Καλλιτεχνικό Αργολίδας: Η ιστορία μιας τάξης… φάντασμα και δυο κτιρίων
Καλλιτεχνικό Αργολίδας: Η ιστορία μιας τάξης… φάντασμα και δυο κτιρίων με απόσταση 20 χιλιομέτρων για ένα σχολείο!
Τα Καλλιτεχνικά Σχολεία στην Ελλάδα είναι μόλις 9. Οι μαθητές τους ζουν με χρώματα και έκφραση. Αναπνέουν μέσα σε αυτά. Μπαίνουν 12 χρονών με εξετάσεις διεκδικώντας μία από τις ελάχιστες θέσεις, -μέσο όρο 18 παιδιά για κάθε κατεύθυνση (χορό, κινηματογράφο/θέατρο και εικαστικά)-κάθε χρόνο.
Τα σχολεία αυτά είναι γεμάτα τέχνη. Τέχνη από εκείνη που ζεις μαζί της, που την αναπνέεις, που σε καθορίζει ως άνθρωπο.
Τα παιδιά τους λένε: «Τα Καλλιτεχνικά Σχολεία είναι δημόσια σχολεία δευτεροβάθμιας γενικής εκπαίδευσης, με διευρυμένο πρόγραμμα και με έμφαση στις Τέχνες. Αφού οι μαθητές έχουμε μπει στη διαδικασία των εξετάσεων για να εισαχθούμε στο σχολείο μας περιμένουμε το αυτονόητο, ότι θα έχουμε καθηγητές καλλιτεχνικών μαθημάτων. Δυστυχώς περιμένουμε, αγωνιζόμαστε και έπειτα απογοητευόμαστε αφού κάθε χρόνο διορίζονται από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων ύστερα από πολλούς μήνες αναμονής. Κατάλληλες κτιριακές υποδομές δεν υπάρχουν, έτσι οι μαθητές κάνουν μαθήματα τέχνης σε προαύλια και διαδρόμους. Τέλος όταν αποφοιτήσουμε δεν έχουμε καμία αναγνώριση στα καλλιτεχνικά μαθήματα».
Τα Καλλιτεχνικά Σχολεία είναι φυτώρια στα οποία ανήσυχοι και δημιουργικοί νέοι άνθρωποι θεμελιώνουν το ταξίδι τους και την προσφορά τους στον πολιτισμό κάθε κοινωνίας. Στο γενικότερο πνεύμα απαξίωσης της παιδείας, τα Καλλιτεχνικά πληρώνουν και αυτά το δικό τους τίμημα , με τους μαθητές τους να βρίσκονται σε υποδεέστερη μοίρα .
Τάξη φάντασμα στο Καλλιτεχνικό Σχολείο Αργολίδας
Το Καλλιτεχνικό Σχολείο Αργολίδας, ιδρύθηκε πριν 4 χρόνια. Σήμερα έχει 117 μαθητές. Και για πρώτη φορά Α Λυκείου. Τάξη που μέχρι και τις 13 του μήνα δεν είχε καν ιδρυθεί. Δεν υπήρχε πουθενά. Τάξη με 18 μαθητές. Το ΦΕΚ της ίδρυσης της Α λυκείου έγινε την Παρασκευή 13/9 το βράδυ. Μέχρι τότε στα παιδιά της τάξης φάντασμα, δεν είχαν μοιραστεί καν βιβλία.
Στις 23 Ιουλίου ο Δήμος Άργους Μυκηνών ανακοίνωσε τη διάσπαση του σχολείου με εμπνευστή τον Διευθυντή Δευτεροβάθμιας Αργολίδας. Αιτία η μη επάρκεια του σχολικού κτιρίου στην Προσύμνη. Σε επικοινωνία του Newsbomb.gr, με τον πρόεδρο του Συλλόγου Γονέων και κηδεμόνων του σχολείου Παναγιώτη Ηλιόπουλο μάθαμε τα εξής ενδιαφέροντα:
«Η απόφαση είναι η εξής: Το σχολείο θα μοιραστεί σε δύο παραρτήματα που έχουν απόσταση μεταξύ τους 20 χιλιόμετρα! Το αρχικό, ένα παλιό δημοτικό με 6 τάξεις, βρίσκεται στην Προσύμνη ένα ημιορεινό χωριό. Το δεύτερο κτίριο στο παράρτημα στο χωριό Κουτσοπόδι τοποθέτησε τρεις λυόμενες αίθουσες, πριν από αυτές μπουν τα 18 αυτά παιδιά δεν είχαν πουθενά στέγη. Και περίμεναν τη λύση στην αίθουσα χορού στο παράρτημα Προσύμνης οκλαδόν γιατί δεν είχαν που να τα βάλουν».
Σήμερα τι γίνεται;
«Το παράρτημα Κουτσοποδίου παραδόθηκε, αλλά το θέμα των μεταφορών δεν είναι λυμένο. Εκεί πήγε και η γ γυμνασίου και όλα αυτά τα παιδιά, περίπου η μισή δύναμη του σχολείου, αποβιβάζεται σε μια αλάνα στο πουθενά και από εκεί μεταφέρονται στο Κουτσοπόδι. Καμία σκέψη, ούτε απόφαση για διαχωρισμό των δρομολογίων μεταξύ Καλλιτεχνικού και Μουσικού ώστε να διευθετηθεί ηπιότερα το πρόβλημα».
Και πως διοικείται το σχολείο;
«Η δευτεροβάθμια είπε ότι είναι πρόβλημα του διευθυντή και δεν έκανε καν πρόταση για πρόσληψη υποδιευθυντή. Έτσι τώρα η αναπληρώτρια διευθύντρια, προσάρμοσε τα μαθήματά της ώστε να είναι ώρες στο κάτω σχολείο».
Αυτό είναι θέμα της περιφέρειας;
«Ναι, η οποία δεν έχει ανοίξει προκήρυξη για τη μεταφορά των παιδιών του Καλλιτεχνικού με αποτέλεσμα να προσαρμόζονται αναγκαστικά στα δρομολόγια του Μουσικού. Που σημαίνει ότι αν το μουσικό σχολείο για όποιο λόγο τελειώνει νωρίτερα σταματούν τα μαθήματα και στο Καλλιτεχνικό».
Τι άλλα προβλήματα έχετε;
«Η μόνη καθαρίστρια που είχαμε στο παράρτημα Προσύμνης θα εργάζεται μόνο δυο ώρες την ημέρα εκεί γιατί την αποσπάσαν στο γειτονικό σχολείο του Μουσικού για τέσσερις ώρες. Ο Δήμαρχος είχε υποσχεθεί ότι θα προσλάβει κι άλλες καθαρίστριες για να λυθεί το πρόβλημα και αντ’ αυτού μοιράζει τις υφιστάμενες και σε άλλα σχολεία για να καλύψει την ανεπάρκειά του. Επιπλέον ακόμα δεν έχει λυθεί το πρόβλημα των εργαστηρίων γενικής και καλλιτεχνικής παιδείας και στα δυο παραρτήματα. Για να μην πούμε για τους χώρους άθλησης, για υπολογιστές, για διαδραστικούς πίνακες...».