Τα «καυτά μέτωπα» φέρνουν τα πρώτα σύννεφα στον κυβερνητικό ορίζοντα
Η πολυμετωπική σύγκρουση είναι κατά βάση επιλογή των «θερμόαιμων» και πάντως όχι των «επιμελώς οργανωμένων».
Καλές οι μεταρρυθμίσεις, δε λέω, υπό την προϋπόθεση ότι είναι ουσιαστικές και όχι ένα ρηχό επικοινωνιακό εφεύρημα, ενώ ταυτόχρονα έχουν, έστω και στοιχειωδώς, βρει το νήμα της επικοινωνίας με την κοινωνία. Ας τα πάρουμε, όμως, τα πράγματα με τη σειρά. Το θέμα του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών που διχάζει τόσο το κυβερνών κόμμα, αλλά και το εκλογικό σώμα, δημιούργησε μείζονα τρικυμία τη στιγμή που μόλις το 1% των πολιτών το αξιολογεί ως σημαντικό πρόβλημα ενώ ταυτόχρονα το 67% στρέφεται στα δεινά της καθημερινότητας, την ακρίβεια και την οικονομία (Metron Analysis, Mega).
Ως προς το τελευταίο μπορεί να γίνονται εξαντλητικοί (;) έλεγχοι αλλά οι τιμές στα σούπερ-μάρκετ εξακολουθούν να τραβούν την ανηφόρα, και οι καταναλωτές -στην πλειοψηφία τους- πιστεύουν ότι η αισχροκέρδεια κάνει πάρτι ανενόχλητη. Αυτό το ζουν όλοι στο πετσί τους και μάλλον δεν αντισταθμίζεται από τις «παρόλες» για πάταξη της φοροδιαφυγής, γιατί με τις ρυθμίσεις που κατατέθηκαν στο μικροσκόπιο μπαίνουν οι μικροεπαγγελματίες και όχι τα «μεγάλα ψάρια» της ίδιας κατηγορίας, που θα ήταν εύκολο να ελεγχθούν με βάση τα σύγχρονα ψηφιακά εργαλεία.
Ας επανέλθουμε, όμως, στα μέτωπα. Ταυτόχρονα με τις επιδιωκόμενες θεσμικές ρυθμίσεις για τους ομόφυλους, η κυβέρνηση έβαλε στην ατζέντα και την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων. Είναι κακό; Όχι, υπό την προϋπόθεση ότι εντάσσεται σε ένα ευρύτερο σχέδιο στήριξης και αναβάθμισης των κρατικών πανεπιστημίων και ότι δεν υποκρύπτει σκέψεις για πλήρη εγκατάλειψη και άρα υποβάθμισή τους. Γιατί κάτι τέτοιο μάλλον δεν παίρνει υπόψιν τη μέση ελληνική οικογένεια. Ποια είναι η εικόνα; Κύμα καταλήψεων που το Μέγαρο Μαξίμου δεν τις περίμενε, καταγγελίες για δράση βίαιων μειοψηφιών, κορύφωση της αγωνίας για τα μαθήματα και τις εξετάσεις, και διαιώνιση μιας συζήτησης δεκαετιών για το «ποιος θα βγάλει το φίδι από την τρύπα»: το υπουργείο Παιδείας, οι πρυτάνεις, η αστυνομία ή μήπως... ο Χατζηπετρής; Θυμηθείτε, τη λύση θα τη δώσει πάλι η τεχνολογία -και όχι η πολιτική- δηλαδή ηλεκτρονικές εξετάσεις. Ίσως είναι και αυτό μια μορφή μεταρρύθμισης. Είναι, επίσης, σημαντικό να πάρουμε υπόψιν και το γεγονός ότι ένα μεγάλο μέρος της Ακαδημαϊκής Κοινότητας του εκπαιδευτικού προσωπικού των ΑΕΙ, που αντιδρούν στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο, όλως τυχαία είναι διασυνδεόμενο με το σκληρό συνδικαλιστικό «λόμπι« της Νέας Δημοκρατίας.
Υπάρχει, όμως, και το κερασάκι στην τούρτα. Οι σκληρές αγροτικές κινητοποιήσεις με συγκεκριμένα αιτήματα που φαίνεται ότι συνδέονται με την επιβίωση του πρωτογενούς τομέα παραγωγής -άλλωστε και πανευρωπαϊκά έχει ξεσπάσει κύμα αγανάκτησης. Τι ζητούν οι αγρότες: πλαφόν στο αγροτικό ρεύμα, καλύτερες εγγυημένες τιμές και φυσικά τις αποζημιώσεις που δικαιούνται από τις τεράστιες ζημιές που υπέστησαν στις πλημμύρες. Γι' αυτό άλλωστε θεωρούν «ασπιρίνες» τα όσα αποφασίστηκαν στην πρόσφατη σύσκεψη υπό τη σκέπη του πρωθυπουργού.
Μέσα σ' αυτό το τοπίο, η πρόσφατη δημοσκόπηση της Metron Analysis, φαίνεται ότι δικαιώνει την παγιωμένη άποψη, ότι η πρώτη κυβερνητική τετραετία είναι σχεδόν «περίπατος» ενώ στη δεύτερη αρχίζει σταδιακά να αποτυπώνεται η φθορά. Η κυβέρνηση -με βάση τη συγκεκριμένη μέτρηση- χάνει, όπως επίσης χάνουν και όλα τα κόμματα προς τα αριστερά της, ενώ επωφελείται η ακροδεξιά (Ελληνική Λύση). Και αυτό πανευρωπαϊκό φαινόμενο. Εννοείται ότι τα πράγματα κρίνονται στην κάλπη των ευρωεκλογών, εν προκειμένω, που βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής. Εδώ όμως υπάρχει ένα σημαντικό δίλημμα, που προκύπτει από το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να γνωρίζει αυτή τη στιγμή, αν είναι σε θέση να υποστηρίξει τις ευρωπαϊκές του φιλοδοξίες κι αν θα πρέπει να περιοριστεί στο εθνικό πεδίο. Εξ ου και η διαχείριση κινείται μέχρι στιγμής στην κόψη του ξυραφιού...
.jpg)
.jpg)
