Φέργκιουσον: Το «δράμα» του πρώτου Αφρο-Αμερικανού προέδρου

Τα αιματηρά επεισόδια στο Φέργκιουσον μπορεί και να σηματοδοτούν στην πράξη «το τέλος της εποχής Ομπάμα», που ξεκίνησε την προεδρία του ως ο άνθρωπος που θα έκανε τη διαφορά.

Φέργκιουσον: Το «δράμα» του πρώτου Αφρο-Αμερικανού προέδρου
2'

Το γερμανικό περιοδικό Spiegel κάνει λόγο για το «δράμα του πρώτου μαύρου Αμερικανού προέδρου», με αφορμή τα αιματηρά επεισόδια στο Φέργκιουσον που μπορεί και να σηματοδοτούν στην πράξη «το τέλος της εποχής Ομπάμα», όπως σχολιάζει ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Πρίνστον, Κέρνελ Γουέστ.

«Είναι μια λυπητερή κατάληξη... Ξεκινήσαμε με τεράστιες ελπίδες και καταλήγουμε με βαθιά απογοήτευση» επισημαίνει ο γνωστός Αφρο-Αμερικανός διανοούμενος, εξηγώντας ότι ο Μπαράκ Ομπάμα δεν έκανε τίποτα για να βελτιώσει ένα δικαστικό σύστημα, που στερεί κάθε μορφής δικαιοσύνη από νέους μαύρους και ευθύνεται σε ένα βαθμό για το «φυλετικό και ταξικό πόλεμο» με θύματα τους ίδιους.


Τα πυρά που έπεσαν στο Φέργκιουσον απειλούν την κοινωνική ειρήνη σε μια χώρα που κομπορρημονούσε ότι αποτελούσε ένα χωνευτήρι διαφορετικών, έως ετερόκλητων πολιτισμικών στοιχείων, αν και οι λευκοί σήμερα όλο και λιγότερο συμμερίζονται στην πράξη αυτή την κοινωνική ζύμωση. Αντιθέτως, οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι σήμερα μια διαιρεμένη χώρα που βασίζεται περισσότερο στη λευκή ελίτ της κι έχει έναν Αφρο-Αμερικανικό πληθυσμό που τείνει να έχει όλο και λιγότερα χρήματα, χαμηλότερη εκπαίδευση και πολύ πιο περιορισμένη επιρροή. Επιπλέον σε ορισμένες περιοχές, οι μαύροι επισκιάζονται από τον ισπανόφωνο πληθυσμό που κερδίζει σταθερά έδαφος.
Οι ΗΠΑ μπορεί να έχουν αρκετούς μαύρους ποπ σταρ, μαύρους σούπερ-αθλητές και από το 2009, ακόμη κι ένα μαύρο πρόεδρο. Ωστόσο, οι περισσότεροι πολίτες τους που έχουν σκούρο δέρμα δεν απολαμβάνουν με τίποτα την ισότητα, σε κανένα επίπεδο. Πενήντα χρόνια από τότε που ο πρόεδρος Λίντον Τζόνσον προώθησε ευρείες μεταρρυθμίσεις εγκαθιδρύοντας επισήμως την ισονομία για τους μαύρους πολίτες, το χάσμα των κοινωνικών ανισοτήτων διευρύνεται.

Όταν το Μάρτιο του 2008, ο τότε υποψήφιος για την προεδρία, Μπαράκ Ομπάμα, απηύθυνε την ομιλία του ενάντια στο ρατσισμό, ενέπνεε την ελπίδα ότι θα μπορούσε να ενώσει τη χώρα. Σύμφωνα με αναλυτές, εκείνοι που τον ψήφισαν τόσο το 2008 όσο και το 2012, εναπόθεσαν στον πρώτο μαύρο πρόεδρο των ΗΠΑ τις μεγάλες προσδοκίες τους για μια θεαματική αλλαγή.
Ο φετινός Νοέμβρης ωστόσο, βρήκε τον Μπαράκ Ομπάμα, πρόεδρο μιας χώρας που είναι περισσότερο διαιρεμένη, από ποτέ. Μάλιστα, μία από τις βαθύτερες διακρίσεις είναι εκείνη μεταξύ μαύρων και λευκών.
Κι αυτή, όπως επισημαίνουν, σχολιαστές είναι «η πραγματική τραγωδία του πρώτου Αφρο-Αμερικανού προέδρου».


(Πηγή: Spiegel)

Σχετικές ειδήσεις

Ροή Ειδήσεων Δημοφιλή