Η μεγάλη αγωνία του Ε. Βενιζέλου

Πλήρης μεταστροφή της στρατηγικής του Ε. Βενιζέλου σε ότι αφορά το βαθμό εμπλοκής του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είχε επιλέξει να στηρίξει την κυβέρνηση, χωρίς να συμμετέχουν σε αυτήν κορυφαία στελέχη ή βουλευτές . Η επιλογή του αυτή μάλιστα, τον οδήγησε σε ρήξη με τον Α. Λοβέρδο, την Α. Διαμαντοπούλου και τον Μ. Χρυσοχοϊδη. Ο κ. Βενιζέλος πίστευε ότι το ΠΑΣΟΚ έπρεπε να απογαλακτιστεί από τον κυβερνητισμό, ενώ δεν ήθελε να εισπράξει και περαιτέρω φθορά από την άσκηση της εξουσίας και τα αντιδημοφιλή μέτρα, που ήταν αναγκασμένη να πάρει αυτή η κυβέρνηση.

Οι δημοσκοπήσεις δεν δικαίωσαν την επιλογή του αφού το ΠΑΣΟΚ συνεχίζει να καταγράφει πτωτικές τάσεις. Επιπρόσθετα, στο εσωτερικό του ενεργοποιούνται φυγόκεντρες τάσεις που καθιστούν ακόμα πιο δύσκολη την ανάκαμψη του. Δεκάδες στελέχη του ΠΑΣΟΚ έχουν ουσιαστικά αδρανοποιηθεί, άλλοι ετοιμάζουν τις επόμενες κινήσεις τους και τη δική τους επόμενη μέρα. Ακόμα και οι βουλευτές ή τα στελέχη που πρόσκεινται στον κ. Βενιζέλο, είναι ''μουδιασμένοι'' και εκφράζουν προβληματισμό και ανασφάλεια.

Το ΠΑΣΟΚ είναι δύσκολο να επιβιώσει σε ένα πολιτικό σκηνικό που ανασυντίθεται με νέους πόλους και νέα χαρακτηριστικά. Η συνένωση με τη ΔΗΜΑΡ δεν αποτελεί λύση ούτε προσφέρει κάποια ευοίωνη προοπτική. Ουσιαστικά, το πάλαι ποτέ ισχυρό Κίνημα δεν έχει ζωτικό πολιτικό και κοινωνικό χώρο για να εκφράσει.

Οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι αγρότες και οι λεγόμενοι μικρομεσαίοι, που αποτελούσαν το σκληρό του πυρήνα, έχουν αναζητήσει άλλη πολιτική στέγη, έχουν διαρρήξει πλήρως τις σχέσεις τους με το ΠΑΣΟΚ.

Η ευθεία κίνηση αμφισβήτησης του κ. Λοβέρδου αλλά και η διαρκώς εντεινόμενη αποστασιοποίηση των κορυφαίων του ΠΑΣΟΚ, αναγκάζει τον κ. Βενιζέλο να αναπροσαρμόσει ή καλύτερα να ανατρέψει τη στρατηγική του.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, εδώ και 15 περίπου ημέρες, έχει καταλήξει στην απόφαση να συμμετάσχει το κόμμα του ενεργά και αναλογικά στην κυβέρνηση αλλά και στις θέσεις ευθύνης στον κρατικό μηχανισμό. Η εξουσία αποτελεί συγκολλητική ουσία για ένα κόμμα που έχει εθισμό με τον κυβερνητισμό και την εξουσία.

Η συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση και στις θέσεις ευθύνης του κρατικού μηχανισμού θα εκτονώσει τις κινήσεις εσωστρέφειας και αμφισβήτησης, όπως εκτιμά ο κ. Βενιζέλος. Άλλωστε, ο ίδιος θα είναι αυτός που θα προτείνει υπουργούς και στελέχη για τον κρατικό μηχανισμό, κάτι που θα επιβάλλει σιωπητήριο στο εσωτερικό του κόμματος αλλά και ενίσχυση της ηγετικής φυσιογνωμίας του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ.

Έγκυρες πληροφορίες, αναφέρουν ότι το θέμα του ανασχηματισμού έχει συζητηθεί μεταξύ των τριών πολιτικών αρχηγών που στηρίζουν την κυβέρνηση και ο κ. Βενιζέλος έχει προϊδεάσει τον Πρωθυπουργό για την πρόθεσή του να συμμετάσχουν στελέχη του ΠΑΣΟΚ, στο ποσοστό που τους αναλογεί. Ανάλογη πρόθεση έχει και ο κ. Φώτης Κουβέλης για τους δικούς του λόγους που σχετίζονται με τις διεργασίες και την αναταραχή που υπάρχει στο εσωτερικό της ΔΗΜ.ΑΡ.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, οδηγήθηκε σε αυτή την απόφαση και από το φόβο να υπάρχουν απρόβλεπτες εξελίξεις που θα τον ξεπεράσουν.

Αυτό που φοβάται είναι μία πρωτοβουλία του Αντώνη Σαμαρά για τη διεύρυνση του κυβερνητικού σχήματος και τη συμμετοχή πολιτικών προσωπικοτήτων από όλους τους χώρους. Στην υποθετική περίπτωση που συνέβαινε αυτό, ο κ. Λοβέρδος, η κ. Διαμαντοπούλου, ο κ. Χρυσοχοϊδης, ο κ. Ραγκούσης αλλά και άλλοι θα συζητούσαν και θα διαπραγματεύονταν τη συμμετοχή τους στην κυβέρνηση, χωρίς το διαμεσολαβητικό και κυρίαρχο ρόλο του κ. Βενιζέλου.

Η συζήτηση αυτή δεν αποτελεί και τόσο υποθετικό σενάριο.

Αντίθετα, εδράζεται σε πραγματικά δεδομένα και εκτιμήσεις.

Θα επανέλθουμε.