Ο μόνος τρόπος ουσιαστικής ανακούφισης για τα νοικοκυριά

Αναφέρομαι στο εν εξελίξει ράλι τιμών στην ενέργεια, που θα επιβαρυνθεί ακόμη περισσότερο συμπαρασύροντας ξανά το κόστος των πρώτων υλών, των μεταφορών, των ειδών πρώτης ανάγκης. Εν ολίγοις, ακόμη κι εάν επικρατήσει το πιο ήπιο σενάριο, τη βάψαμε! Το πόσο πολύ θα εξαρτηθεί από δύο παράγοντες:

Πρώτον, από την απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ως προς τα επιτόκια. Οι ιέρακες της Φραγκφούρτης σε συντονισμό με τα υβριστικά άρθρα γερμανικών εφημερίδων επιχειρηματολογούσαν για την ανάγκη να αυξηθούν άμεσα για να αντιμετωπιστεί ο πληθωρισμός. Οι υπόλοιποι, οι μετριοπαθείς, αντιστέκονταν υποστηρίζοντας ότι το φαινόμενο είναι παροδικό (το δείχνουν όλα τα προγνωστικά μοντέλα), επομένως δεν υπάρχει λόγος «να πυροβολείς με μπαζούκας μια μύγα στον τοίχο» γιατί βάζεις σε κίνδυνο ολόκληρο το οικοδόμημα. Οσο για την Λαγκάρντ, που κατάλαβε τα σκούρα, τους «μαντρώνει» προληπτικά μεθαύριο στο Παρίσι για να εκτονώσει τα πράγματα εν όψει της κρισιμης συνεδρίασης της 10ης Μαρτίου.

Δεύτερον, από το είδος των κυρώσεων κατά της Ρωσίας στο οποίο θα καταλήξει η Ευρωπαϊκή Ενωση. Σε περίπτωση που έχουν βαρύ οικονομικό χαρακτήρα, εκτός της Ρωσίας επηρεάζονται παράλληλα οι μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες που έχουν δανείσει τη Μόσχα, επηρεάζονται οι διεθνείς χρηματαγορές, καθώς επίσης και οι τιμές των ομολόγων. Ντόμινο, μ’ άλλα λόγια.

Αλλα ακόμη και στην περίπτωση του ήπιου σεναρίου οι επιπτώσεις θα είναι σημαντικές γιατί η πανδημία και το κύμα ακρίβειας έχουν ήδη αφήσει ισχυρό αποτύπωμα στις ευρωπαϊκές οικονομίες. Νέα αύξηση στις τιμές της ενέργειας σημαίνει νέα άνοδος του πληθωρισμού, περιορισμός εισοδημάτων, μείωση της ζήτησης, άρα στασιμοπληθωρισμός – ιδανικές συνθήκες για ύφεση: Το τρένο της ανάπτυξης παραμένει στις ράγες αλλά η ατμομηχανή αγκομαχάει.

Αυτά είναι τα επερχόμενα για την Ευρώπη αλλά η Ελλάδα θα πιεστεί περισσότερο γιατί ήδη βρίσκεται στα όριά της: Τα νοικοκυριά βρίσκονται σε απόγνωση και τα μέτρα ανακούφισής τους, παρ’ ότι δαπανηρά, αποδείχθηκαν απολύτως ανεπαρκή. Φθάσαμε στο σημείο 70χρονη γυναίκα να αποφασίζει να κλέψει από αλυσίδα super market τρόφιμα αξίας 40 ευρώ γιατί ντρεπόταν να πει στα παιδιά της ότι δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να τους κάνει το τραπέζι!

Λένε οι Γάλλοι «a la guerre comme a la guerre» που σημαίνει «στον πόλεμο, όπως στον πόλεμο». Και περί πολέμου πρόκειται, είναι μάλιστα ο δεύτερος μετά την πανδημία. Ηρθε πιστεύω η στιγμή να αναθεωρήσει η κυβέρνηση τη δογματική της προσήλωση στην επιδοματική πολιτική. Η εργαλειοθήκη της Κομισιόν υπάρχει, και υπάρχει επίσης και το παράδειγμα άλλων ευρωπαϊκών χωρών που προχώρησαν ήδη στη μείωση του ΦΠΑ σε τρόφιμα και ενέργεια αλλά και σε περιορισμό του ειδικού φόρου κατανάλωσης στα καύσιμα. Είναι ο μόνος τρόπος για να υπάρξει ουσιαστική ανακούφιση για τα νοικοκυριά.

Κι αν υποθέσουμε ότι κάποιοι προβληματίζονται, διστάζουν, αναζητούν υπερβατικές λύσεις για να γλιτώσουν τη δημοσιονομική επιβάρυνση, ας κάνουν ταμείο ως προς τις δημοσιονομικές επιπτώσεις της επιδοματικής φιλοσοφίας, και ας αφουγκραστούν τις ανάγκες της κοινωνίας.

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.