Ετοιμάζουν «πανηγύρι» δήθεν εκδίωξης της τρόικας

Την εποχή που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας ο Ανδρέας Παπανδρέου στις αρχές του 1980 με το σύνθημα «Έξω οι βάσεις του θανάτου» και διάφορα άλλα γλαφυρά σοσιαλιστικά συνθήματα κυκλοφορούσε κι ένα τραγουδάκι στις θεατρικές επιθεωρήσεις που έλεγε: «Φεύγουν οι βάσεις που μένουν».

Το τραγουδάκι ταιριάζει γάντι με το επικοινωνιακό show που ετοιμάζει η κυβέρνηση- σε συνεννόηση με τους δανειστές – για δήθεν αποχώρηση της τρόικας από την Ελλάδα.

Τι ακριβώς εννοούμε; Αυτό που γράφεται και λέγεται τις τελευταίες ημέρες με διαρροές από το Μαξίμου ότι ο Σαμαράς θα καθαρίσει με τους τροικανούς και θα αποχωρήσει από την Αθήνα ο Τόμσεν και η παρέα του.

Η φιέστα της δήθεν απομάκρυνσης της τροίκας αναμένεται να γίνει στις αρχές Σεπτεμβρίου λίγες ημέρες πριν από την ΔΕΘ και κάποιοι μάλιστα ισχυρίζονται ότι θα γίνει με διάγγελμα του πρωθυπουργού στις 3 του Σεπτέμβρη, ημερομηνία που συμπίπτει με την επέτειο της μετάβασης από την απόλυτη στη Συνταγματική Μοναρχία.

Θα επιχειρήσει δηλαδή ο πρωθυπουργός - με την μέθοδο του παραλληλισμού - να συνδέσει σημειολογικά την 3η του Σεπτέμβρη του 1843 όπου οι Έλληνες επαναστάτησαν και ζήτησαν Σύνταγμα από τον βασιλιά Όθωνα, με τα σημερινα τεκταινόμενα. Σε αυτό το σημείο ο κ. Σαμαράς θα συνδέσει και την περίφημη έκφρασή του: «Εγώ σκίζω κάθε μέρα μνημόνια, και τα σκίζω σελίδα - σελίδα τα τελευταία τρία χρόνια».

Είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα μιλήσει για σκίσιμο των μνημονίων και για την ανάγκη ενός νέου κοινωνικού συμβολα;ίου με τον λαό εμπνεόμενος και από την 3η του Σεπτέμβρη της διακήρυξης του ΠΑΣΟΚ.

Θα χρησιμοποιήσει αυτούς τους παραλληλισμούς αφού όπως τον έπεισαν οι σύμβουλοί του αυτός είναι ο μοναδιός τρόπος να «χτυπήσει» στο θυμικό και στην καρδιά των Ελλήνων.

Επί της ουσίας όμως επειδή ο ελληνικός λαός έχει πάψει πλέον να «τρώει» κουτόχορτο είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο πως το όλο επικοινωνιακό εγχείρημα των κυρίων Σαμαρά και Βενιζέλου θα ξεφουσκώσει πριν καν ξεκινήσει.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Εδώ και πάρα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα από το newsbomb είχαμε αποκαλύψει ότι αυτός ο μηχανισμός της τρόικας όπως είναι δομημένος είχε ημερομηνία λήξης. Και για να εξηγούμαστε:

1ον. Η συγκεκριμένη «ομπρέλα προστασίας» όπως την είχε ονομάσει ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν ένα εγχείρημα που έγινε προκειμένου να επιτευχθεί η βίαιη εσωτερική υποτίμηση της πραγματικής οικονομίας, αφού δεν μπορούσε να γίνει υποτίμηση νομίσματος.

2ον. Τα λεφτά που πρέπει να δώσει ο μηχανισμός (Ε.Ε. και ΔΝΤ) τα έχουν δώσει στο μεγαλύτερο μέρος τους.

3ον. Πρώτο το ΔΝΤ εδώ και αρκετά μεγάλο διάστημα έχει εκφράσει ανεπισήμως την επιθυμία να αποχωρήσει από το μηχανισμό κάτι που έχει μεταφέρει και στους ανωτέρους του ο Τόμσεν.

Ταυτόχρονα, οι κύριοι Σαμαράς και Βενιζέλος ξέρουν ότι εδώ που φτάσαμε δεν πάει άλλο. Η οργή του κόσμου τόσο για τους ίδιους όσο και για τους τεχνοκράτες των Βρυξελών και του ΔΝΤ, ξεχειλίζει. Αυτή ακριβώς την εικόνα την μετέφερε ο κ. Σαμαράς στην Μέρκελ στην κατ΄ ιδίαν συνάντηση που είχαν προ ημερών.

Το σχέδιο που απεργάζεται η κυβέρνηση σε συνεννόηση με το Βερολίνο προκειμένου να αποσβέσουν την οργή του κόσμου είναι το ακόλουθο και στηρίζεται εξολοκλήρου στις βασικές αρχές της «ψυχολογίας της μάζας»:

1. Εξαφανίζουμε από την καθημερινότητα τις λέξεις Τρόικα, ΔΝΤ και Μνημόνιο.

2. «Διώχνουμε» δήθεν την τρόικα, τους υπαλλήλους με τα βαλιτσάκια που πηγαινοέρχονται δηλαδή, αλλά ο μηχανισμός παραμένει. Άλλωστε και «οι πέτρες» γνωρίζουν ότι σε όλα τα οικονομικά και παραγωγικά υπουργεία τα τελευταία τρία χρόνια έχουν εγκατασταθεί δεκάδες ξένοι τεχνοκράτες (ομάδες task force) οι οποίοι κάνουν φύλλο και φτερό όλα τα δημοσιονομικά, τα σχέδια νόμων και τα αρχεία των υπουργείων. Όλοι αυτοί θα παραμείνουν κρυμμένοι στα υπόγεια των υπουργείων μακριά από τα βλέμματα του λαού.

3. Άρα, διώχνουμε μόνον τον Τόμσεν και την παρέα του και φτιάχνουμε μια νέα ομάδα επαφής με ελάχιστες επισκέψεις (οι περισσότερες συζητήσεις θα γίνονται με τηλεδιασκέψεις) και ταυτόχρονα της αλλάζουμε όνομα από «Τρόικα» σε «Διαρκή Συμβουλευτική Επιτροπή».

4. Παίρνουμε και νέο πακέτο διάσωσης, κοινώς νέα δανεικά, υπογράφουμε νέα μνημόνια αλλά σε καμία περίπτωση δεν χρησιμοποιούμε αυτό τον όρο (Μνημόνιο) που έχει αρνητική επίδραση στη μάζα. Χρησιμοποιούμε για παράδειγμα τον όρο: «Μεμοράντουμ Ανάπτυξης» που είναι και εύηχο.

5. Έτσι με τους παραπάνω τρόπους σκοτώνουμε τον «δράκο» του παραμυθιού και μπαίνουμε καβάλα στ' άλογο θριαμβευτές πρόσω ολοταχώς για τις επόμενες εκλογές.

6. Μικρή υποσημείωση: Δεν ξεχνάμε να υποσχεθούμε και μερικά ψίχουλα προς τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού κατά τη διάρκεια της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης.

Μόνο που αυτό το παραμύθι δυστυχώς δεν θα τελειώσει με τη φράση: «...και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα».