Οι δύο εισαγγελείς που λειτουργούν ως ασπίδα της δημοκρατίας

Γνώρισαν εμπόδια από μεγάλα συμφέροντα, πολεμήθηκαν από κυκλώματα που επί χρόνια λυμαίνονταν το δημόσιο χρήμα. Και οι δυο ωστόσο αγνοούν «μηνύματα» μεσαζόντων και αγγελιαφόρων «ισχυρών» και εκτελούν απρόσκοπτα το έργο τους.

Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ιωάννης Τέντες ο οποίος από το καλοκαίρι του 2009 κατέχει τη νευραλγική αυτή θέση περιγράφεται από συναδέλφους του ως δικαστικός λειτουργός ανοιχτών οριζόντων. Πρόσφατο δείγμα γραφής είναι άλλωστε η πολυσυζητημένη εγκύκλιός του που άνοιξε το δρόμο για την επ’ αυτοφώρω σύλληψη βουλευτών που διαπράττουν κακουργήματα, παρακάμπτοντας το σκόπελο της βουλευτικής ασυλίας.

Ήδη από το Μάιο του 2010, με παρέμβασή του ο κ. Τέντες είχε ζητήσει δίκες-εξπρές για υποθέσεις διαφθοράς στο δημόσιο και φοροδιαφυγής που βαλτώνουν στα γρανάζια της συχνά δυσκίνητης ελληνικής δικαιοσύνης και αφήνουν στο ποινικό απυρόβλητο επίορκους κρατικούς λειτουργούς. Είχε παραγγείλει –πριν καν ακόμη εκδηλωθεί η σχετική νομοθετική πρωτοβουλία εκ μέρους της τότε κυβέρνησης- στους εισαγγελικούς λειτουργούς όλης της χώρας να εξεταστούν οι σχετικές δικογραφίες με το χαρακτήρα του κατεπείγοντος και να εκκαθαριστούν κατά προτεραιότητα οι υποθέσεις σε όποιο στάδιο κι αν βρίσκονταν.

Μάλιστα, σε ημερίδα για τη διαφάνεια και καταπολέμηση της διαφθοράς είχε διατυπώσει την άποψη ότι στην έννοια της δωροδοκίας -η οποία αποτελεί τον πυρήνα της διαφθοράς- πρέπει να ενταχθούν και τα «δωράκια» μικρής αξίας τα οποία αποσκοπούν στην καλλιέργεια θετικού κλίματος. Είχε δε ζητήσει την επιτάχυνση των δικαστικών διαδικασιών για υποθέσεις μεγάλου κοινωνικού ενδιαφέροντος, όπως της Ασπίς Πρόνοια, της αγοραπωλησίας δασικών εκτάσεων στο Διόνυσο, της εκτεταμένης καταπάτησης στο Δήμο Γλυφάδας κ.α.

Ο οικονομικός εισαγγελέας Γρηγόρης Πεπόνης διαμηνύει προς πάσα κατεύθυνση ότι ματαιοπονούν όσοι λένε ότι μπορούν να τον επηρεάσουν.

Στις αιτιάσεις ότι με τις ενέργειες του εμπλέκεται σε κυβερνητικές αποφάσεις το περιβάλλον του κ. Πεπόνη αντιτείνει ότι όλες οι υποθέσεις που χειρίζεται κόντρα σε υπόγειες διαδρομές είναι ειδικού ενδιαφέροντος και για το λόγο αυτό προκαλούν πολιτικούς κραδασμούς.

Είναι αλήθεια ότι από τα χέρια του οικονομικού εισαγγελέα έχουν περάσει καυτές δικογραφίες με μεγάλες πολικές παρενέργειες όπως η υπόθεση Παναγιώτη Ρουμελιώτη, η οποία αγγίζει προσωπικά τον πρώην πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου και η οποία ήδη διαβιβάστηκε στη Βουλή βάσει του νόμου περί ευθύνης υπουργών, αλλά και εκείνη για τα CDS, που άπτεται του αδελφού του πρώην πρωθυπουργού Αντρίκου.

Τελευταία ενέργεια του κ. Πεπόνη η οποία προκάλεσε «πονοκέφαλο» σε πολιτικό αλλά και επιχειρηματικό επίπεδο ήταν η εντολή για ανεύρεση ολόκληρης της λίστας Λαγκάρντ με τους μεγαλοκαταθέτες σε τράπεζα της Ελβετίας.

Εκτός από τις υποθέσεις αυτές ο κ. Πεπόνης έχει ανάψει το πράσινο φως σε ηχηρές συλλήψεις πολλών μεγάλων ονομάτων που δεν απέδωσαν ποτέ ΦΠΑ, με αποτέλεσμα εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ να εισρεύσουν στα δημόσια ταμεία με τους διακανονισμούς που έγιναν.

Κι όλα αυτά ο κ. Πεπόνης τα καταφέρνει με ανεπαρκή υλικοτεχνική υποδοµή του γραφείου του και ελλιπές έμψυχο δυναμικό. Αρκεί κανείς να φανταστεί ότι μόλις πρόσφατα έγινε άρση της φραγής ώστε ο οικονομικός εισαγγελέας που χειρίζεται τόσο βαρυσήμαντες υποθέσεις να μπορεί να τηλεφωνεί σε κινητά και να έχει δυνατότητα υπεραστικών κλήσεων!

Η θητεία του κ. Πεπόνη τελειώνει το Σεπτέμβρη 2013 και σίγουρα είναι πολλοί εκείνοι που πιέζουν να μην ανανεωθεί από το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο Πολιτικής και Ποινικής Δικαιοσύνης, γιατί η ανεξάρτητη και αδέκαστη στάση του δεν βολεύει τα συμφέροντά τους. Το συμφέρον του ελληνικού λαού, όμως, επιβάλλει το αντίθετο.