Μικρομεσαίοι επιχειρηματίες: «Έχουμε... γονατίσει»

Ο πρόεδρος της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών κι Εμπόρων Ελλάδας Δημήτρης Ασημακόπουλος και ο γενικός γραμματέας Νίκος Σκορίνης απέστειλαν επιστολή προς τον πρωθυπουργό και τους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων ζητώντάς τους συνάντηση.

Αναλυτικά η επιστολή του προέδρου και του γενικού γραμματέα της ΓΣΕΒΕΕ έχει ως εξής:

«Ο φαύλος κύκλος της ύφεσης που απειλεί τις αντοχές της κοινωνίας, την βιωσιμότητα των επιχειρήσεων και οδηγεί σε μαζική καταστροφή θέσεων εργασίας, ΔΕΝ επιτρέπει κυβερνητικούς και κομματικούς απομονωτισμούς και μονομερείς αποφάσεις.

Ιδιαίτερα σε ότι αφορά στην Κυβέρνηση τους τελευταίους κρίσιμους μήνες έχει διακοπεί ουσιαστικά η επικοινωνία και διαβούλευση.

Αλλά και για τα κόμματα, όλα τα κόμματα, πιστεύουμε ότι είναι κρίσιμο και χρήσιμο να γνωρίζουν τις θέσεις των φορέων των Μικρομεσαίων επιχειρήσεων και ιδιαίτερα εκείνα που διαπραγματεύονται τους νέους όρους της Δανειακής Σύμβασης.

Ιδιαίτερα η πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης, σύμφωνα και με τα στοιχεία του ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ, έχει οδηγήσει σε διακοπή εργασιών 100.000 επιχειρήσεις (καθαρή μείωση) τα τελευταία 2½ χρόνια. Στοιχεία που επιβεβαιώνονται και από την Eurostat. Σε ότι αφορά δε τις θέσεις απασχόλησης, χάθηκαν περί τις 500.000 από το 2010 έως σήμερα στον ιδιωτικό τομέα. Τα δε δίχτυα κοινωνικής προστασίας και υποστήριξης “έχουν υποχωρήσει” με αποτέλεσμα η οικονομική κρίση να τείνει να μετατραπεί και σε έντονα ανθρωπιστική.

Ο ιδιωτικός τομέας και ιδιαίτερα οι Μικρές επιχειρήσεις έχουν “γονατίσει”. Η ΓΣΕΒΕΕ θεωρεί ότι ιδιαίτερα σε περιόδους ύφεσης, πιστωτικής ασφυξίας και μεγάλης Ανεργίας το Μόνο - Μοναδικό εργαλείο που μπορεί να οδηγήσει με στοχευμένες παρεμβάσεις την Ελληνική Οικονομία σε μια πρώτη ανάκαμψη, για να ακολουθήσει και ο ιδιωτικός τομέας, να αλλάξει και το επενδυτικό κλίμα είναι το πρόγραμμα Δημόσιων Επενδύσεων.

Γι' αυτό και έπρεπε, πρέπει, να εξαιρεθεί από την διαδικασία μείωσης του ελλείμματος, και εξ΄ αυτού του λόγου του ετήσιου “κουρέματος” που επιβάλλεται. Το είχαμε επισημάνει από τις αρχές του 2010 στην Κυβέρνηση. Θεωρούμε ότι, έστω και τώρα, το θέμα αυτό πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο της τρέχουσας διαπραγμάτευσης με την Ε.Ε.

Θα πρέπει επίσης να επισημάνουμε ότι η ανάπτυξη και οι μεγάλες επενδύσεις δεν πρέπει να αποτελούν περιεχόμενο “διαταγμάτων” και “προσευχών”.

Ας προστρέξουμε κατ' αρχάς και απευθυνθούμε στην βάση της αναπτυξιακής πυραμίδας που αποτελείται από τις μικρές επιχειρήσεις, κάτι που επιχειρείται και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Είναι χαρακτηριστική η αναφορά του Αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και Επιτρόπου για τις Επιχειρήσεις κ. A. Tajani:

«Η Ευρώπη δεν μπορεί να αναζητήσει λύσεις από τις Μεγάλες επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν μεγάλα προβλήματα αναδιαρθρώσεων. Η νέα αναγεννημένη επιχειρηματικότητα πρέπει να ξεκινήσει από τις Μικρές επιχειρήσεις, που είναι πιο ευέλικτες και καινοτόμες και δεν αποτελούν μόνο την ραχοκοκαλιά της Ευρωπαϊκής οικονομίας, αλλά ιδιαίτερα τώρα, την κρίσιμη για την Ευρώπη οικονομική και κοινωνική συγκυρία, αποτελούν τη “ραχοκοκαλιά της απασχόλησης”. Αν τα 23.000.000 των ΜΜΕ στην Ευρώπη προσλάμβαναν έστω και έναν εργαζόμενο δεν θα υπήρχε πρόβλημα ανεργίας. Οι δε νέες πολιτικές που θα αποφασιστούν πρέπει να είναι σχεδιασμένες χωριστά και διακριτά για κάθε κατηγορία επιχειρήσεων (Πολύ Μικρές, Μικρές, Μεσαίες και Μεγάλες)».

Επιπλέον, σύμφωνα με μελέτη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που δημοσιεύτηκε στις 16 Ιανουαρίου 2012, οι Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις (ΜΜΕ) διαδραματίζουν το σημαντικότερο ρόλο στη δημιουργία θέσεων απασχόλησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με ιδιαίτερη έμφαση στις πολύ μικρές και τις νέες επιχειρήσεις, καθώς:

Το 85% των καθαρών θέσεων απασχόλησης στην Ε.Ε. κατά την περίοδο 2002-2010 δημιουργήθηκε από τις ΜΜΕ, με τις πολύ μικρές (κάτω από 10 εργαζόμενους) να παρουσιάζουν τον υψηλότερο ρυθμό αύξησης.

Μεταξύ 2002 και 2010, ο ετήσιος ρυθμός αύξησης της απασχόλησης στις ΜΜΕ ήταν 1%, διπλάσιος σε σχέση με τον αντίστοιχο των μεγάλων επιχειρήσεων (0,5%).

Για την Ελλάδα, ο υψηλότερος μέσος ετήσιος ρυθμός μεταβολής εντοπίζεται στις μικρές επιχειρήσεων (2,8%) ενώ είναι αρνητικός για τις μεγάλες επιχειρήσεις (-1,5%) – ο τρίτος μεγαλύτερος αρνητικός μετά τους αντίστοιχους της Ρουμανίας και Μάλτας.»