Η «ελληνική τραγωδία» της Arianna Huffington

«Καθώς παρακολουθώ τη σύγχρονη ελληνική τραγωδία να εξελίσσεται στην Ευρώπη, γυρνάω πίσω στα 18 χρόνια που πέρασα στην Αθήνα, όταν περπατούσα για να πάω σχολείο στην Πλάκα, στους ίδιους δρόμους που πρόσφατα γέμιζαν με διαδηλωτές και βίαιες συγκρούσεις», γράφει η επικεφαλής του ομίλου μέσων ενημέρωσης «The Huffington Post Media Group».

«Η οικογένειά μου ήταν μια μικρογραφία της παρούσας ελληνικής οικονομικής κατάστασης. Ήμασταν βαριά χρεωμένοι. Οι επανειλημμένες προσπάθειες του πατέρα μου να γίνει ιδιοκτήτης εφημερίδας κατέληξαν στη χρεοκοπία. Στο τέλος, η μητέρα μου πήρε εμένα και την αδελφή μου και τον εγκατέλειψε».

Η ελληνικής καταγωγής αρθρογράφος στη συνέχεια αναφέρεται στις θυσίες που έκανε η μητέρα της για να σπουδάσει αυτή και η αδερφή της και με αφορμή την προσωπική της ιστορία προσπαθεί να συλλάβει όλες τις ιστορίες που είναι κρυμμένες πίσω από τις στατιστικές και τα υψηλά ποσοστά ανεργίας, ιδιαίτερα των νέων Ελλήνων.

Αναφερόμενη στις εκλογές της 6ης Μαΐου, η Χάφινγκτον εκτιμά ότι «οι κίνδυνοι βίαιων διαδηλώσεων είναι εμφανείς. Όμως κινδύνους έβγαλε και η κάλπη: ένα ακροδεξιό, κατά των μεταναστών κόμμα πήρε περίπου 7%, ενώ το ΠΑΣΟΚ, το ηγετικό κόμμα της 'αριστεράς', έχασε 119 έδρες στο κοινοβούλιο και κατέλαβε ταπεινωμένο την τρίτη θέση. Αν η ΕΚΤ δεν εγκαταλείψει την καταστροφική εμμονή της με τη λιτότητα, η Ελλάδα δεν έχει πολλές καλύτερες επιλογές από το να εγκαταλείψει την ευρωζώνη. Αυτό κρύβει τους δικούς του κινδύνους, φυσικά, όμως η Ευρωπαϊκή Ένωση άφησε την Ελλάδα με ελάχιστες βιώσιμες εναλλακτικές».

Η Αριάννα Χάφινγκτον λέει ότι πέρασε πολλές νύχτες στην πλατεία Συντάγματος το περασμένο καλοκαίρι, μαζί με τους Αγανακτισμένους, απέναντι από τη Βουλή. Τονίζει την οργή που ένιωθαν και θυμάται τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος τον περασμένο Νοέμβριο επισκέφθηκε τα γραφεία της «Huffington Post» και εξέφρασε την ίδια άποψη: «Ο κόσμος πιστεύει ότι τιμωρείται άδικα, επειδή νιώθουν ότι δεν φταίνε για την κρίση».

«Η Ελλάδα, όπως η μητέρα μου, πάντα ήταν αφιερωμένη στα παιδιά της. Όταν το μέλλον αυτών των παιδιών τείνει να εκλείψει, το μέλλον –και η ζωή- της χώρας θα εξαφανιστεί, επίσης», καταλήγει.