Ο στασιμοπληρωρισμός απειλεί την παγκόσμια οικονομία

Αρκετά επιχειρήματα δείχνουν μια συνεχή αύξηση του πληθωρισμού, η οποία παρέμεινε κάτω από τον ετήσιο στόχο του 2% των περισσότερων κεντρικών τραπεζών για πάνω από μία δεκαετία.

Οικονομολόγοι όπως ο Νουριέλ Ρουμπίνι, καθηγητής Oικονομικών στη Stern School of Business του New York University και πρόεδρος της Roubini Macro Associates αναφέρουν πως στο σημερινό πλαίσιο, θα πρέπει να ανησυχούμε για έναν αριθμό πιθανών αρνητικών διαταραχών εφοδιασμού.Σε αυτές περιλαμβάνονται εμπόδια όπως η απο-παγκοσμιοποίηση και ο αυξανόμενος προστατευτισμός, ο κινεζοαμερικανικός ψυχρός πόλεμος και η επακόλουθη εξισορρόπηση των παγκόσμιων αλυσίδων εφοδιασμού.

Εξίσου ανησυχητική είναι η δημογραφική διάρθρωση τόσο στις προηγμένες όσο και στις αναδυόμενες οικονομίες. Οι ηλικιωμένες ομάδες αυξάνουν την κατανάλωση δαπανώντας τις αποταμιεύσεις τους και νέοι περιορισμοί στη μετανάστευση θα ασκήσουν ανοδική πίεση στο εργατικό κόστος. Επιπλέον, οι αυξανόμενες ανισότητες εισοδήματος και πλούτου σημαίνουν ότι η απειλή μιας λαϊκιστικής αντίδρασης θα παραμείνει στο παιχνίδι.

Κατά τον Ρουμπίνι, θα μπορούσαν να υπάρξουν φορολογικές και κανονιστικές πολιτικές για τη στήριξη των εργαζομένων και των συνδικάτων – μια περαιτέρω πηγή πίεσης στο κόστος εργασίας. Από την άλλη πλευρά, η συγκέντρωση της ολιγοπωλιακής δύναμης στον εταιρικό τομέα θα μπορούσε επίσης να αποδειχθεί πληθωριστική διότι αυξάνει την ισχύ τιμολόγησης των παραγωγών. Η τεχνολογική καινοτομία στην τεχνητή νοημοσύνη, τη μηχανική μάθηση και τη ρομποτική θα μπορούσε να συνεχίσει να αποδυναμώνει την εργασία.

Βραχυπρόθεσμα, η χαλάρωση στις αγορές αγαθών, εργασίας και εμπορευμάτων, και σε ορισμένες αγορές ακινήτων, θα αποτρέψει μια συνεχή πληθωριστική αύξηση, αλλά τα επόμενα χρόνια, οι χαλαρές νομισματικές και δημοσιονομικές πολιτικές θα αρχίσουν να προκαλούν επίμονη πληθωριστική πίεση, λόγω της εμφάνισης πολλών συνεχών αρνητικών διαταραχών του εφοδιασμού.

Η επιστροφή του πληθωρισμού θα είχε σοβαρές οικονομικές και χρηματοοικονομικές συνέπειες. Η ανοδική αγορά στα ομόλογα θα τελειώσει και οι αυξανόμενες ονομαστικές και πραγματικές αποδόσεις ομολόγων θα κάνουν τα χρέη χωρών μη βιώσιμα, συντρίβοντας τις παγκόσμιες αγορές μετοχών.

Σε εύθετο χρόνο, θα μπορούσαμε να δούμε ακόμη και την επιστροφή προβλημάτων που θα θυμίζουν τη δεκαετία του 1970.