Το μέλλον της Ευρώπης εξαρτάται από τους Τσιγγάνους
Πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Συμβουλίου της Ευρώπης σχετικά με την κοινωνική προσαρμογή των Ρομά (Τσιγγάνων) στις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης παρουσιάστηκε στη Βουδαπέστη.
Τα σχετικά κονδύλια προορίζονται για τη διευκόλυνση της πρόσβασης των Τσιγγάνων στους τομείς της παιδείας, της υγείας και της εξασφάλισης στέγης. Είναι όμως πρόθυμη η ΕΕ, επιτέλους, να ασχοληθεί στα σοβαρά με τα προβλήματα των Ρομά;
Η Βουλγαρία, η Ουγγαρία, η Ιταλία, η Ρουμανία και η Σλοβακία - τα πέντε αυτά κράτη θα συμμετάσχουν στο πρόγραμμα ROMACT, το οποίο έχει ως στόχο να μετατρέψει τους Ρομά από «πονοκέφαλο» της ΕΕ σε μία από τις πηγές κοινωνικο-οικονομικής προόδου της. Όμως γιατί σήμερα άρχισαν να μιλάνε για την ανάγκη επίλυσης του προβλήματος όχι με βίαια μέτρα, αλλά να προσπαθήσουν να λύσουν το πρόβλημα της κοινωνικής και οικονομικής ολοκλήρωσης;
Από πολιτική άποψη η θέση των υποστηριχτών της «σκληρής» προσέγγισης του θέματος των Τσιγγάνων στην Ευρώπη έχει εξασθενίσει σοβαρά. Ο υπουργός Εσωτερικών της Γαλλίας Μανουέλ Βαλς, ωστόσο, προ ημερών δήλωσε ότι αποτελούν ψευδαίσθηση οι ελπίδες για την επίλυση του τσιγγάνικου προβλήματος μέσω μιας «πολιτισμένης εσωμάτωσής» τους στη γαλλική κοινωνία. Όμως δεν βρήκε υποστήριξη ούτε ακόμα και στην ίδια την κυβέρνησή του. Όσον αφορά τις ίδιες τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, οι κυβερνήσεις τους, όπως φαίνεται, άρχισαν να αντιλαμβάνονται ότι η ενσωμάτωση των Ρομά στις υφιστάμενες κοινωνικές δομές είναι το μοναδικό μέσο, με τη βοήθεια του οποίου μπορούν να αποτραπούν οι σχετιζόμενες με αυτούς ταραχές, η αύξηση του εθνικισμού και της ξενοφοβίας.
Το πρόβλημα των Τσιγγάνων έχει και σημαντική οικονομική διάσταση. Στις συνθήκες της δημογραφικής κρίσης τα 12 εκατομμύρια των Ρομά καθίσταται σημαντική πηγή εργασιακής δύναμης. Φυσικά, είναι στόχος δύσκολος και δαπανηρός η μετατροπή των Ούγγρων, των Ρουμάνων, των Βούλγαρων και των Σλοβάκων Ρομά σε μορφωμένους φορολογούμενους. Όμως, όπως φαίνεται, άλλη εναλλακτική λύση δεν υπάρχει.
Είναι δυνατή, φυσικά, η μεταφορά κάποιων παραγωγικών μονάδων έξω από το έδαφος της ΕΕ, λόγου χάριν στο Μαρόκο, όμως η κοινωνική κατάσταση στην ίδια την Ευρώπη δεν νομίζουμε ότι αυτό θα συμβάλει στη βελτίωσή της. Γιατί αυτή η κατάσταση συνδέεται αδιάρρηκτα με τα προβλήματα στην αγορά εργασίας, με την ανεργία, το επίπεδο της οποίας είναι ιδιαίτερα υψηλό στα κοινωνικά απροστάτευτα στρώματα.
Στα τέλη της δεκαετίας του ΄80 – παραμονές της διάλυσης της Ομοσπονδιακής Γιουγκοσλαβίας – στις εφημερίδες του Βελιγραδίου συζητείτο έντονα το θέμα: «Ποιοι είναι οι Αλβανοί μας;» Αναλύονταν ιστορικά, εθνικά και θρησκευτικά επιχειρήματα. Σε λίγο καιρό η βραδυφλεγής βόμβα του Κοσσυφοπεδίου έγινε ένας από τους παράγοντες της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας. Το παρουσιασμένο στη Βουδαπέστη πρόγραμμα αποτελεί προσπάθεια περάσματος από τα λόγια στα έργα στην υπόθεση της επίλυσης άλλου ενός οδυνηρού και λεπτού για την Ευρώπη προβλήματος. Όμως αρκεί η αποφασιστικότητα στους Ευρωπαίους, για να παραδεχτούν ότι οι Τσιγγάνοι είναι εξίσου πολίτες, όπως και οι Γάλλοι, οι Γερμανοί, οι Ούγγροι και οι Σλοβάκοι;
πηγη ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ