Τελικά υπάρχει ζωή στο εσωτερικό του Άρη; Η επιστημονική ανακάλυψη που βάζει «φωτιά» στα σενάρια
Στα μέσα του 2018 επιστήμονες συνεργάτες της Ιταλικής Διαστημικής Υπηρεσίας είχαν ανιχνεύσει μια βαθιά υπόγεια λίμνη νερού κάτω από τους πάγους του νοτίου πόλου του πλανήτη Άρη. Λίγους μήνες μετά, Αμερικανοί ερευνητές ανακοίνωσαν ότι ανακάλυψαν περισσότερες ενδείξεις για τα βαθιά υπόγεια ύδατα του πλανήτη, τα οποία μάλιστα μπορεί περιοδικά να δημιουργούν και ρυάκια στην επιφάνεια του, με έπίκεντρο μερικές περιοχές κοντά στον ισημερινό του.
Σύμφωνα με τις νέες εκτιμήσεις, τα υπόγεια νερά πιθανώς υπάρχουν σε μια ευρύτερη γεωγραφική περιοχή και όχι μόνο κάτω από τους δύο πόλους του Άρη. Οι ερευνητές του πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνια, με επικεφαλής τον Εσάμ Εγκί, που χρηματοδοτήθηκαν από τη NASA και έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γεωεπιστημών «Nature Geoscience», εκτιμούν ότι υπάρχει τουλάχιστον ένα ενεργό σύστημα υδάτων σε βάθος περίπου έως 750 μέτρων, απ' όπου κατά καιρούς νερό ανεβαίνει προς τα πάνω και κυλάει στην επιφάνεια μέσω ρωγμών σε ορισμένους κρατήρες.
Οι επιστήμονες έκαναν υδρολογικές μελέτες σε μέρη της Γης που έχουν ομοιότητες με τον Άρη και βρήκαν στη Σαχάρα και στην Αραβική Χερσόνησο τέτοια υπόγεια ύδατα που διαρρέουν στην επιφάνεια. Η ροή των υδάτων στον «κόκκινο πλανήτη» φαίνεται να διακρίνεται από εποχικότητα και να εμφανίζει διακυμάνσεις. Οι συγκεκριμένες αρειανές περιοχές θεωρούνται κατ' εξοχήν υποψήφιες για αναζήτηση μορφών ζωής στο μέλλον.
Τα αρειανά υπόγεια ύδατα -εφόσον όντως υπάρχουν- αποτελούν, κατά τους επιστήμονες, την πιο πειστική ένδειξη για τις ομοιότητες ανάμεσα στη Γη και στον Άρη, καθώς και οι δύο πλανήτες πέρασαν από υγρές περιόδους, ώστε να δημιουργήσουν συστήματα υπόγειων υδάτων, σύμφωνα με το ΑΠΕ - ΜΠΕ.
Διαβάστε την επιστημονική δημοσίευση στο εξής link.
Το «προφίλ» του Άρη
Ο πλανήτης έχει περίπου το μισό μέγεθος της Γης και το διπλάσιο της Σελήνης, το ένα δέκατο της μάζας της Γης και το ένα τρίτο της βαρύτητάς της. Το έτος του (πλήρης περιφορά γύρω από τον Ήλιο) διαρκεί 687 γήινες μέρες, ενώ η μέρα του (περιστροφή περί τον άξονά του) είναι οριακά μεγαλύτερη από τη γήινη (24 ώρες, 39 λεπτά και 35 δευτερόλεπτα).
Η αραιή ατμόσφαιρά του αποτελείται κυρίως από διοξείδιο του άνθρακα (95%,3) και άζωτο (2,7%), ενώ η θερμοκρασία του κυμαίνεται από τους μείον 128 έως τους 27 βαθμούς Κελσίου. Το υψηλότερο σημείο του είναι το ηφαιστειακό όρος Όλυμπος ύψους 26 χιλιομέτρων, ενώ διαθέτει τα μακρύτερα και βαθύτερα φαράγγια σε όλο το ηλιακό σύστημα, μήκους άνω των 4.000 χλμ.
Οι πρώτες απόπειρες για ταξίδι στον Άρη έγιναν από τη Σοβιετική Ένωση με τα σκάφη «Μάρσνικ» 1 και 2, που δεν κατάφεραν καν να φθάσουν σε γήινη τροχιά. Το 1965 το αμερικανικό «Μάρινερ 4» έκανε την πρώτη επιτυχή προσέγγιση του 'Αρη και έστειλε στη Γη 21 φωτογραφίες του, κάτι που επαναλήφθηκε το 1969 με τα «Μάρινερ» 6 και 7. Για πρώτη φορά η ΕΣΣΔ έφθασε στον 'Αρη το 1971 με το "Mars 3", που όμως κάηκε κατά την κάθοδό του, αλλά μετά από λίγες εβδομάδες το "Mars 3" ήταν το πρώτο που προσεδαφίστηκε, αν και λειτούργησε μόνο για 20 δευτερόλεπτα, προτού σιγήσει. Η πρώτη προσεδάφιση των ΗΠΑ έγινε το 1975 με το "Viking 1".
Η επόμενη αποστολή της NASA στον Άρη θα είναι η "Mars 2020", που θα εκτοξευθεί το καλοκαίρι του 2020 και θα προσεδαφίσει τον Φεβρουάριο του 2021 ένα ρόβερ σαν το Curiosity, με στόχο να αναζητήσει μικροβιακή ζωή.
.jpg?t=FUrdDXiMye8ZsAvQ-asKzg)
.jpg?t=nr46HvGNf2F_7uT1HfsW-A)
.jpg)
