Κόντρα ΠΑΣΟΚ - Ποταμιού για ΚΕΠ και τον «καλύτερο δημόσιο υπάλληλο»
Μπορεί τα φώτα της δημοσιότητας να έχουν πέσει στην πόλωση που εντείνεται μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο, δύο άλλα κόμματα που δίνουν σκληρή μάχη για την τρίτη θέση εξαπολύουν βολές εκατέρωθεν.
Ο λόγος για το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι που αντάλλαξαν πυρά με αφορμή τα ΚΕΠ.
Η αντιπαράθεση ξεκίνησε όταν το Ποτάμι προσπάθησε να πιστώσει τη δημιουργία των ΚΕΠ στον Παναγιώτη Καρκατσούλη, ο οποίος είναι επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο επικρατείας του κόμματος του Σταύρου Θεοδωράκη και έχει πλασαριστεί ως ο «καλύτερος δημόσιος υπάλληλος».
Σε ένα άτυπο ενημερωτικό σημείωμα που εξέδωσε το ΠΑΣΟΚ αναφέρεται ρητά και κατηγορηματικά ότι τα ΚΕΠ ήταν ιδέα την οποία εμπνεύστηκαν και υλοποίησαν στελέχη της κυβέρνησης Σημίτη, όπως ο Σταύρος Μπένος, ο Αλέκος Παπαδόπουλος, ο Γιώργος Φλωρίδης, ο Κώστας Σκανδαλίδης και άλλοι.
Αναλυτικά το σημείωμα της Χαριλάου Τρικούπη:
«Η Αλήθεια για τα ΚΕΠ.
Η έλλειψη έτερης σοβαρής πολιτικής αναφοράς εντός του Ποταμιού, φαίνεται ότι τους οδήγησε να χαρακτηρίσουν τον καλύτερο Δημόσιο Υπάλληλο και ως εμπνευστή των ΚΕΠ!
Για την αποκατάσταση της αλήθειας:
Με τον Υπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης & Αποκέντρωσης (1996-1999) του ΠΑΣΟΚ κ. Aλέκο Παπαδόπουλο, της εποχής των μεταρρυθμίσεων και με Υφυπουργό Εσωτερικών τον Σταύρο Μπένο, της κυβερνήσεως Σημίτη, ξεκινά η υλοποίηση ενός μεγάλου προγράμματος για τη δημόσια διοίκηση, με στόχο την πάταξη της γραφειοκρατίας και την άμεση εξυπηρέτηση του πολίτη στην επαφή του με το Κράτος.
Σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή» αναφέρει ο ίδιος ο Υφυπουργός Σταύρος Μπένος, πώς γεννήθηκε η ιδέα...
«Η ιδέα γεννήθηκε σε ένα σπουδαίο διεθνές συνέδριο, που έγινε το Δεκέμβριο του 1998 στους Δελφούς με θέμα «Η Ποιότητα στη Δημόσια Διοίκηση», όπου συμμετείχαν πολιτικοί, πανεπιστημιακοί και διανοούμενοι, ειδικοί στη λειτουργία του κράτους από όλο τον κόσμο. Το κεντρικό μήνυμα του συνεδρίου αυτού ήταν: « Πρώτα ο Πολίτης».
Η πρώτη εφαρμογή έγινε στο Αιγαίο, την περίοδο που ήμουν Υπουργός Αιγαίου με το πρόγραμμα «Αστερίας». Αργότερα το πρόγραμμα τέθηκε υπό την ηγεσία του ΥΠΕΣΔΔΑ με την οριστική μορφή των Κ.Ε.Π.
Στην υλοποίηση του προγράμματος συνέβαλε πλειάδα κυβερνητικών στελεχών, οι κ.κ. Αλέκος Παπαδόπουλος, Γιώργος Φλωρίδης, Βάσω Παπανδρέου, Λεωνίδας Τζανής και Κώστας Σκανδαλίδης.
Η σύλληψη είναι απλή:
Φανταστείτε ότι το κράτος, όλο το κράτος (Υπουργεία, Δήμοι, Περιφέρειες, Νομαρχίες, Δ.Ε.Κ.Ο. κ.ο.κ.) είναι μια μεγάλη βιομηχανία παραγωγής διοικητικών προϊόντων (υπηρεσιών) για τους πολίτες του. Οι υπηρεσίες αυτές που είναι περίπου 1.200 (από το πιστοποιητικό γέννησης ως τη σύνταξη) οργανώθηκαν σε ηλεκτρονική μορφή, έτσι ώστε για την κάθε υπόθεση του πολίτη να αντιστοιχεί ένα ηλεκτρονικό έντυπο που περιέχει δύο πράγματα: την αίτηση του πολίτη και τα δικαιολογητικά που απαιτούνται για τη διεκπεραίωση της υπόθεσής του. Το ηλεκτρονικό αυτό έντυπο έχει την υπογραφή των συναρμόδιων υπουργών, συνεπώς είναι αναμφισβήτητο για τους λειτουργούς της δημόσιας διοίκησης, είναι δηλαδή μια μορφή «Διοικητικής Πιστοποίησης».
Συνεπώς με τον τρόπο αυτό το κράτος οργανώνει την παραγωγική του αλυσίδα και τοποθετεί ομοιοειδώς τα προϊόντα του στα Κ.Ε.Π. όλης της χώρας. Τα Κ.Ε.Π. πλέον λειτουργούν ως υποκαταστήματα του κράτους, όπου οι πολίτες με μια μόνο επίσκεψη στο πλησιέστερο Κ.Ε.Π. διεκπεραιώνουν οποιαδήποτε υπόθεσή τους».
Συνέχισε την μεταρρύθμιση η κ. Βάσω Παπανδρέου, Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης (1999-2001) του ΠΑΣΟΚ και θεσμοθέτησε τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών (ΚΕΠ).
Βασική προτεραιότητα αποτέλεσε στην συνέχεια το 2001 και για τον Υπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης κ. Κ. Σκανδαλίδη, το επιχειρησιακό πρόγραμμα με την επωνυμία «Πολιτεία» που στοχεύει στην αλλαγή των δομών και αντιλήψεων στη δημόσια διοίκηση της χώρας. Μέχρι τα τέλη του 2003 προχωράει στην δημιουργία περίπου 1.000 ΚΕΠ σε όλη την Ελλάδα, σε δήμους, κοινότητες, έδρες νομαρχιακών αυτοδιοικήσεων και περιφέρειες, βάσει του Ν. 2880/2001.
Με σύνθημα «τη μια στιγμή το θέλεις, την άλλη το έχεις» τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών εισέρχονται σταδιακά στη «νέα εποχή» με διευρυμένες δυνατότητες για την καλύτερη εξυπηρέτηση του πολίτη. Είναι μια άλλη όψη της δημοκρατίας, η δημοκρατία της καθημερινότητας.