Φάμελλος στην Κεντρική Επιτροπή: Αυτό δεν είναι πολιτική, αυτό δεν είναι αριστερά

Για εκτροπή έκανε λόγο στην ομιλία του στην Κεντρική Επιτροπή, νωρίτερα, ο υποψήφιος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Σωκράτης Φάμελλος με σφοδρή επίθεση κατά Κασσελάκη.

Η ομιλία του Σ. Φάμελλου στην Κεντρική Επιτροπή:

«Συντρόφισσες και σύντροφοι, επιβεβαιώνεται και σήμερα οτι βρισκόμαστε σε μία δύσκολη στιγμή της κομματικής μας ζωής.

Με όλα αυτά που έχουν συμβεί σήμερα, οφείλω να θυμίσω ότι η δημοκρατία δεν είναι αλά καρτ, ούτε στην κοινωνία, ούτε μέσα στο κόμμα.

Το πρώτο που θέλω να ξεκαθαρίσω είναι ότι έπρεπε να είναι όλοι και όλες εδώ. Και ότι είναι αντικομματική στάση κάποιος/κάποια μέλος της ΚΕ να είναι εδώ και να λέει ότι δεν είναι… Και μάλιστα να το δηλώνει και στις κάμερες! Είναι αντικομματική σταση και το λέω ξεκάθαρα.

Σήμερα ζήσαμε μία υπονόμευση των Οργάνων του κόμματος από μέλη και της Πολιτικής Γραμματείας και της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και της ΚΕ. Και η υπονόμευση δηλώθηκε στις κάμερες, αρνούμενα τα στελέχη αυτά τον ρόλο που τους έδωσαν τα μέλη του κόμματος ως μέλη της Κεντρικής Επιτροπής.

Επιβεβαιώνονται έτσι τελικά και τα SMS για την αντισυγκέντρωση αλλά και για τη διαμαρτυρία έξω από την Κεντρική Επιτροπή. Και διαψεύδεται η υποκριτική ανάρτηση του προηγουμενου προέδρου ότι δήθεν όλα αυτά δεν ήταν συντονισμένα, διότι δηλώθηκαν στις κάμερες πριν αρχίσει η συνεδρίαση.

Δυστυχώς λοιπόν για μία προσωπική επιδίωξη και όχι για το κομματικό και το κοινωνικό συμφέρον, θίγεται η ιστορία και η λειτουργία του κόμματος.

Και γι’ αυτό λέω ότι είναι ιστορική η σημερινή συνεδρίαση, γιατί όλα συνηγορούν τελικά ότι το διακύβευμα είναι ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ. Και ότι ο στόχος κάποιων είναι η ύπαρξη και η πολιτική δράση του ΣΥΡΙΖΑ στην ελληνική κοινωνία. Και την ύπαρξη του ΣΥΡΙΖΑ στην ελληνική κοινωνία θα δεσμευθούμε όλοι και όλες σήμερα ότι θα τη διασφαλίσουμε εμείς και τα μέλη του κόμματος. Αυτό είναι το συμφέρον του κόμματος.

Και αυτό είναι το συμφέρον των μελών του κόμματος και όχι να τα χαϊδεύουν υποκριτικά κάποιοι μόνο για να τους εκλέγουν και να παραμένουν οπαδοι.

Είναι ξεκάθαρη η ανάγκη για αλλαγή σελίδας. Και η σημερινή μέρα αυτό επιβεβαιώνει. Και αυτό θα γίνει όταν αρχίσουν πάλι οι Οργανώσεις μας να δουλεύουν και όχι να κλείνουν γραφεία…

Στόχος μας ήταν και είναι να καλέσουμε αποστρατευμένους, απογοητευμένους αλλά και νέα μέλη στο κόμμα για να δυναμώσει. Και αυτό θα μπορούσε να γίνει μόνο αν υπήρχε μία δημιουργική πολιτική διεργασία που θα την ξεκινούσε το Συνέδριο.

Θέλαμε να δώσουμε απάντηση στην κρίση πολιτικής που υπάρχει στον ΣΥΡΙΖΑ. Απάντηση δημιουργική και παραγωγική. Να αναδείξουμε τις Οργανώσεις, να κάνουμε προσυνεδριακό διάλογο, να έχουμε πολιτικό διακύβευμα, να έχουμε πολιτικό σχέδιο και να έχουμε και πρόεδρο που να το υπηρετεί. Γιατί μάθαμε κι από τα λάθη μας.

Αν δεν είμαστε εμείς μία δημιουργική πολιτική οικογένεια που έχει ιδέες, αξίες, αλληλεγγύη, συντροφικότητα, που εκπέμπει πολιτισμό, που εκπέμπει πρόοδο, πώς θα έρθουν οι πολίτες να συζητήσουν με εμάς;

Αλλά συντρόφισσες και σύντροφοι δεν ξεκινήσαμε καλά. Παράλληλα με αυτή τη δηλωμένη απόφαση μας να ξαναχτίσουμε τον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει ένα παράλληλο σχέδιο υπονόμευσης του ΣΥΡΙΖΑ, άρα ένα σχέδιο υπονόμευσης των συμφερόντων της κοινωνίας.

Πρέπει να μιλήσουμε λοιπόν με ειλικρίνεια για το πως φτασαμε εδώ.

Υπήρχαν σοβαρά λάθη που οδήγησαν στην συρρίκνωση και την απαξίωση του ΣΥΡΙΖΑ. Η περίοδος πριν και κοντά στο Συνέδριο χαρακτηρίστηκε από πολιτικά λάθη. Η πλειοψηφική απόφαση του Συνεδρίου για να διορθώσουμε τα λάθη απαξιώθηκε και μπήκε στο ψυγείο. Δεν εφαρμόστηκε ούτε το πολιτικό σχέδιο, ούτε το οργανωτικό σχέδιο του Συνεδρίου. Ξεκάθαρα.

Η δημιουργία εσωτερικών εχθρών κορυφώθηκε μετά το Συνέδριο. Στους διαδρόμους διάφοροι παρατρεχάμενοι γύρω από το γραφείο του προηγούμενου προέδρου δημιουργούσαν εχθρούς.

Κατηγορίες «λευκής απεργίας» απευθυνόταν σε στελέχη που γύριζαν 20 και 30 πόλεις την προεκλογική περίοδο.

Ο πολλαπλασιασμός αντιθέσεων εντάθηκε και απο δημόσιες τοποθετήσεις επειδή δεν συνεδρίαζαν τα Όργανα. Όλα είναι συμπτώματα και αποτελέσματα της κρίσης.

Και τελικά το έργο των συντρόφων μελών στις ευρωεκλογές πήγε χαμένο από λανθασμένες επιλογές.

Γιατί το κόμμα δεν ειχε πολιτικό σχεδιασμό και δημοκρατική λειτουργία. Το αρνήθηκε η ηγεσία. Οι λανθασμένες επιλογές γίνονταν χωρίς σχέδιο και εκτός Οργάνων.

Όλα αυτά μας οδήγησαν σε ένα αποτέλεσμα εις βάρος της κοινωνίας στις ευρωεκλογές.

Μετά όμως από τις ευρωεκλογές: Μαύρα ταμεία, SMS από την Αμερική, επίθεση στον προηγούμενο πρωθυπουργό, μία αντιπολιτική στάση, οι εξελίξεις στην κοινοβουλευτική ομάδα. Όλα τα ζήσατε όλοι.

Το βασικό πρόβλημα εκείνης της περιόδου, η αλλαγή του προέδρου της κοινοβουλευτικής ομάδας έγινε χωρίς απόφαση οργάνων, αντικαταστατικά. Η συζήτηση για τον Πολάκη και το μέσα - έξω έγινε χωρίς απόφαση της Πολιτικής Γραμματείας. Η συζήτηση για την παραίτηση του Όθωνα Ηλιόπουλου έγινε χωρίς τη συζήτηση στα Όργανα που θα μπορούσε να ‘χει λύσει το πρόβλημα. Όπως και το θέμα της Αθήνας Λινού.

Όλα αυτά συνηγορούν ότι το πρόβλημα δεν ήταν τα πρόσωπα, το πρόβλημα ήταν οι πολιτικές που εφαρμόζονταν από την προηγούμενη ηγεσία γιατί γιατί πολύ απλά ήθελε ένα άλλο κόμμα.

Και τελικά φτάσαμε μέσα στην Κεντρική Επιτροπή να συζητάμε για ένα καταστατικό που καταργούνταν οι Οργανώσεις Μελών και η εσωτερική δημοκρατία.

Σε εκείνη την ΚΕ υπηρξε πρόκληση να παμε στη μομφή, όταν η πρόθεση των μελων της Κεντρικής Επιτροπής έλεγε να πάμε στη βάση. Αυτό είναι απόδειξη ότι η πλειοψηφία της Κεντρικής Επιτροπής δεν ήθελε στίγμα στο κόμμα, δεν ήθελε στίγμα ουτε στα πρόσωπα. Θελαμε να προσφύγουμε στη βάση χωρίς προβλήματα, διχασμούς και τοξικότητα.

Ακόμα και προχθές άκουσα στη συνέντευξη στο Ενωπιος Ενωπιω, ότι δήθεν όλοι οι υποψήφιοι θα έβγαιναν με εσωκομματικές διαδικασίες. Ενώ υπήρχε ένα σχέδιο καταστατικού που διόριζε ο πρόεδρος το 1/3 των ψηφοδελτίων.

Η αλήθεια πρέπει να λέγεται. Θα μπορούσε κάποιος να διαφωνήσει με πολιτικούς όρους μέχρι τη συζήτηση της μομφής. Από κει και μετά βλέπω να εκφράζεται μία λειτουργία εις βάρος του κόμματος. Μια αντικομματική στάση η οποία ξεπερνάει τα όρια και τις πολιτικές συζητήσεις. Και δεν μας επιτρέπει να λειτουργήσουμε ως κόμμα.

Ένα σχέδιο που στερεί από τον ΣΥΡΙΖΑ τη δυνατότητα να λειτουργεί ως αξιωματική αντιπολίτευση. Γιατί τελικά ο μόνος που εξυπηρετείται από αυτή την αντικομματική στάση είναι ο κύριος Μητσοτάκης και πιθανά κάποιοι που χαίρονται στο ΠΑΣΟΚ.

Οφείλω λοιπόν να θέσω ξεκάθαρα ότι το σχέδιο του αντί-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου δυστυχώς εκφράζεται με λειτουργίες και συντρόφων και συντροφισσών. Αρχίζει μία σπέκουλα για το έργο της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα, το οποίο το βλέπαμε μόνο να εκπέμπεται από το αντί-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο. Κυριαρχεί στην εσωκομματικη αντίθεση μια πρακτική να κερδίσουμε οτιδήποτε, φθείροντας τους πάντες.

Αυτό δεν είναι πολιτική, αυτό δεν είναι αριστερά και σίγουρα δεν είναι δημοκρατική πολιτική.

Και είναι πολύ περίεργο ότι διαφορά δεξιά εξαπτέρυγα στέκονται γύρω από αυτό το σχέδιο φθοράς της πρώτης κυβέρνησης της αριστεράς.

Οι κατηγορίες περί «εκτροπής», περί «πραξικοπήματος», οι κουκούλες, για «διαπλοκή» μέσα στο κόμμα, η αμφισβήτηση του Συνεδρίου και της αξιοπιστίας του Συνεδρίου (λέγοντας ότι στο Συνέδριο θα αμφισβητηθούν προηγούμενες αποφάσεις)