Συνταγματική αναθεώρηση: Γενικολογίες και αρκετή θολούρα στις προτάσεις Τσίπρα για το νέο Σύνταγμα
Το παιχνίδι των εντυπώσεων και των συμβολισμών φαίνεται πως επιθυμεί να συντηρήσει, για ακόμη μία φορά, ο Αλέξης Τσίπρας, στον απόηχο της χθεσινής παρουσίασης των προτάσεων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ για την αναθεώρηση του Συντάγματος.
ΠΛΗΡΗΣ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ ΤΟΥ NEWSBOMB.GR: «ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΙ» ΚΑΙ ΑΡΚΕΤΕΣ… ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΕ Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΘΕΝ «ΝΕΑ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ»
Κι ενώ όλοι περίμεναν από τον πρωθυπουργό γενναίες προτάσεις για την αλλαγή του συνταγματικού χάρτη της χώρας, τελικώς επικράτησε η λογική των υπολογισμών και των κοντόφθαλμων μικροκομματικών συμφερόντων, με «σημαία» την απλή αναλογική.
Υπό το πρίσμα αυτό, όμως, η «Νέα Μεταπολίτευση», που έγραφε το πανό πίσω από τον κ. Τσίπρα, τη στιγμή που μιλούσε στον προαύλιο χώρο της Βουλής, δεν είναι παρά μία φενάκη, ένα προπέτασμα καπνού και μια επίφαση καινοτομίας.
Η οιονεί αμεσοδημοκρατική εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας
Οι προτάσεις δε του αρχηγού της κυβέρνησης σε ό,τι αφορά ειδικά την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας δικαιώνουν απόλυτα το ρεπορτάζ του Newsbomb.gr, το οποίο πρώτο είχε αποκαλύψει χθες, Δευτέρα (25/07/2016) ότι ο πρωθυπουργός ετοιμαζόταν να προτείνει μια δήθεν άμεση εκλογή του ανώτατου πολιτειακού άρχοντα της χώρας απευθείας από τον λαό. Όπερ και εγένετο: Σε ό,τι αφορά τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο κ. Τσίπρας πρότεινε τη δυνατότητα εκλογής του από το Κοινοβούλιο, μόνο αν εξασφαλίζεται η μέγιστη συναίνεση των δύο τρίτων της Βουλής στο πρόσωπό του.
«Η διερεύνηση θα πρέπει να εξαντλείται σε δύο διαδοχικές ψηφοφορίες», σημείωσε ο ίδιος και πρόσθεσε: «Αν αποβούν άκαρπες, τότε η τρίτη ψηφοφορία θα ανήκει στο εκλογικό σώμα, που θα αποφασίζει την εκλογή του Προέδρου με καθολική ψηφοφορία που θα διεξάγεται ανάμεσα στους δύο πλειοψηφήσαντες υποψηφίους της τελευταίας ψηφοφορίας στο Κοινοβούλιο». Άρα, με απλά λόγια, η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας παραμένει έμμεση, αλλά με… δυνατότητα να γίνει άμεση, σε δεύτερη φάση και υπό συγκεκριμένη προϋπόθεση!
Όσο για την αύξηση των αρμοδιοτήτων του Προέδρου, εδώ υπάρχει μπόλικη θολούρα, μιας και ο κ. Τσίπρας αρκέστηκε να πει απλώς ότι αυτή θα γίνει, «χωρίς να θιγεί ο πυρήνας του Συντάγματος».
Το «Δικαστικό Διευθυντήριο»
Επιπρόσθετα, ο ίδιος πρότεινε τη θεσμοθέτηση ενός ειδικού γνωμοδοτικού οργάνου, αποτελούμενου αποκλειστικά από δικαστές των ανώτατων δικαστηρίων, που σε εξαιρετικές περιπτώσεις, μετά από πρόταση του Προέδρου της Δημοκρατίας ή της κυβέρνησης ή 120 βουλευτών, θα γνωμοδοτεί επί ψηφισμένου νομοσχεδίου εντός συντομότατης μάλιστα προθεσμίας.
Ας δούμε λίγο τι ισχύει με βάση την τελευταία αναθεώρηση του Συντάγματος το 2001. Σύμφωνα, λοιπόν, με το άρθρο 42 Συντάγματος, «1. O Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκδίδει και δημοσιεύει τους νόμους που έχουν ψηφιστεί από τη Bουλή μέσα σε ένα μήνα από την ψήφισή τους. Μέσα στην προθεσμία που προβλέπεται στο προηγούμενο εδάφιο, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί να αναπέμψει στη Bουλή νομοσχέδιο που έχει ψηφιστεί από αυτή, εκθέτοντας και τους λόγους της αναπομπής.
2. Πρόταση νόμου ή νομοσχέδιο που έχει αναπεμφθεί από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στη Bουλή εισάγεται στην Oλομέλειά της και, αν επιψηφιστεί και πάλι με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών κατά τη διαδικασία του άρθρου 76 παράγραφος 2, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας το εκδίδει και το δημοσιεύει υποχρεωτικά μέσα σε δέκα ημέρες από την επιψήφισή του.»
Μέχρι σήμερα, ουδέποτε και κανένας Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν έκανε χρήση αυτού του δικαιώματος, δηλαδή να ξαναστείλει πίσω στη Βουλή ένα ψηφισμένο νομοσχέδιο, το οποίο θα εμφάνιζε τυχόν προβληματικές διατάξεις! Με την πρόταση της κυβέρνησης καθιερώνεται ένα «Δικαστικό Διευθυντήριο», το οποίο απλώς θα γνωμοδοτεί επί του ψηφισμένου νομοσχεδίου. Μόνο που η γνωμοδότηση αυτή, έτσι όπως την περιέγραψε ο κ. Τσίπρας, δεν φαίνεται να είναι διόλου δεσμευτική για την εκάστοτε κυβέρνηση. Άρα προς τι η θεσμοθέτηση ενός τέτοιου οργάνου;
Παράλληλα, κι εδώ είναι ένα εξίσου σημαντικό στοιχείο, φαίνεται πως ο πρωθυπουργός ξεχνάει και παραβιάζει συνειδητά τη διάκριση των τριών εξουσιών (νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική), όπως αυτή περιγράφεται στο άρθρο 26 του ισχύοντος Συντάγματος.
Συνεπώς, γιατί επιχειρεί να ανακατέψει εκπροσώπους της δικαστικής εξουσίας στο κοινοβουλευτικό έργο, το οποίο αποτελεί αρμοδιότητα της νομοθετικής εξουσίας;
Η «παγίδα» της πρότασης μομφής
Ακόμη μία παράμετρος, που αποδεικνύει ότι ο πρωθυπουργός δεν σκέφτεται άδολα τις αλλαγές στο Σύνταγμα, είναι η ριζική αλλαγή του τρόπου, με τον οποίο θα ασκείται από τα εκάστοτε πολιτικά κόμματα η πρόταση δυσπιστίας προς την κυβέρνηση.
«Το δεύτερο μέτρο, ως συμπλήρωμα γόνιμης εφαρμογής παγίως, εκλογικών συστημάτων απλής αναλογικής, είναι η εποικοδομητική ψήφος δυσπιστίας - η υποχρέωση δηλαδή, η πρόταση δυσπιστίας εναντίον της κυβέρνησης, να συνοδεύεται και από πρόταση για νέο Πρωθυπουργό, πράγμα που εξυπηρετεί τον σκοπό της κυβερνητικής σταθερότητας», ανέφερε ο πρωθυπουργός.
Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Το κόμμα που θα υποβάλει πρόταση μομφής, θα πρέπει υποχρεωτικά να προτείνει άμεσα και νέο κυβερνήτη της χώρας, αλλιώς η πρόταση θα καθίσταται άκυρη! Επί της ουσίας, ο κ. Τσίπρας επιδιώκει να ελέγξει όσο το δυνατόν πιο ασφυκτικά το ενδεχόμενο αναδιάταξης του πολιτικού τοπίου στο μεσοπρόθεσμο διάστημα και να κάνει δύσκολη τη ζωή στους πολιτικούς αντιπάλους του, παγιδεύοντας όποιον τολμήσει να αμφισβητήσει το έργο της κυβέρνησής του με ένα… προαπαιτούμενο: μια πρόταση για νέο πρωθυπουργό.
Δημοψηφίσματα στην… λαδόκολλα
«Παλιά μου τέχνη κόσκινο», θα έπρεπε να ονομάζεται η συγκεκριμένη αλλαγή, μιας και η κυβέρνηση προτείνει:
α. Την υποχρέωση κύρωσης με δημοψήφισμα οποιασδήποτε συνθήκης μεταβιβάζει κυριαρχικές αρμοδιότητες του κράτους
β. Τη δυνατότητα διενέργειας δημοψηφίσματος με λαϊκή πρωτοβουλία και συλλογή άνω των 500.000 υπογραφών για εθνικά θέματα και
γ. Τη δυνατότητα διενέργειας δημοψηφίσματος με λαϊκή πρωτοβουλία και συλλογή άνω του 1 εκατομμυρίου υπογραφών, για ψηφισμένο νόμο, με εξαίρεση νόμους που αφορούν τα δημοσιονομικά και
δ. Τη δυνατότητα διενέργειας δημοψηφίσματος με λαϊκή πρωτοβουλία και συλλογή άνω του 1 εκατομμυρίου υπογραφών για νομοθετική πρωτοβουλία από τους ίδιους τους πολίτες
«Ανάλογα από τη δυναμική που θα λάβει ο διάλογος και τα διλήμματα που θα προκύψουν από την ίδια τη κοινωνία, από τους ίδιους τους πολίτες, δεν αποκλείουμε να απευθυνθούμε στους ίδιους τους πολίτες, για κρίσιμα διλλήματα, ώστε να εκφράσουν γνήσια τη θέλησή τους με το πιο αυθεντικό τρόπο.
Δεν αποκλείουμε δηλαδή, αν κριθεί σκόπιμο, ακόμη και διεξαγωγή δημοψηφίσματος, όπως δίνει τη δυνατότητα το ίδιο το Σύνταγμα. Προφανώς σε αυτό το πιθανό δημοψήφισμα - για να προλάβω ενδεχόμενες αντιρρήσεις συνταγματολόγων - δεν θα ζητείται η έγκριση συγκεκριμένης συνταγματικής διάταξης, αλλά η απόφαση για μεγάλα πολιτικού και κοινωνικού χαρακτήρα ζητήματα που ενδέχεται να περιληφθούν στην αναθεώρηση», είπε ο πρωθυπουργός.
Το ζήτημα, πάντως, είναι εάν και κατά πόσον η εκάστοτε κυβέρνηση θα λαμβάνει υπ’ όψιν της τη βούληση του λαού, δεδομένου ότι υπάρχει ήδη «κακό προηγούμενο» με το κίβδηλο δημοψήφισμα του 2015, όταν το περήφανο «Όχι» μετατράπηκε εν μία νυκτί σε ένα ταπεινωτικό «Ναι».
Αλλαγή διατάξεων περί ευθύνης υπουργών
Ταυτόχρονα, ο πρωθυπουργός πρότεινε την κατάργηση του προνομίου της ασυλίας και την ποινική αντιμετώπιση των βουλευτών όπως κάθε πολίτη, με την πιθανή εξαίρεση για αδικήματα που σχετίζονται άμεσα με την εκτέλεση των καθηκόντων τους, ως μελών της εθνικής αντιπροσωπείας.
Επίσης, ο κ. Τσίπρας τάχθηκε υπέρ της ριζικής τροποποίησης του νόμου περί ευθύνης υπουργών.
Η καταδίωξη της ορθόδοξης πίστης
Και επειδή η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ έχει βαλθεί να εκδιώξει καθετί χριστιανικό αλλά και οτιδήποτε σχετίζεται με την πίστη των Ελλήνων, αποφασίζει την κατοχύρωση της υποχρεωτικότητας του πολιτικού όρκου στις ορκωμοσίες των αιρετών του πολιτεύματος, των δικαστών και των υπόλοιπων δημόσιων λειτουργών, όπου απαιτείται.
Μάλιστα είναι απορίας άξιον ότι ο πρωθυπουργός μιλάει για «θρησκευτική ουδετερότητα» ως κάτι το καινοφανές, αφού το ίδιο το Σύνταγμα την περιγράφει επαρκώς στο άρθρο 13!
Εκτός, κι αν ο κ. Τσίπρας εισήγαγε τον όρο αυτό στην πρότασή του ως μια αόριστη νομική έννοια, η οποία αργότερα θα εξειδικευθεί με νόμο. Τότε, το πράγμα αλλάζει και γίνεται πολύ χειρότερο, αφού αυτό θα συνεπάγεται τη θέσπιση διατάξεων, όπως, για παράδειγμα, την πλήρη εκδίωξη των θρησκευτικών συμβόλων από τα σχολεία, την κατάργηση της προσευχής, την απαλοιφή του θρησκευτικού όρκου και άλλα τέτοια «όμορφα», που περιγράφουν σαφώς την εχθρική στάση της κυβέρνησης απέναντι στην Εκκλησία και την πίστη των Ελλήνων.
Οι προτάσεις της κυβέρνησης, όπως θα έλεγε και ο θυμόσοφος λαός μας, «μπάζει από παντού». Και σίγουρα, ευελπιστούμε πως στο αμέσως επόμενο διάστημα θα υπάρξουν οι τοποθετήσεις έγκριτων συνταγματολόγων, οι οποίοι και θα αποφανθούν για τη σοβαρότητα ή μη της δρομολογούμενης συνταγματικής αναθεώρησης.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΣΙΠΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
