«Τον Παρθενώνα; Τα ελληνικά νησιά;.Μέχρι πού θέλεις να φτάσεις ΓΑΠ;»

Το «Εθνος της Κυριακής» αποκαλύπτει σημεία από το βιβλίο με τίτλο El dilema.600 dias de vertigo ( Το δίλημμα. 600 ημέρες ιλίγγου) στα οποία ο Θαπατέρο περιγράφει την εκρηκτική συνεδρίαση του Νοεμβρίου 2011 στη γαλλική πόλη.

Η λέξη «Ελλάδα» εμφανίζεται στον τίτλο κεφαλαίων και υποκεφαλαίων και συνολικά 160 φορές στο βιβλίο. Ενδεικτικό της έμφασης που δίνεται στη χώρα μας είναι ότι οι λέξεις «Γαλλία» και «Γερμανία» εμφανίζονται 42 και 76 φορές αντίστοιχα.

Οπως γράφει ο Ισπανός πρώην πρωθυπουργός, η πρωτοβουλία Παπανδρέου για διενέργεια δημοψηφίσματος προκάλεσε «σάστισμα» και η ιδέα «έπεσε σαν βόμβα στις κυβερνήσεις της Ευρωζώνης και τις Βρυξέλλες».

«Εκείνες τις μέρες», γράφει, «μίλησα σε αρκετές περιπτώσεις προσωπικά με τον Παπανδρέου σχετικά με την πρωτοβουλία του. Του επισήμανα με σεβασμό, λόγω της ειλικρινούς εκτίμησης που νιώθω γι' αυτόν, τους σοβαρούς κινδύνους που συνόδευαν την αιφνιδιαστική πρότασή του. Δεν ήταν εύκολο να πω στον Παπανδρέου κάτι που ακουγόταν σαν μομφή. Πάντα ήπιος, τις ημέρες πριν από την παραίτησή του μου μετέφερε το πόσο απομονωμένος αισθανόταν μπροστά στην οικονομική και κοινωνική κατάσταση της χώρας του. (...) 'Δεν μπορώ άλλο', μου είπε. Τον καταλάβαινα και δεν ανέφερα ξανά το δημοψήφισμα. Μια πρωτοβουλία που πέθανε στους διαδρόμους και στα σαλόνια του παλατιού των φεστιβάλ και των συνόδων των Κανών.

Αίσθηση προκαλούν τα όσα γράφει ο πρώην πρωθυπουργός της Ισπανίας για τις ημέρες μετά την προσφυγή της Ελλάδας στη χρηματοδότηση του Μνημονίου.

«Στις 2 Μαΐου μίλησα με τον Παπανδρέου», συνεχίζει ο Θαπατέρο. «Ήταν εξουθενωμένος αλλά μιλούσε με σταθερή φωνή. Ήταν αποφασισμένος να βάλει μπρος το απαιτούμενο σκληρότατο σχέδιο λιτότητας σε αντάλλαγμα για την οικονομική βοήθεια. Αλλά συγχρόνως μου μετέφερε με πόνο, με πόνο και με κάποια παραίτηση, ότι δεν ένιωθε αρκετή ευρωπαϊκή αλληλεγγύη (...)».

Αναφορικά με τις συζητήσεις του καλοκαιριού του 2011 για το δεύτερο «πακέτο» ο Θαπατέρο τις χαρακτηρίζει ως τις πιο δύσκολες στιγμές που έζησε μεταξύ Ευρωπαίων ηγετών.

«Ηταν τρεις το πρωί και δεν επιτυγχανόταν συμφωνία- για 0,25% επιτόκιο!» γράφει χαρακτηριστικά και συνεχίζει «επιπλέον ζητούσαν ακατάπαυστα εγγυήσεις και περισσότερες εγγυήσεις από την Ελλάδα. 'Τον Παρθενώνα; Τα ελληνικά νησιά;...Μέχρι πού θέλεις να φτάσεις; Είναι αυτό που θέλεις για εγγύηση;' έφτασε να αναφωνήσει ένας αγανακτισμένος Παπανδρέου και σχεδόν έτσι ήταν, με μορφασμούς ασυνήθιστους για έναν ηγέτη με πρόσωπο πάντα ήρεμο και ήπιο».