Aπειλεί ο «τυφώνας» Deutsche Bank: Ποιος θα σώσει την τράπεζα
Μετά την VW, η αμερικανική κυβέρνηση έχει βάλει στο στόχαστρο τη Deutsche Bank.
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΗΠΑ, ΑΒΟΗΘΗΤΟΣ Ο ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΣ ΓΙΓΑΝΤΑΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ - ΤΙ ΘΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΥΡΕΙ Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΟΥ
Το ποσό των 14 δισ. δολαρίων που ζητά το υπουργείο Δικαιοσύνης στην υπόθεση των ενυπόθηκων δανείων που πυροδότησαν την κρίση το 2008 ταράζει τη γερμανική οικονομία και μαζί την Ευρωζώνη.
Γιατί μπορεί οι ΗΠΑ να διέσωσαν τη μεγάλη γερμανική τράπεζα το 2008, όταν κατέρρευσε η αγορά ακινήτων εκεί, διοχετεύοντάς της 711 δισ. δολάρια, σήμερα τραβούν το χαλί απειλώντας την αυτήν και έμμεσα την Ευρωζώνη... με πρόστιμο.
Όπως έχει φανεί από πολλές ανάλογες περιπτώσεις, η αμερικανική κυβέρνηση δε χαρίζεται ούτε σε εγχώριους κολοσσούς, αφού το μεγαλύτερο πρόστιμο για προβληματικούς τίτλους ενυπόθηκων δανείων, ύψους 17 δισ. δολαρίων, το είχε βάλει στην Bank of America. Ωστόσο πολλοί κάνουν λόγο για αντίποινα αφού η σκληρή στάση της αμερικανικής δικαιοσύνης εκδηλώθηκε αφότου η ΕΕ αποφάσισε να πληρώσει η Apple στην Ιρλανδία 13, δισ. δολάρια...
Η Deutsche Bank μάλιστα δεν είναι μια τυχαία τράπεζα, αφού έχει βαρύ φάκελο ποινών και κακό όνομα. Το χρηματοπιστωτικό ίδρυμα θεωρείται στις ΗΠΑ ως εξαιρετικά προβληματική περίπτωση, δεδομένου ότι έχει σχετιστεί με κάθε σκάνδαλο του κλάδου στο παρελθόν. Η Deutsche Βank γνώρισε μέρες δόξας... ξεπλένοντας το μαύρο χρήμα Ρώσων «βαρόνων» στην Αγγλία, κουβαλώντας τις μίζες δικτατορικών καθεστώτων της Ασίας σε εξωτικούς περιορισμούς, χειραγωγώντας το εγγλέζικο Libor, στήνοντας απάτη στις παγκόσμιες τιμές του χρυσού, και τέλος... εξαπατώντας... στην αγορά παραγώγων στεγαστικών δανείων των ΗΠΑ.
Η Deutshe Bank έχει επεκτείνει τη μόχλευση των κεφαλαίων της εκατοντάδες φορές πάνω από κάθε επιτρεπτό όριο, και σήμερα είναι ανοιχτή σε δεκάδες τρισ. ευρώ παραγώγων κάτι που στις συνθήκες την κάνει ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια του συστήματος.
Τώρα που παρά την τεράστια βοήθεια που πήρε, από τα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΕ, απειλείται με κεφαλαιακή ανεπάρκεια, υποχρεώνεται πλέον να «κλείσει» άρον-άρον δραστηριότητες, φεύγοντας άμεσα από 10 χώρες και πουλώντας όσο-όσο ό,τι προλαβαίνει. Ήδη, η τράπεζα εκτοπίστηκε όχι μόνο από τη θέση της στις 3 μεγαλύτερες, αλλά και εκτός της 5άδας των μεγάλων τραπεζών στην επενδυτική τραπεζιτική (investment banking), πέφτοντας στην 6η θέση και περιορίζεται σε σημαντικό ρόλο σε μόλις 3 από τις 18 βασικές τραπεζικές δραστηριότητες.
«Νίπτω τας χείρας μου» από Μέρκελ
Και η αμερικανική «τιμωρία» έρχεται σε μια πραγματικά δύσκολη συγκυρία στην οποία η καγκελάριος Μέρκελ δεν μπορεί να βοηθήσει. Το δημοσίευμα του περιοδικού Focus ότι η καγκελάριος απέκλεισε κατηγορηματικά κάθε πιθανότητα κρατικής βοήθειας για την κεφαλαιακή στήριξη της DB ή την όποια ανάμειξη του Βερολίνου για μείωση του προστίμου – μαμούθ των 14 δισ. δολ. που ζητούν οι ΗΠΑ ως αποζημίωση έφερε τον πανικό στις χρηματαγορές. Σε μια χρονιά εκλογών, οτιδήποτε υποδηλώνει ότι δίνονται χρήματα στον χρηματοπιστωτικό κλάδο θα ήταν καταστροφικό, αφού η όποια διάσωση θα θεωρείτο ως αυτό ακριβώς που επικρίνει ο κόσμος – ότι τα κέρδη παραμένουν ιδιωτικά, αλλά οι ζημιές μοιράζονται στην κοινωνία»...
«Αβοήθητος», ο τραπεζικός γίγαντας της Ευρωζώνης έχασε σε αξία το 90% της τιμής της μετοχής του (από 100 ευρώ σε 10,6) , φθάνοντας σε χαμηλό 20ετίας, ενώ το τελευταίο 12μηνο έχει απωλέσει περίπου το 55% της αξίας της και κάνοντας τα θεμέλια της Ευρωζώνης να τρίζουν. Το 5ετές CDS της έχει καταγράψει «άλμα» πάνω από 20%. Ο πανευρωπαϊκός δείκτης STOXX 600 σημείωσε πτώση μια ολόκληρη ποσοστιαία μονάδα χαμηλότερα από τα υψηλά επίπεδα της συνεδρίασης. Ο τραπεζικός δείκτης STOXX Europe 600 banks υποχωρούσε κατά 1%, ενώ ο δείκτης των τραπεζών της ευρωζώνης σημείωσε πτώση κατά 1,4%.
Τον Ιανουάριο του 2014, η τιμή της ήταν στα 39 ευρώ, ενώ το μακρινό Ιούλιο του 2007, πριν από το σκάσιμο της αμερικανικής subprime market, δηλαδή, και το ξέσπασμα της χειρότερης μεταπολεμικής κρίσης παγκοσμίως, η τιμή της είχε φθάσει στα 99,60 ευρώ...
Το 2006, η Deutsche bank αποτελούσε την 5η τράπεζα σε παγκόσμια παρουσία. Έκτοτε, ενίσχυσε περαιτέρω τη θέση της με κάθε μέσο, με κάθε είδους επιθετικές κινήσεις, αγγίζοντας μία από τις 3 κορυφαίες θέσεις.
Μεγάλος κίνδυνος
Και τα χειρότερα έρχονται. Οι οικονομικοί αναλυτές θεωρούν ότι οποιοδήποτε πρόστιμο ξεπεράσει τα 5 δισ. ευρώ θα εξωθήσει την τράπεζα να αναζητήσει επιπλέον κεφάλαια, αφού οι προβλέψεις για δικαστικούς κινδύνους της τράπεζας περιορίζονται στα 5,5 δισ. ευρώ. Σημειωτέον εκκρεμούν πάνω από 7.000 δικαστικές υποθέσεις!
Η μεγαλύτερη ιδιωτική τράπεζα της Γερμανίας, σύμφωνα με το ΔΝΤ, αποτελεί τον μεγαλύτερο παγκόσμιο συστημικό κίνδυνο. Η αναφορά αυτή του ΔΝΤ ήρθε αμέσως μετά την ανακοίνωση από την Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ (Fed) ότι η Deutsche Bank και η ισπανική Banco Santander ήταν οι μόνες από τις 33 τράπεζες που απέτυχαν στον τελικό γύρο της «άσκησης αντοχής» (stress test) που πραγματοποίησε για να εκτιμήσει τις επιδόσεις τους σε μία ενδεχόμενη νέα χρηματοπιστωτική κρίση.
Το ΔΝΤ σημείωσε ακόμη ότι το γερμανικό τραπεζικό σύστημα αποτελεί περισσότερο έναν κίνδυνο μετάδοσης στο εξωτερικό (ενός σοκ) παρά στο εσωτερικό της Γερμανίας.
«Ειδικότερα, η Γερμανία, η Γαλλία, η Βρετανία και οι ΗΠΑ έχουν τον υψηλότερο βαθμό επιπτώσεων στο εξωτερικό, με βάση το μέσο ποσοστό απώλειας κεφαλαίων άλλων τραπεζικών συστημάτων εξ αιτίας ενός σοκ στον τραπεζικό τομέα τους», αναφέρει το ΔΝΤ.
Η σημασία της Deutsche Bank υπογραμμίζει την ανάγκη για διαχείριση των κινδύνων, εντατική εποπτεία και παρακολούθηση των διασυνοριακών εκθέσεων, καθώς και την ικανότητα των παγκόσμια συστημικών τραπεζών να μεταβαίνουν σε νέα καθεστώτα εξυγίανσης και εκκαθάρισης, σημειώνει το ΔΝΤ.
Ταυτόχρονα όμως πίσω από τον τεράστιο όγκο της Deutshe Bank φαίνεται να κρύβεται κάτι πολύ πιο μεγάλο.
Οι αναλυτές της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών -BIS επισημαίνουν ότι οι ευρωπαϊκές και κατά δεύτερο λόγο οι ιαπωνικές τράπεζες είναι θύματα των χαμηλών επιτοκίων που έχουν δρομολογήσει οι κεντρικοί τραπεζίτες σαν ύστατο εργαλείο διασφάλισης της αναχρηματοδότησης των "ανοιγμάτων”.
Τα χαμηλά επιτόκια αναστέλουν τη βασική δυνατότητα επέκτασης του κεφαλαίου μέσα από τη φυσιολογική διαδρομή του, δηλαδή αυτή της θετικής διαφοράς ανάμεσα στις αποδόσεις και στο κόστος του.
Η απόδοση των κεφαλαίων στο τραπεζικό σύστημα είναι μικρότερη κατά αρκετές μονάδες βάσης (bp) από το κόστος αυτών των κεφαλαίων, επιβεβαιώνεται από την BIS και επισημαίνεται σαν βασικός κίνδυνος στα θεμέλια του τραπεζικού συστήματος.
Τα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ έρχονται να καλύψουν τις μαύρες τρύπες των ανοιγμάτων που μόνο ένα μέρος τους είναι τα «κόκκινα δάνεια» της Ιταλίας, της Ελλάδας και των άλλων χωρών της Ευρωζώνης (περίπου ένα τρισ. ευρώ συνολικά).
Και αυτό δεν αφορά μόνο τη Deutsche Bank αλλά το σύνολο του τραπεζικού συστήματος.
