Με την πλάτη στον τοίχο Σαμαράς- Βενιζέλος
Η σκακιέρα στήθηκε και οι πρώτες κινήσεις έγιναν το απόγευμα της Τετάρτης, 17/12. Το αποτέλεσμα της πρώτης ψηφοφορίας για το νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας είναι απογοητευτικό για τη συγκυβέρνηση και την προοπτική διατήρησής της στην εξουσία. Με ένα μετριοπαθή υπολογισμό, η πρόταση Σαμαρά- Βενιζέλου για πρόεδρο Σταύρο Δήμα, θα κατέγραφε περί τις 163- 165 θετικές ψήφους. Το τελικό αποτέλεσμα των 160, απομακρύνει ακόμα περισσότερο την προοπτική εκλογής του κ. Δήμα.
Του Διαμαντή Σεϊτανίδη
Τα δεδομένα που υπάρχουν στη σκακιέρα, είναι τα εξής:
Οι δηλώσεις Σαμαρά και Μελά κατά την έξοδό τους από τη Βουλή μετά την ολοκλήρωση της ψηφοφορίας, προδίδουν τη στρατηγική της συγκυβέρνησης: Ο μεν πρωθυπουργός είπε με νόημα ότι «υπάρχουν άλλες δυο ψηφοφορίες», αφήνοντας ανοικτά τα ενδεχόμενα να αυξηθούν οι θετικές στον κ. Δήμα ψήφοι. Ο δε Π. Μελάς ήταν ακόμα πιο σαφής: Από τώρα, δέκα λεπτά πριν το «παρών» είπε ότι στις επόμενες εκλογικές διαδικασίες θα ψηφίσει Σταύρο Δήμα. Γιατί δεν ψήφισε από τώρα; Διότι η στρατηγική Σαμαρά δίνει βάρος στη διαφορά των «ναι» της πρώτης με τη δεύτερη ψηφοφορία.
Τι θα μεσολαβήσει; Η Σύνοδος Κορυφής, που μπορεί να βγάλει «κάτι καλό», λένε κυβερνητικοί παράγοντες, για την Ελλάδα. Τότε ο Σαμαράς θα δώσει το πράσινο φως στους προθύμους που στην πρώτη ψηφοφορία απείχαν (Γιοβανόπουλος) ή ψήφισαν «παρών (Μελάς, Κουράκος κλπ) να μεταβάλλουν άποψη. Έτσι θα επιδιώξει να φτάσει στη δεύτερη ψηφοφορία τον αριθμό των 168 –ή και μεγαλύτερο- και να δημιουργήσει την αίσθηση ότι «αν από την πρώτη στη δεύτερη είχαμε διαφορά οκτώ βουλευτών, τότε η κάλυψη των υπολοίπων 12 που απομένουν είναι ρεαλιστική με τις πρωτοβουλίες που θα αναλάβει ο Σαμαράς».
Ποιες είναι αυτές οι πρωτοβουλίες; Έχουμε γράψει σχετικά με τα σενάρια που διακινούνται περί το Μέγαρο Μαξίμου για τον «αιφνιδιασμό» Σαμαρά λίγο πριν την τρίτη ψηφοφορία. Το ζήτημα δεν είναι οι δικαιολογίες, οι αφορμές. Το ζήτημα είναι καθαρά πολιτικό και χρειάζεται καθαρές, πολιτικές απαντήσεις.
Τι είναι αυτό που μπορεί να αλλάξει τη γνώμη ενός βουλευτή και από «παρών» στην πρώτη ψηφοφορία να ψηφίσει «ναι» στη δεύτερη ή την τρίτη ψηφοφορία; Η θεσμική απάντηση είναι «ο βουλευτής έχει απεριόριστο δικαίωμα γνώμης και ψήφου». Η πολιτική απαίτηση, όμως είναι να αιτιολογήσει στο εκλογικό σώμα την αλλαγή ψήφου, ώστε να μην είναι ευάλωτος σε μομφές, δικαιολογημένες ή όχι.
Η συντεταγμένη παρουσία της ΔΗΜΑΡ και των ΑΝΕΛ στην πρώτη ψηφοφορία, κλείνει δραματικά για τη συγκυβέρνηση τον ορίζοντα: Εάν υπάρχει κεντρική συμφωνία εκλογικής συνεργασίας ΔΗΜΑΡ- ΣΥΡΙΖΑ, τότε είναι εξαιρετικά δύσκολο για τους βουλευτές του Φώτη Κουβέλη να μεταβάλουν άποψη και να ψηφίσουν, έστω και λίγοι, υπέρ της πρότασης Σαμαρά- Βενιζέλου. Συνεπώς, το διακύβευμα είναι εάν ο κ. Σαμαράς καταφέρει να διαλύσει τους ΑΝΕΛ. Δεν μιλάμε για αποστασία ενός ή δύο βουλευτών. Μιλάμε για διάλυση του κόμματος. Μόνο μέσα από αυτό το ενδεχόμενο γίνεται εφικτός ο στόχος των 180 «ναι» στην κυβέρνηση.
Ο κ. Καμμένος και οι βουλευτές του, φαίνεται ότι θα πάρουν τη ρεβάνς από τον κ. Σαμαρά για τη συνεχή, επί μήνες προσπάθεια πολιτικού τους αφανισμού, με τακτικές γνωστές στον πρωθυπουργό από το παρελθόν...
.jpg)
