Εκλογές: 18 ή 25 Σεπτεμβρίου - Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον!

Η απάντηση είναι όχι μεν, αλλά! Δηλαδή, θα προτιμούσε να εξαντλήσει την τετραετία – να είναι θεσμικά correct -, διαπιστώνει όμως ότι, όπως διαμορφώνονται τα δεδομένα, του πεπρωμένου φυγείν αδύνατον. Εξ ου και το Μέγαρο Μαξίμου δεν κούνησε ούτε το μικρό του δαχτυλάκι για να φρενάρει την καλπάζουσα εκλογολογία. Απλώς φρόντισε να υιοθετήσει ένα αφήγημα – περί τοξικού κλίματος που δημιουργείται με ευθύνη της αντιπολίτευσης – προκειμένου να μεταφέρει την ευθύνη για το επερχόμενο μοιραίο στην αυλή του ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι όταν ρωτήθηκε για το θέμα ο πρωθυπουργός, αμέσως μετά την πρόσφατη σύνοδο κορυφής, περιορίστηκε στην εξής βαριεστημένη (;) απάντηση που κάθε άλλο παρά καταλάγιασε το προεκλογικό κλίμα: «Δεν έχω να προσθέσω τίποτε… Νομίζω ότι έχω δώσει επαρκείς απαντήσεις…». Είχαν προηγηθεί τοποθετήσεις, ως προς την εξάντληση της τετραετίας, του στυλ «το μεν πνεύμα πρόθυμο, η δε σαρξ αδύναμος», όπως επίσης και η παραδοχή του γεγονότος ότι η αυτοδυναμία δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένη. Ως προς το τελευταίο: Είναι λογικό να κουβεντιάζει κανείς τέτοια πράγματα 11 ολόκληρους μήνες πριν από την επίσημη ημερομηνία των εκλογών; Φυσικά και όχι.

Το κερασάκι στην τούρτα της εκλογολογίας ήταν η γενικευμένη δημόσια συζήτηση για τις πιθανές ημερομηνίες της πρώιμης κάλπης με πρώτη και καλύτερη την Κυριακή 2 Οκτωβρίου – σενάριο που αγκάλιασαν ενθέρμως και δύο βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας. Σας λέω πάντως πως δεν παίζει καθόλου, αντιθέτως απορρίφθηκε κατηγορηματικά στο πλαίσιο των ασκήσεων επί χάρτου που διεξάγονται καθημερινά στην Ηρώδου του Αττικού. Για τον απλούστατο λόγο ότι κατά πάσα πιθανότητα θα έχουμε διπλή αναμέτρηση και σε μια τέτοια περίπτωση ο συνταγματικά προβλεπόμενος ελάχιστος χρόνος τοποθετεί τον «δεύτερο γύρο» στις 30 Οκτωβρίου, δηλαδή αμέσως μετά την αργία της 28ης που θα μπορούσε να αναδειχθεί σε… χρυσό χορηγό της αποχής.

Συμπέρασμα, γράψτε καλύτερα στην ατζέντα σας 18 ή 25 Σεπτεμβρίου και ετοιμαστείτε να ζήσετε την πιο «καυτή» προεκλογική αναμέτρηση της ζωής σας. Προς το παρόν – όπως μας δείχνουν οι δημοσκοπήσεις – η κυβέρνηση παρά τις χαμηλές πτήσεις της στους ποιοτικούς δείκτες εξακολουθεί να υπερτερεί της Κουμουνδούρου στην ικανότητα διαχείρισης δύο μείζονος σημασίας τομέων που θα γείρουν την πλάστιγγα: Οικονομία και Εξωτερική Πολιτική.

Υπάρχει ωστόσο ένας απρόβλεπτος παράγοντας που λέγεται πυρκαγιές η διαχείριση των οποίων, το περασμένο καλοκαίρι, γρατσούνισε βαθιά το κυβερνητικό προφίλ. Και στην συνολική εξίσωση υπάρχει επίσης η «παράφρων μεταβλητή» ως προς τα ελληνοτουρκικά, δηλαδή η πιθανότητα μιας ακραίας επιθετικής κίνησης από την πλευρά της Άγκυρας. Κακά τα ψέματα, τα πράγματα έχουν σκουρίνει πολύ και δεν πιάνουν πια μπάζα οι αναλύσεις του τύπου «αυτά τα κάνει ο Ερντογάν για εσωτερική κατανάλωση». Εξ ου και ουκ ολίγοι ξεσκονίζουν το άρθρο 53 του Συντάγματος που ορίζει τι γίνεται σε περίπτωση θερμού επεισοδίου. Ίδωμεν!