Αν θες ειρήνη, προετοίμαζε πόλεμο
Όλος ο κόσμος συζητάει πια για το ενδεχόμενο θερμού επεισοδίου με την Τουρκία.
Μέχρι και… ημερομηνίες πέφτουν στο τραπέζι. Ραντεβού. Προφανώς και όλα θα αποδειχτούν στην πράξη. Αν οι Τούρκοι θέλουν να κάνουν όντως επεισόδιο, αν είναι έτοιμοι για αυτό, αν είμαστε έτοιμοι εμείς, αν η Ευρώπη και το ΝΑΤΟ θα σταθούν στο ύψος των περιστάσεων ή αν (μακάρι) όλα αυτά αποδειχτούν για μια ακόμη φορά «σαλιαρίσματα» του Ερντογάν και των λοιπών για εσωτερική κατανάλωση.
Φαντάζομαι πως όλοι συμφωνούμε ότι τα όπλα μιλάνε όταν δεν μπορούν ή δεν θέλουν να μιλήσουν οι άνθρωποι. Επίσης συμφωνούμε ότι η χειρότερη διπλωματική λύση είναι πάντα καλύτερη από έναν πόλεμο ή έστω ένα θερμό επεισόδιο… Όμως συμφωνούμε και σε αυτό που έχει πει ο ιστορικός Βεγέτιος Ρενάτος Φλάβιος στο έργο του «Περί Στρατιωτικής Τέχνης»: Αν θες ειρήνη, προετοίμαζε πόλεμο.
Με δυο λόγια, καλοί οι ρομαντισμοί, καλό το πλαίσιο συνεργασίας, ειρήνης και φιλίας ανάμεσα στις δύο χώρες αλλά ΔΥΣΤΥΧΩΣ όταν ο γείτονας θέλει να σου πάρει καμιά δεκαριά νησιά, οφείλεις να είσαι πάντα έτοιμος να τον αντιμετωπίσεις. Να είσαι πάντα σε επιφυλακή.
Οι ακρίτες μας το ξέρουν. Κι όχι μόνο σε επίπεδο Ενόπλων Δυνάμεων αλλά και στο κομμάτι των πολιτών. Μια βόλτα στη Σάμο, στη Μυτιλήνη και πολύ περισσότερο στο Καστελόριζο θα αποδείξει του λόγου το αληθές. Όταν ζεις με τον κίνδυνο, όταν επί καθημερινής πλέον βάσης, ακούς τους Τούρκους να απειλούν, είσαι υποχρεωμένος να δείξεις γενναιότητα. Είτε από επιλογή, είτε από ανάγκη.
Και ας μην χρειαστεί ποτέ να την δείξεις στην πράξη. Εγώ κι εσύ που ζούμε στην Αττική, λίγα πράγματα καταλαβαίνουμε από αυτούς που φυλούν Θερμοπύλες. Άσε που για κάποιους από εμάς δεν υπάρχουν Θερμοπύλες… Είναι όλα ίσιωμα. Κι όλα «μοιραζόμενα». Δεν είναι. Ούτε είναι πρόοδος και εξέλιξη να ξεχάσεις έννοιες όπως πατριωτισμός. Κι ας έχει «ποινικοποιηθεί» συνειδητά από κάποιους. Αυτούς που άμα πέσει η πρώτη τουφεκιά θα τρέχουν…