Η επιστροφή του «κινηματικού» ΣΥΡΙΖΑ

Ακόμα και την περίοδο 2013-2014, οπότε και ήταν φανερό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εφορμούσε προς την εξουσία, κατάφερε μεν να λάβει την «μερίδα του λέοντος» της λαϊκής και μικροαστικής ψήφου, χωρίς ωστόσο να αποκτήσει μεγάλες δυνάμεις σε μαζικούς φορείς και συνδικάτα, εκεί δηλαδή που χτυπάει η «καρδιά» των εργαζόμενων και των αυτοαπασχολούμενων.

Όχι πως δεν υπήρχαν τέτοιοι φορείς όπου η Κουμουνδούρου πολλαπλασίασε τις δυνάμεις της και αύξησε την παρεμβατικότητα της. Αλλά αυτοί αποτελούσαν την εξαίρεση και όχι τον κανόνα. Την ίδια, πάντως, στιγμή, είχε καταφέρει να αποκτήσει ρόλο πρωταγωνιστή σε μια σειρά από άλλες κινηματικές δομές – τον οποίο και έχασε σε μεγάλο βαθμό μετά τη διάσπαση του 2015.

Τα χρόνια που ακολούθησαν, ήταν τα κυβερνητικά. Και συνοδεύτηκαν, μάλιστα, από ένα νέο μνημόνιο. Εκ των πραγμάτων, και ασχέτως των προθέσεων που ενδεχομένως και να είχε, ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε απέναντι στις κοινωνικές δυνάμεις που είχε καταφέρει να εκφράσει και οι οποίες τον οδήγησαν στην εξουσία.

Επιστροφή στα κινήματα

Από την εποχή που βρέθηκε ξανά στα έδρανα της αντιπολίτευσης, η Κουμουνδούρου κάνει δειλά, αλλά σταθερά βήματα επιστροφής στους δρόμους, δίπλα στα κοινωνικά κινήματα.

Συμμετέχει στις απεργιακές κινητοποιήσεις -με τις όποιες δυνάμεις έχει στον συνδικαλισμό-, λαμβάνει μέρος στις πορείες του Πολυτεχνείου -χωρίς τα προβλήματα των προηγούμενων ετών- και γενικά προσπαθεί να δίνει το παρών σε όλες τις κινηματικές παρεμβάσεις.

Πλέον, στόχος του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι απλά η συμμετοχή στις κινηματικές διαδικασίες και μόνο, αλλά το να μπορέσει να παρέμβει αποφασιστικά σε αυτές. Άλλωστε, η χώρα βιώνει μια πρωτοφανή κρίση ακρίβειας και οι πολίτες προετοιμάζονται να ζήσουν τον πιο δύσκολο χειμώνα της μεταπολίτευσης.

Τον τρόπο δράσης του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης στις παρούσες συνθήκες, τον ξεδίπλωσε ο Αλέξης Τσίπρας. «Απέναντι σε αυτή την επιλογή Μητσοτάκη να κερδίσει χρόνο, οφείλουμε να επαγρυπνούμε αλλά οφείλουμε και να αξιοποιήσουμε το χρόνο αυτό (…) Για να οργανώσουμε τις κοινωνικές αντιστάσεις στη βαρβαρότητα των κυβερνητικών επιλογών. Να μετατρέψουμε την απόγνωση σε αγώνα, την οργή σε ελπίδα αλλαγής», είπε κατά την πρόσφατη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ.

Νίκη της «Ομπρέλας»

Η κινηματική στροφή της Κουμουνδούρου είναι εν μέρει επιβεβλημένη από τις αντικειμενικές συνθήκες. Αν, δηλαδή, επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις για τον φετινό χειμώνα, είναι δεδομένο πως οι πολίτες θα αντιδράσουν και θα διεκδικήσουν μαχητικά το δικαίωμα τους στη θέρμανση, τις μετακινήσεις και τη διατροφή. Με απλά λόγια, την αξιοπρέπεια τους.

Αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ριχθεί με όλες του τις δυνάμεις σε αυτή τη μάχη, τότε είναι βέβαιο πως άλλες δυνάμεις της Αριστεράς, με μεγαλύτερη εμπειρία θα πρωταγωνιστήσουν σε αυτές τις κινητοποιήσεις, κερδίζοντας πόντους στο κοινό που επιθυμεί να απευθυνθεί και να εκφράσει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Εκτός, όμως, από αυτή την «ανάγκη», την επιστροφή στους δρόμους την πρότεινε και εν πολλοίς την επέβαλλε η «Ομπρέλα», δηλαδή λεγόμενη «εσωκομματική μειοψηφία», η οποία εδώ και μήνες έθετε το ζήτημα στα όργανα του κόμματος.

Απέναντι της είχε μεγάλο τμήμα του στελεχιακού δυναμικού, εκείνους που θέλουν την απόλυτη μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα κόμμα αυστηρά θεσμικό και οι οποίοι δεν έβλεπαν με καλό μάτι αυτή την πρόταση.

Διαβάστε επίσης:

Τσίπρας στο PES: Ευροωομόλογο για την ενεργειακή κρίση - Ευρωπαϊκές κυρώσεις στην Τουρκία

Ο ΣΥΡΙΖΑ στοχεύει τα κυβερνητικά στελέχη που «προκαλούν την κοινωνία»

Προϋπολογισμό «φτώχειας» βλέπει ο ΣΥΡΙΖΑ για το 2023