Τάνια Τσανακλίδου: «Αποφεύγω την κοινωνική ασχήμια, δεν θέλω πολλά πολλά με τον κόσμο»
Η Τάνια Τσανακλίδου μίλησε για τις αρνητικές μνήμες που έχει επιλέξει να σβήσει, αλλά και τον έρωτα
Η Τάνια Τσανακλίδου σε συνέντευξη που παραχώρησε μίλησε για την πορεία της στη μουσική, τις αρνητικές μνήμες που έχει επιλέξει να σβήσει, αλλά και τον έρωτα.
Η ερμηνεύτρια βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή «Στούντιο 4» και αρχικά, ανέφερε: «Να σκεφτείς ότι ήθελα κάποτε να σταματήσω να τραγουδάω, στα 50 μου. Είχα πει ότι δεν θέλω να τραγουδάω μετά τα 50 μου και στα 50 ακριβώς, ξεκίνησα δεύτερη καριέρα. Αλλάζω τις αποφάσεις μου συχνά, είναι λίγο κουραστικό για τους γύρω μου. Εμένα μου αρέσει, αλλά οι γύρω μου σαλτάρουν κάποια στιγμή».
Στη συνέχεια, εξήγησε ότι δεν αφιερώνει πουθενά τα τραγούδια της, καθώς δεν υπάρχουν έρωτες στη ζωή της.
«Σήμερα δεν λέω ένα τραγούδι για κάποιον. Έχω περάσει πια από την απεύθυνση σε κάποιο συγκεκριμένο πρόσωπο, γιατί δεν υπάρχουν έρωτες πια στη ζωή μου. Πολύ σωστά, δεν τους επιθυμώ, δεν τους χρειάζομαι. Αυτό που μένει είναι η ουσία τους και το αντικειμενικό τους. Αυτά τα τραγούδια μιλήσανε για μένα και τραγουδώ την ιστορία μου», τόνισε.
Όσο για τις μνήμες που έχει επιλέξει να σβήσει από το μυαλό της, ανέφερε: «Μάλλον ο δικός μου εγκέφαλος έχει επιλέξει να θυμάται μόνο τα ευχάριστα. Όταν έχεις περάσει ήδη το μισό του προσδόκιμου ζωής και αισθάνεσαι ότι δεν έχεις την πολυτέλεια του χρόνου, κάθετί το αντιμετωπίζω με πολλή χαρά και μένω στη στιγμή. Επίσης, ξέρω ότι όλα περνάνε. Μια στενοχώρια, μια απώλεια, θα περάσει κάποια στιγμή. Όσες πιο πολλές φάπες τρώμε, φέρνει μια σοφία και μια ωριμότητα. Πιο μικρή ζούσα μέσα στο πάθος που έχει και σκοτάδια και φώτα».
Αναφορικά με τον έρωτα, η Τάνια Τσανακλίδου είπε: «Νομίζω πια η καρδιά μου δεν μπορεί να αντέξει μια θύελλα, γιατί έτσι βίωνα τους έρωτες. Έτσι όπως είμαι, άνθρωπος που παθιάζεται από το πρωί μέχρι το βράδυ, άλλη σκέψη δεν θα είχα. Τώρα με παθιάζει η γαλήνη κι η ησυχία, δεν το αλλάζω με τίποτα. Με κάνει πολύ ευτυχισμένη ένα ηλιοβασίλεμα. Είναι άλλο η μοναχικότητα και άλλο η μοναξιά. Η μοναχικότητα είναι μια ευλογημένη επιλογή».
«Αποφεύγω όσο μπορώ την κοινωνική ασχήμια. Έχω υπάρξει "άσχημη", κακές συμπεριφορές, θυμός. Είναι απολύτως ανθρώπινο. Έχουμε όλοι μας μια πλευρά που προσπαθούμε να την κοντρολάρουμε. Για αυτό, δεν θέλω πολλά πολλά με τον κόσμο, γιατί αισθάνομαι ότι "χαλάω", είτε γιατί μπαίνω σε μια κατάσταση που δεν επιθυμώ, είτε ανοησίας. Σιχαίνομαι το κουτσομπολιό. Βέβαια, είμαι ενεργή στα social και μου κάνει εντύπωση η τοξικότητα. Γιατί οι άνθρωποι θέλουν να αφήσουν τέτοιο αποτύπωμα πίσω τους; Υπάρχει ένας συσσωρευμένος θυμός, που αντί να βγει εκεί που πρέπει στους κακοποιητές μας, βγαίνει αλλού», είπε κλείνοντας.