Μην παίζετε με τη νοημοσύνη μας, για τον κάθε Φιλιππίδη…

Και αυτό θα αποφασίσει για την ενοχή του ή όχι.

Κανείς άλλος.

Ο κόσμος, εσύ, εγώ, το κορίτσι που κυνηγάει το όνειρο του στο θέατρο, μπορεί να έχουμε άποψη αλλά το αν κάποιος είναι αθώος ή ένοχος, θα το αποφασίσουν άλλοι…

Αυτό που δεν μπορεί ωστόσο να κάνει ΚΑΝΕΙΣ είναι να παίζει με τη νοημοσύνη μας.

Για τον Φιλιππίδη, τον Λιγνάδη, τον έναν, τον άλλον… Κανείς. Κι όχι δεν είναι θεμιτή η προσπάθεια υπεράσπισης ή κατηγορίας όταν η τρίχα γίνεται τριχιά και το άσπρο μαύρο.

Γενικά δεν είναι θεμιτό να περνάς τον κόσμο για πολύ βλάκα. Γιατί βλάκες μας περνούν κάποιοι ούτως ή άλλως σε μόνιμη βάση…

Όσοι προσπαθούν να φτιάξουν κλίμα είτε έτσι, είτε αλλιώς, οφείλουν να αντιληφθούν ότι οι υπερβολές δεν κάνουν καλό σε κανέναν. Όποιος και αν είναι ο σκοπός. Και στο τέλος της ημέρας αν ο στόχος σου όπως λες είναι να βγει η αλήθεια και η όποια απόφαση να είναι όντως δίκαιη, προσπάθησε για αυτό και μόνο.

Δεν ξέρω αν ο Φιλιππίδης ήταν ετοιμοθάνατος… Άλλωστε, όπως λέει ο δικηγόρος του, η κατάσταση της υγείας του δεν έπαιξε ρόλο στην αποφυλάκιση του. Άρα έχει μηδενική σημασία στα της δίκης. Ξέρω όμως ότι από ένα σημείο και μετά δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην νιώθει ότι παρακολουθεί το θέατρο του παραλόγου κι ότι υποτιμάται η νοημοσύνη μας. Από όλους. Κι αυτό μάλλον δεν εξυπηρετεί κανέναν.

Ο Δημήτρης Πιατάς είπε ότι ο Φιλιππίδης έχει ήδη τιμωρηθεί στη συνείδηση των ανθρώπων του θεατρικού χώρου. Δεν είμαι σίγουρος γι’αυτό. Είμαι όμως απολύτως σίγουρος για κάτι…

Σ’αυτό τον ίδιο χώρο ανήκει και ο Γιώργος Κωνσταντίνου. Γίνε λοιπόν σαν τον Γιώργο Κωνσταντίνου.

Σε όλα.

Και κυρίως στην σεμνότητα και την αγάπη με την οποία αντιμετωπίζει τους συναδέλφους του. Ο Γιώργος Κωνσταντίνου. Ο σπουδαιότερος των πραγματικά σπουδαίων.