«Τα λεφτά είναι 1,7 δισ.» υποφορολογούμενα για τον εφοπλιστή Οικονόμου

Αν πριν από τέσσερις δεκαετίες βρισκόταν στην κατάσταση που είναι σήμερα θα γινόταν πρωταγωνιστής γλυκανάλατης ελληνικής ταινίας σαν την «Αναζήτηση» του Κονιτσιώτη. Ο δυναμικός ζάπλουτος με τα τρυπάνια, τα πετρέλαια, το ύφος σκανδιναβού πρίγκηπα και την ασυγκράτητη ευαισθησία προς το ασθενές φύλο.

Έτσι περιγράφουν τον Έλληνα εφοπλιστή κ. Γιώργο Οικονόμου στελέχη της ναυτιλιακής αγοράς που λένε ότι απέναντι στα μάτια μιας γυναίκας μοιάζει με παιδί. Υπάρχει βέβαια και η εξαίρεση διότι αν η γυναίκα θα μπορούσε να είναι εφοριακός, ο πασίγνωστος εφοπλιστής ίσως να εμφάνιζε κάποια αλλεργία… Το είπαμε και προηγουμένως.

Η ιστορία πάει γάντι με τα κινηματογραφικά σενάρια της δεκαετίας του ’70, όπου η ζωή των εφοπλιστών έχουν έρωτες, κυνήγια σε παραλίες, ελικόπτερα και καλή ζωή, χωρίς τον παραμικρό κόπο και κυρίως χωρίς κάποια ιδιαίτερη υποχρέωση προς το Δημόσιο.

Οι φοροαπαλλαγές και το ιδιαίτερο καθεστώς που έχει δημιουργηθεί γιοα τους εφοπλιστές, ειδικά στην εποχή του «πουλιού» και του «μυστριού» της χούντας, διαμόρφωσαν τις συνθήκες για να ζήσουν κάποιοι το μύθο τους, ότι θα μπορούσαν να γίνουν οι μετά Ωνάση διάδοχοί του. Όπως λένε όσοι τον ήξεραν από το Κολλέγιο Αθηνών, ο κ. Γιώργος Οικονόμου βαυκαλιζόταν με την περιπετειώδη ζωή του Σμυρνιού μεγαλοεφοπλιστή.

Μόνο που ο Ωνάσης ξεκίνησε από τις προσφυγικές παράγκες του Πειραιά για το μεγάλο ταξίδι ενώ ο κ. Οικονόμου από το Κολλέγιο Αθηνών για το ΜΙΤ των ΗΠΑ. Όπως και να δει κανείς, άλλο να είσαι αυτοδημιούργητος φεύγοντας στα κλεφτά από τη φλεγόμενη Σμύρνη για την παραγκούπολη της Κοκκινιάς κι άλλο να είσαι αυτοδημιούργητος από τα βόρεια προάστια που σπούδασε στη Βοστώνη και βρήκε δουλειά στη Νέα Υόρκη.

Ο κατά δηλώσεις του «αυτοδημιούργητος» μεγαλοεφοπλιστής μπήκε στο χώρο της ναυτιλίας το 1976 ως στέλεχος (μηχανικός και επιθεωρητής) της “Thenamaris Ship Management” της οικογένειας Μαρτίνου. “Pas mal du tout” που θα έλεγε και η Μαντάμ Σουσού.

Η ιστορία του ξενιτεμένου και αυτοδημιούργητου όμως συνεχίστηκε. Πέντε χρόνια μετά την πρώτη του δουλειά, ο κ. Οικονόμου έγινε διευθυντής σε ναυτιλιακούς οργανισμούς και εφοπλιστικές επιχειρήσεις με έδρα τη Νέα Υόρκη. Αφού έμαθε καλά ποιος είναι ο «πατριωτισμός» των νεοελλήνων εφοπλιστών άρχισε να ασχολείται με τη διαχείριση πλοίων και τις επενδύσεις σε ναυτιλιακές εταιρείες.

Η… απογείωση

Δεν είναι τυχαίο ότι το 1991 ίδρυσε την πρώτη εταιρεία του, την “Cardiff Marine Inc.”. Για πλάκα θα μπορούσε να σκεφθεί κάποιος «έχει Κάρντιφ το Ψυχικό;», αλλά η πραγματικότητα δεν το επιτρέπει. Στα πρώτα βήματά του, ο εφοπλιστής ακολούθησε την πεπατημένη πολλών εφοπλιστών που δεν σκέφτονται πώς από την επιχειρηματική δραστηριότητά τους θα δώσουν θέσεις εργασίας σε συμπατριώτες τους και τι θα προσφέρουν στην πατρίδα τους.

Σήμερα, το όνομα του Έλληνα εφοπλιστή Γιώργου Οικονόμου φιγουράρει στη θέση Νο 5 της λίστας με τους πιο ισχυρούς επιχειρηματίες της παγκόσμιας ναυτιλίας, ενώ το 2008 το περιοδικό «Forbes» τον κατέταξε στη θέση 707 του καταλόγου με τους πιο πλούσιους ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο.

Μπορεί να καμαρώνουν ορισμένοι που ένας συμπατριώτης μας κατέχει τούτες τις γλαύκες αλλά αν σκεφθεί ότι χάρη στο κράτος δεν έχει πληρώσει τους φόρους που αναλογούν σε όλους τους υπόλοιπους Έλληνες φορολογουμένους, το πιθανότερο είναι να εκνευριστεί έχοντας στύψει το πορτοφόλι του σε χαράτσια και απαιτήσεις τρόικας, δανειστών και λοιπών συγγενών.

Ο “Mr. Barracuda” μύρισε ευκαιρία

Σήμερα, ο κ. Οικονόμου ελέγχει σήμερα στόλο πλοίων, ενώ η προσωπική του περιουσία εκτιμάται ότι ξεπερνά τα 1,7 δισ. δολάρια και μάλιστα υποφορολογούμενη!

Αν επιχειρήσει να υπολογίσει κανείς τα κέρδη των ελληνικών εφοπλιστικών εταιρειών θα χάσει το λογαριασμό από το δαιδαλώδες σύστημα που χρησιμοποιούν οι εφοπλιστές μέσω των παρακτίων εταιρειών για να μην δώσουν δεκάρα τσακιστή στο Δημόσιο. Πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία «πατριώτες» διαθέτουν τόσο προκλητικά προνόμια εις βάρος ενός δοκιμαζόμενου λαού.

Επειδή η ανέλιξη του κ. Οικονόμου έχει αποτελέσει «μελέτη περίπτωσης» (ή “casestudy” στη διάλεκτο των καλών προαστίων) για στελέχη ναυτιλιακών σπουδών, ας τολμήσουμε να αντιπαραβάλουμε ως υπόθεση εργασίας τι χάνει ο κρατικός κορβανάς. Ας πάρουμε ως παράδειγμα την εταιρεία “Ocean Rig” του κ. Οικονόμου, που μετέφερε πρόσφατα την έδρα της από το Στάβεγκερ της Νορβηγίας στο Μαρούσι (ούτε καν στον Πειραιά)…

Η εταιρεία δεν «επαναπατρίστηκε» σε μια έξαρση πατριωτισμού του ιδιοκτήτη της αλλά όπως επισημαίνουν ανταγωνιστές του κ. Οικονόμου «μυρίστηκε» τι συμβαίνει με τον ορυκτό πλούτο στο Ιόνιο και νοτίως της Κρήτης, γι’ αυτό παίρνει θέση.

Τα συμβόλαια της “Ocean Rig”, που στέλνει πλωτά τρυπάνια ν’ ανοίγουν πηγάδια αναζητώντας πετρέλαιο, αξίζουν 4,5 δισ. δολάρια. Αν δεν υπήρχαν τα προνόμια και το ιδιαίτερο καθεστώς που θέσπισε η χούντα υπέρ των εφοπλιστών και φορολογούνταν η εταιρεία του κ. Οικονόμου με συντελεστή 33% για τις μεγάλες επιχειρήσεις (όπως αποφάσισε ο δάσκαλος της «δημιουργικής λογιστικής» κ. Γιάννης Στουρνάρας), το Δημόσιο θα εισέπραττε φόρους 1,5 δισ. δολαρίων!

Δεν φορολογείται και τα σκάει στην Κορέα

Για την κυβέρνηση του “successstory” και τον υπουργό Εφοπλιστικής (;) (κι όχι Εμπορικής) Ναυτιλίας ίσως δεν έχουν αξία οι φωνές όσων ζητούν τη φορολόγηση των εφοπλιστών. Ωστόσο, εκείνοι που αναζητούν επενδύσεις προστατεύοντας προστατευόμενους πλοιοκτήτες θα έπρεπε να τους πείσουν πιέζοντάς του ακόμα και με επιβολή φόρων, ώστε να στηρίξουν έστω και στο ελάχιστο την οικονομία.

Χρησιμοποιούμε ως παράδειγμα και πάλι την “Ocean Rig” του κ. Οικονόμου. Χτίζει στα ναυπηγεία “Samsung” της Κορέας τέσσερα drillships που θα παραδοθούν ως το 2015 έναντι 650 εκατ. δολ. το καθένα και με δυνατότητα γεώτρησης σε βάθος 10.000 μέτρων κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας!

Αν αυτή η επένδυση πήγαινε σε ελληνικά ναυπηγεία, στο Πέραμα, στην Ελευσίνα, στον Σκαραμαγκά ή στη Σύρο θα έκαναν πάρτυ κάθε βράδυ.

Αντ’ αυτού ο “Duty Free” εφοπλιστής κ. Οικονόμου προκαλεί από το εξωτερικό λέγοντας ότι «οι Έλληνες αυτή τη στιγμή ψάχνουν κάποιον να κατηγορήσουν για την κρίση τους» και ασχολείται με τους έρωτες της ζωής του.

Δεν είναι τυχαίο ότι η σύντροφός του είναι 32 χρόνια μικρότερή του και επιβεβαιώνει πως για εκείνον είναι η ζωή και μάλιστα αφορολόγητη, με την εγγύηση του χρεωκοπημένου (ηθικά και θεσμικά) κράτους… Περαστικά μας!