Γεράκης για Κασσελάκη: Ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα είναι σε ένα «ραντεβού στα τυφλά»

Για την περίπτωση Κασσελάκη και το τι σηματοδοτεί η εκλογή του στην προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ μίλησε Θωμάς Γεράκης, διευθύνων σύμβουλος της Marc.

«Για να μπορέσει κανείς να εξηγήσει τι συνέβη που πραγματικά – έχω πει ότι ήταν για βιβλίο Γκίνες αυτό- πρέπει να δει πρώτον, τα χαρακτηριστικά του νέου υποψηφίου. Αλλά δεν φτάνει αυτό μόνο. Πρέπει να δει ποια είναι η συγκυρία. Δηλαδή πριν 10 χρόνια ο κ. Κασελάκης με social media απόντα κλπ. δεν θα μπορούσε να εκλεγεί στο ΣΥΡΙΖΑ. Πρέπει να δει το εκλογικό σώμα, την κατάσταση του εκλογικού σώματος, δηλαδή σε ποιο εκλογικό σώμα απευθυνόταν. Έχουμε ένα εκλογικό σώμα το οποίο ήταν πλήρως απογοητευμένο. Και το λέω αυτό γιατί τα συναισθήματα παίζουν μεγάλο ρόλο στην πολιτική. Ένα εκλογικό σώμα προερχόμενο από βαριές ήττες και με ένα κόμμα το οποίο ήταν δεύτερο στις εκλογές και στις δημοσκοπήσεις από το ’16, από το Φεβρουάριο του 16. Πάρα πολλά χρόνια. Και επίσης δεν φτάνει μόνο αυτό. Μετά την αποχώρηση και του κ. Τσίπρα, εκεί πια φτάνουν στα όρια της απόγνωσης. Και όταν ένα εκλογικό σώμα είναι σε τέτοια ψυχολογική κατάσταση, είναι επιρρεπές στο ρίσκο. Παίρνει το ρίσκο. Ψάχνει να βρει τον νέο Τσίπρα, δηλαδή αυτόν ο οποίος τους πήρε από το 3% και τους πήγε στο 36, ποιος θα τους πάρει από το 17% και να τους δώσει μια κυβερνητική προοπτική, και το είδαν αυτό στο πρόσωπο του κυρίου Κασσελάκη, ο οποίος ήταν νέος, ήταν επικοινωνιακός, ήταν αντισυμβατικός και το κυριότερο από όλα είναι ότι ήρθε με μια υπόσχεση την οποία μπόρεσε να την κλείσει σε πέντε λέξεις “Μπορώ να κερδίσω το Μητσοτάκη”» είπε ο κ.Γεράκης.

«Το αίτημα το χθεσινό ήταν αίτημα για αλλαγές και όχι για συνέχεια, αλλά για ασυνέχεια. Τώρα από εκεί και πέρα δημιουργούνται προβλήματα και ερωτήματα. Πρώτον, εδώ αυτή τη στιγμή έχουμε πολύ υψηλές προσδοκίες. Το ερώτημα λοιπόν είναι θα μπορέσουν να δικαιωθούν αυτές οι προσδοκίες, ναι ή όχι; Έχουμε ένα ρήγμα, μια τομή στον ΣΥΡΙΖΑ, στο ίδιο το κόμμα. Υπάρχει κόσμος ο οποίος αισθάνεται ξένος στο ίδιο του το κόμμα. Και το ερώτημα είναι αν θα μπορέσει να γεφυρωθεί. Έχουμε επίσης το ερώτημα γιατί έχουμε ένα συνέδριο μπροστά. Αν μπορέσουν να συμφωνήσουν για το ποιο κόμμα θέλουμε, ποια θα είναι η φυσιογνωμία του, ποιοι θα είναι οι στόχοι του, ποιες θα είναι οι προτεραιότητές του, ποια θα είναι προεκλογική τακτική. Πράγματα ακόμη δύσκολα, τα οποία παραμένουν ερωτήματα» είπε ακόμα.

Σε άλλο σημείο ο κ. Γεράκης τόνισε «Θα πρέπει να είναι υποχρεωμένος, όχι μόνο κύριος Κασσελάκης, αλλά και αρκετός κόσμος από τον ΣΥΡΙΖΑ, να θυσιάσουν ένα μέρος από την αριστερή τους ψυχή ώστε να γίνει ένα κόμμα με κυβερνητική προοπτική. Δεν ξέρω αν είναι όλοι έτοιμοι να το κάνουν. Θεωρώ ότι υπάρχουν στελέχη και δεν αναφέρομαι στα κεντρικά στελέχη. Μόνο που τα βλέπουμε και στην τηλεόραση, αλλά και μεσαία στελέχη τα οποία δεν μπορούν να εκφραστούν, τα οποία σήμερα ασφυκτιούν. Είναι πάντως ένα ρίσκο. Δηλαδή τι θα έλεγα ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα είναι σε ένα “ραντεβού στα τυφλά“. Θα περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει στο συνέδριο όποτε γίνει αυτό και επίσης η τελική αξιολόγηση θα γίνει το βράδυ των ευρωεκλογών, αν έχει κάποιο νόημα αυτό και που λέει ο λαός, “τι ψάρια έπιασε;”. Θα είναι τελείως διαφορετικό αν γράψει κάποια καλά ποσοστά στις ευρωεκλογές, μικρύνει η ψαλίδα με τη Νέα Δημοκρατία, τελείως διαφορετικό και για τον ΣΥΡΙΖΑ και συνολικά για το πολιτικό σύστημα και για τους όμορους χώρους αλλά και συνολικότερα. Και τελείως διαφορετικά αν έχει μεγάλη απόσταση από τη ΝΔ».

«Προς το παρόν πάντως, αυτό που ξέρουμε και βλέπουμε είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης ως πρωθυπουργός είναι κυρίαρχος του παιχνιδιού μετά από μια εκλογική νίκη που δεν έχει ιστορικό προηγούμενο. Έχω την εντύπωση ότι οι όμοροι χώροι, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ – γιατί γίνεται μια δευτερεύουσα μάχη για την ηγεμονία στην Κεντροαριστερά – θα ανησυχεί περισσότερο ή θα πρέπει να ανησυχεί περισσότερο ως προς το είναι ο Κασσελάκης» είπε ακόμα ο κ. Γεράκης και κατέληξε αναφέροντας ότι « επειδή στην τέχνη μιλάμε συχνά για τη μορφή και το περιεχόμενο, έχω την εντύπωση ότι λίγο πολύ έχουμε τη μορφή, έστω και σαν λευκό χαρτί που μπορεί κάποιος να προβάλλει τις προσδοκίες του, αλλά περιμένουμε το περιεχόμενο».