Το σοκαριστικό πείραμα του 1968 σε μαθητές δημοτικού και φυλακισμένους (vid+pics)
4 Απριλίου 1968, ο ακτιβιστής, ηγέτης του Αφροαμερικανικού Κινήματος για τα πολιτικά δικαιώματα των μαύρων και βραβευμένος με Νόμπελ Ειρήνης Μάρτιν Λούθερ Κινγκ που «είχε ένα όνειρο…», δολοφονείται. Ο θάνατός του προκάλεσε κύμα ανησυχίας ότι το «όνειρό» του όχι μόνο θα μείνει ανεκπλήρωτο, αλλά θα γκρεμιστεί.
Στο Ράσβιλ, μια μικρή γεωργική επαρχία των Η.Π.Α με πληθυσμό κάτω των χιλίων ατόμων, που ήταν όλοι άσπροι και χριστιανοί, μια δασκάλα έψαχνε τρόπο να εξηγήσει στους μαθητές της τη βαρύτητα του γεγονότος. Η Τζέιν Έλιοτ, επανειλημμένα, είχε κάνει συζητήσεις για το ρατσισμό, τις διακρίσεις και τις προκαταλήψεις. Αντιλαμβανόταν όμως, ότι για τα παιδιά που δεν αλληλεπιδρούσαν καθόλου με ομάδες μειοψηφίας, οι συζητήσεις αυτές δεν είχαν ουσιώδες αντίκτυπο.
Η δασκάλα λοιπόν, αποφάσισε να εφαρμόσει στους μαθητές της τρίτης τάξης του δημοτικού, μια τακτική βιωματικής μάθησης. Ένα πρωί εξηγεί ότι η τάξη θα χωριστεί σε δυο κατηγορίες: τα παιδιά με γαλανά μάτια και τα παιδιά με τα καστανά μάτια. Για να διακρίνονται εύκολα τα παιδιά με καστανά μάτια θα έπρεπε να φοράνε και ένα μπλε κολάρο.
Τα προνόμια του γαλανομάτη και τα μειονεκτήματα του καστανομάτη
Τα γαλανομάτικα παιδιά είχαν πέντε λεπτά παραπάνω διάλειμμα, μπορούσαν να πιουν νερό από τη βρύση, να έχουν δεύτερο μεσημεριανό γεύμα και να παίξουν στη παιδική χαρά. Αντίθετα, τα παιδιά με καστανά μάτια μπορούσαν να πιουν νερό μόνο με από χάρτινα ποτήρια, δεν μπορούσαν να παίξουν με τα άλλα παιδιά και δεν επιτρεπόταν να μπουν στην παιδική χαρά. Ταυτόχρονα, η καθηγήτρια φρόντιζε να κατακρίνει κάθε κίνηση των παιδιών με καστανά μάτια και να τα μειώνει αναδεικνύοντας ως αίτιο του λάθους τους τα καφέ μάτια τους. Αντίθετα επιβράβευε τα παιδιά με γαλανά μάτια και τα εμψύχωνε να νιώθουν ανώτερα λόγω του χρώματος των ματιών τους.
Η αντιστροφή των ρόλων
Την άλλη μέρα, οι ρόλοι αντιστρέφονταν και γίνονταν εμφανής η δυσαρέσκεια των γαλονομάτικων παιδιών και η ανακούφιση όσων είχαν καστανά. Αξιοπρόσεκτη ήταν και η μετάπτωση στην απόδοση των παιδιών. Μέσα σε μια μέρα αυτά που ένιωθαν ανώτερα βελτίωσαν τις επιδώσεις τους, ενώ στα άλλα η βαθμολογία έπεφτε. Στο τέλος και της δεύτερης μέρας η καθηγήτρια συζήτησε με τα παιδιά για το πώς ένιωθαν, ενώ συνέκρινε τις συνθήκες της εικονικής τάξης με το φυλετικό ρατσισμό στην κοινωνία. Τα παιδιά που πλέον είχαν αντιληφθεί κάπως το ρατσιστικό πρόβλημα, δήλωσαν ότι πήραν το μάθημά τους. Υποσχέθηκαν να μην φερθούν ποτέ με γνώμονα αυτά τα κριτήρια, αφού πλέον γνωρίζουν πόσο σκληρό είναι να είσαι στη μειονότητα…
Το reunion
Τα λόγια τους επιβεβαιώθηκαν 14 χρόνια μετά στο reunion της τάξης. Ομόφωνα οι ενήλικες πια πολίτες είπαν πόσο τους επηρέασε σε όλη τη μετέπειτα ζωή τους αυτή η εμπειρία και ξεκαθάρισαν ότι ήταν ένα μάθημα που όλα τα παιδιά πρέπει να βιώνουν. Η άσκηση επαναλήφθηκε από την ίδια καθηγήτρια και σε άλλες τάξεις αλλά δεν περιορίστηκε μόνο στο σχολείο.
Το πείραμα στις φυλακές
Στις φυλακές της περιοχής, για να ευαισθητοποιήσουν τους φύλακες και τους αξιωματικούς απέναντι στις μειονότητες, κάλεσαν τη δασκάλα να εφαρμόσει το μάθημά της. Το πείραμα μαγνητοσκοπήθηκε και έγινε ντοκιμαντέρ που τελειώνει με τη δασκάλα να προτείνει ότι η άσκηση δεν πρέπει να εφαρμόζεται σε όλους τους μαθητές, καθώς αναγνωρίζει το ρίσκο να μην έχει αγαθές προθέσεις ο δάσκαλος και να τραυματιστούν ψυχολογικά τα παιδιά.
Ωστόσο προτείνει η άσκηση να γίνεται σε όλους τους καθηγητές και αφού εκπαιδευτούν να την εφαρμόσουν και οι ίδιοι.
Το βίντεο που ακολουθεί είναι το ντοκιμαντέρ το οποίο παρουσιάζει όλη τη δράση της δασκάλας, ενώ υπάρχουν στιγμιότυπα από την άσκηση στο σχολείο, από το reunion και το πείραμα στις φυλακές
Πηγή: mixanitouxronou.gr
.jpg)
