα συμπεριληφθούν υποβρύχια και, δεν απέκλεισε ο υπουργός, ελικοπτεροφόρα τύπου «Μιστράλ», που έχει αγοράσει η Ρωσία από τη Γαλλία.

Η μόνιμη παρουσία στη Μεσόγειο θάλασσα του σχηματισμού του ρωσικού Πολεμικού Ναυτικού αποτελεί μία αρκετά αιτιολογημένη απόφαση για διάφορους λόγους, σημείωσε σε συνέντευξη στη «Φωνή της Ρωσίας» ο αρχισυντάκτης του περιοδικού «Έξπορτ βοορουζένιι» («Εξαγωγή όπλων») Αντρέι Φρολόφ:

Ο πρώτος λόγος είναι ότι η Ρωσία στη Μεσόγειο θάλασσα διατηρεί ορισμένα συμφέροντα, ενώ η περιοχή είναι ταραγμένη. Συχνά προκύπτει η ανάγκη για αποτελεσματική και γρήγορη αντίδραση. Δηλαδή, αν, για παράδειγμα, πρέπει να αποσταλλούν πλοία από τον Βόρειο, τον Βαλτικο ή τον στόλο της Μαύρης θάλασσας, αυτό μπορεί να πάρει ορισμένο χρόνο. Ενώ όταν τα πλοία βρίσκονται σε μόνιμη βάση, υπάρχουν πολύ περισσότερες δυνατότητες για ελιγμούς, μεταξύ αυτών και για πολιτικούς. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι αυτό αποτελεί μία πολιτική κίνηση, η επίδειξη της σημαίας, η επίδειξη ορισμένων δυνατοτήτων της Ρωσίας. Αυτό αφορά όχι μόνο τις χώρες της Μέσης Ανατολής, αλλά και τα ευρωπαϊκά κράτη.

Τα σχέδια της Μόσχας να δημιουργήσει στην περιοχή έναν σχηματισμό του Πολεμικού Ναυτικού προς το παρόν δεν δημιουργούν κίνδυνο να παρασύρουν τη χώρα σε κάποια τοπική ένοπλη σύγκρουση, καθώς η παρουσία ή η απουσία εκεί της ομάδας του στόλου δεν επηρεάζει με κανέναν τρόπο τις αποφάσεις στο Κρεμλίνο. Επιπλέον, η ομάδα των ρωσικών πολεμικών πλοίων στη Μεσόγειο θάλασσα, προφανώς μπορεί να εξεταστεί ως ένα στοιχείο διεθνούς προσπάθειας ενίσχυσης της σταθερότητας στην περιοχή.

Η μόνιμη παραμονή των ρωσικών πολεμικών πλοίων στη Μεσόγειο θάλασσα θα απαιτήσει σημαντικές δαπάνες, σημείωσε σε συνέντευξη στον ραδιοσταθμό μας ο συμπρόεδρος του Συνδέσμου Στρατιωτικών Αναλυτών Βασίλι Μπελοζέροφ:

Αλλά, μάλλον, αυτές οι δαπάνες θα είναι δικαιολογημένες στην περίπτωση που θα είναι σαφές, ποια είναι τα συμφέροντα της χώρας μας σήμερα εκεί και ότι απαιτείται η υπεράσπισή τους με τη χρήση του στόλου του Πολεμικού Ναυτικού. Σε κάθε περίπτωση η ανάπτυξη αυτής της μοίρας εκεί θα κοστίσει ακριβά, και πρέπει να γνωρίζουμε, για ποιο λόγο η χώρα και οι φορολογούμενοι διαθέτουν για αυτόν τον σκοπό χρήματα.

Σύμφωνα με τον Βασίλι Μπελοζέροφ, πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη το γεγονός, ότι η σημερινή περίοδος διαφέρει από τη σοβιετική, όταν η ΕΣΣΔ μπορούσε να αναπτύξει και να διατηρήσει στην περιοχή ισχυρή ομάδα του Πολεμικού Ναυτικού.

Εν τω μεταξύ, στο ρωσικό Γενικό Επιτελείο δεν κρύβουν το γεγονός, ότι πρότυπο για τον σχηματισμό της σημερινής μαχητικής ομάδας στη Μεσόγειο θάλασσα θα αποτελέσει η διάσημη Πέμπτη Μοίρα του σοβιετικού στόλου του Πολεμικού Ναυτικού. Την ιδέα της δημιουργίας της είχε προτείνει από το 1965 ο τότε διοικητής του Πολεμικού Ναυτικού της ΕΣΣΔ ναύαρχος Σεργκέι Γκορσκόφ. Την παραμονή του αραβο-ισραηλινού εξαήμερου πολέμου το 1967 στη Μεσόγειο θάλασσα είχαν συγκεντρωθεί δεκάδες σοβιετικά πολεμικά πλοία, υποβρύχια και πλοία υποστήριξης. Εκείνη τη χρονική στιγμή ήδη υπήρχε η πρακτική της δημιουργίας παρόμοιων σχηματισμών και της διαχείρισής τους: από τους τέσσερεις σοβιετικούς στόλους στην περιοχή κατευθύνονταν τρία-τέσσερα πλοία, όπου ενώνονταν στη μοίρα, η οποία λάμβανε την κατάλληλη ονομασία και τον αριθμό σειράς. Η βάση για τον σχηματισμό της Πέμπτης Μοίρας έγινε η 14η μικτή μοίρα. Όπως θυμούνται οι συμμετέχοντες εκείνων των γεγονότων, την ανάπτυξή της ακολουθούσε μία μεγάλης κλίμακας ενημερωτική εκστρατεία στα ΜΜΕ, που πρακτικά διακήρυττε, ότι η ΕΣΣΔ ήταν μία Μεσογειακή δύναμη, έστω κι αν κάποιος με αυτό δε συμφωνούσε.