Τι κέρδισε και τι έχασε ο Αλέξης Τσίπρας από την πρόταση μομφής που κατέθεσε στη Βουλή

Ένας ψύχραιμος παρατηρητής μπορεί να παρατηρήσει αρκετά θετικά σημεία από τις τοποθετήσεις του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης αλλά και ορισμένα λάθη στρατηγικής που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί.

Η αλήθεια είναι ότι στο κυβερνητικό στρατόπεδο έσπευσαν να κατηγορήσουν τον Αλέξη Τσίπρα για δημιουργία κλίματος πόλωσης και διχασμού λησμονώντας προφανώς ότι ο ρόλος της αντιπολίτευσης δεν είναι να χαϊδεύει αυτιά, αλλά να ασκεί σκληρό κοινοβουλευτικό έλεγχο για αδυναμίες και παραλείψεις.

Καταρχάς ο Αλέξης Τσίπρας κέρδισε το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού και της αλλαγής ατζέντας τόσο έναντι της κυβέρνησης, όσο και έναντι του ΚΙΝΑΛ που ακόμα δείχνει να κινείται σε θολά νερά. Λειτούργησε ακαριαία στην κατάθεση της πρότασης μομφής και άπαντες γνωρίζουν ότι στη μάχη ο αιφνιδιασμός του αντιπάλου είναι όπως λέμε σημαντικό advantage. Με τον ίδιο αιφνιδιασμό έπαιξε και τη δεύτερη μέρα της συζήτησης όπου επιτέθηκε – εκτός προγράμματος στον πρωθυπουργό – φέρνοντάς τον απρόσμενα στη θέση του απολογούμενου.

Στα «συν» του πρώην πρωθυπουργού μπορεί κανείς να πιστώσει τη σκληρή κριτική στη διαχείριση της κακοκαιρίας, στα ζητήματα της πανδημίας και βεβαίως στην οικονομία και στην ακρίβεια. Στα «πλην» θα έλεγε κανείς ότι ανήκει η μεγάλη χρονική έκταση που έδωσε στην «Φουρθιωτιάδα» υπό την έννοια ότι μετέτρεψε σε κεντρικό πολιτικό πρωταγωνιστή έναν trash τύπο και τον έφερε στο προσκήνιο της πολιτικής ζωής του τόπου.

Ακόμα κι αν έχει δίκιο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν παύει να είναι ένα θέμα που έρχεται σε… δεύτερη μοίρα σε σχέση με τα άλλα μεγάλα προβλήματα του τόπου. Και μιλάμε βεβαίως για έναν τύπο αδίστακτο στην κυριολεξία, έναν τύπο που χρησιμοποιεί στις αναρτήσεις του ακόμα και τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ για να λύσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει με την Δικαιοσύνη.

Θα περίμενε κανείς ότι ο Αλέξης Τσίπρας με την πολιτική εμπειρία που διαθέτει δεν θα έπεφτε στην παγίδα. Η εμπλοκή του πολιτικού συστήματος με τέτοιους αδίστακτους τύπους είναι επικίνδυνη για όλες τις πλευρές και συνήθως δεν έχει καλή κατάληξη συνολικά για το πολιτικό σύστημα.

Κατά τα λοιπά, τα «χτυπήματα» που κατάφερε ο Αλέξης Τσίπρας σε ότι αφορά το φιάσκο στη διαχείριση της κακοκαιρίας στρίμωξαν αρκετά την κυβέρνηση. Ο κ. Στυλιανίδης για παράδειγμα δεν κατάφερε να απαντήσει σε κανένα από τα ερωτήματα του αρχηγού της Αξιωματικής αντιπολίτευσης και απλά πέταξε τη μπάλα στην εξέδρα λέγοντας ότι φταίνε τα ραντάρ της μετεωρολογίας και το διαλυμένο ελληνικό κράτος.

Και μόνον το γεγονός ότι οι κυβερνητικοί βουλευτές μπήκαν στη διαδικασία να αντιπαραβάλουν την τραγωδία στο Μάτι για να δικαιολογήσουν τα λάθη που έγιναν στην «Ελπίδα» δείχνει ότι η ΝΔ στριμώχτηκε αρκετά από τις πιέσεις του ΣΥΡΙΖΑ.

Παράλληλα ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κατάφερε να κερδίσει τις εντυπώσεις έναντι του ΚΙΝΑΛ αφού η στάση της Χαριλάου Τρικούπη «ψηφίζουμε ναι στην πρόταση μομφής αλλά δεν θέλουμε εκλογές» δεν είναι και ότι πιο ξεκάθαρο.

Προφανώς ο κ. Τσίπρας θα μπορούσε να είναι ακόμα πιο πιεστικός στα θέματα της φτώχειας και της ακρίβειας και να βάλει στο κάδρο και άλλους υπουργούς εκτός από τον Χρήστο Στυλιανίδη.

Εν κατακλείδι, αφήνοντας έξω τον «μάνατζερ Τζούλιας» ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έφερε στη Βουλή, έστω και για τρεις μέρες το παλιό δίλημμα «Μητσοτάκης ή Τσίπρας».

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr

Διαβάστε επίσης:

Το κάλεσμα Τσίπρα στη «Δημοκρατική» αντιπολίτευση και τα μηνύματα της Πορτογαλίας

Τσίπρας σε Μητσοτάκη: Έχετε τελειώσει, εκλογές τώρα – Κυβερνάτε εσείς ή ο Φουρθιώτης;