Δημοψήφισμα 2015 - Τάκης Μπαλτάκος: «Δύο σημαίες, όχι τρεις...»
Άρθρο - παρέμβαση στις εξελίξεις από τον Παναγιώτη Μπαλτάκο, ο οποίος ξεκαθαρίζει πως η πατρίδα μας έχει δύο και όχι τρεις σημαίες: Τη Βυζαντινή και την Ελληνική.
«Η Ελλάδα είναι Βυζάντιο, όχι Δυτική Ευρώπη», τονίζει ο κ. Μπαλτάκος και με εξαιρετικά εύστοχο τρόπο δίνει το πραγματικό στίγμα της επιχείρησης που βρίσκεται σε εξέλιξη, ώστε ο ελληνικός λαός να απομακρυνθεί από τις ρίζες και τις αξίες που πραγματικά πρεσβεύει το έθνος μας.
Διαβάστε αναλυτικά όσα γράφει ο κ. Τάκης Μπαλτάκος στο www.agioritikovima.gr:
«Στις Μητρόπολεις, τους Ναούς και τις Μονές όλης της χώρας δυο σημαίες βλέπουμε: την Βυζαντινή και την Ελληνική. Τρίτη σημαία δεν υπάρχει, ούτε και θα υπάρξει ποτέ. Το Βυζάντιο είναι η μητέρα-πατρίδα και η Ελλάδα το απελευθερωθέν και αποσχισθέν τμήμα της. Ευρωπαϊκή σημαία δεν νοείται στον χώρο αυτό. Η ιστορία ούτε εκβιάζεται, ούτε μπορεί να αλλαξοπιστήσει.
Η Ελλάδα είναι Βυζάντιο, όχι Δυτική Ευρώπη. Πολιτικά μπορούμε να εντασσόμαστε στην οποιανδήποτε συμμαχία η ένωση κρατών επιθυμούμε, πολιτιστικά και πνευματικά, όμως, δεν ανήκουμε σε καμία Δύση, ανήκουμε στην ορθόδοξη ανατολή, εκεί όπου έχουμε τα αναμφισβήτητα πνευματικά πρωτεία.
Η γνωστή ρήση του Καραμανλή «ανήκουμε εις την Δύση», λεχθείσα την εποχή του ψυχρού πολέμου και της αντιπαράθεσης ΝΑΤΟ-Συμφώνου Βαρσοβίας, είχε την δική της πολιτική λογική, τότε που εκφράστηκε. Πολιτικά ανήκουμε πάντα στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, η πολιτιστική ταυτότητα του λαού μας, όμως, δεν μπορεί να μεταλλαγεί, ούτε για τον λόγο αυτό, ούτε για κάποιον άλλον.
Για παράδειγμα το 65% των Ελλήνων ακούνε μόνο Ελληνική μουσική, ενώ στην Δανία ή την Ολλανδία το αντίστοιχο ποσοστό είναι μόλις 5%. Οι Δανοί και οι Ολλανδοί έχουν παγκοσμιοποιηθεί, οι Έλληνες όχι. Όχι ακόμα. Όλη η τιτάνια προσπάθεια για την εμπέδωση των δυτικών πολιτιστικών προτύπων στην Ελλάδα, έχει μέχρι τώρα αποτύχει με κύρια αιτία την ακλόνητη υποστήριξη και διαρκή επανεμπέδωση των Ορθοδόξων λαϊκών παραδόσεων από την Εκκλησία.
Οι προσπάθειες, ωστόσο, εντείνονται. Αν δεν στρωθεί πρώτα το πολιτιστικό «χαλί», ο δυτικός οικονομικός και πολιτικός ιμπεριαλισμός δεν μπορεί να κατισχύσει απόλυτα. Πρώτα «μαλακώνει» ο στόχος πολιτιστικά και μετά έρχονται οι πολυεθνικές και οι πολιτικοί για να εδραιώσουν την κυριαρχία τους.
Είναι δυστύχημα, πραγματικά, ότι η Ελληνική αριστερά, με τόσους διαβασμένους και μορφωμένους ανθρώπους στους κόλπους της, δεν δείχνει να αντιλαμβάνεται την πρακτική αυτή. Αντιμάχονται με όλη τους την δύναμη τον καπιταλιστικό ιμπεριαλισμό, αλλά λόγω ιδεοληψίας αφήνουν αλώβητες τις δυο σύγχρονες πολιτιστικές αιχμές του, την λαθρομετανάστευση και την ομολαγνεία.
Δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι σε μια ενοποιημένη παγκόσμια νέα τάξη δεν θα είναι ο ανθρωπισμός που θα επικρατεί, αλλά το μισάνθρωπο υπερεθνικό χρηματιστηριακό κεφάλαιο. Άθελα της η Ελληνική αριστερά ανοίγει τον δρόμο για την τρίτη σημαία, την σημαία του νεοφιλελευθερισμού, αυτήν, ακριβώς, που η ίδια αντιμάχεται.
Στην Φραγκοκρατία, όπου εισήλθαν οι καθολικοί επίσκοποι, ο ορθόδοξος επίσκοπος εκτοπίστηκε, χωρίς δεύτερη κουβέντα. Τίποτα δεν έχει αλλάξει Τηρουμένων των αναλογιών, δεν θα συμβεί τώρα κάτι διαφορετικό. Η τρίτη σημαία, ή σημαία της Ευρώπης, αν επικρατήσει απόλυτα, δεν θα συνυπάρχει με τις άλλες δυο, αλλά θα τις εξαλείψει ολοκληρωτικά. Σε αυτό οφείλονται οι επιθέσεις κατά της Εκκλησίας και αυτό ακριβώς αδυνατούν να αντιληφθούν οι επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ.
Διευκολύνουν την Ισλαμική αλλοίωση του ορθόδοξου πληθυσμού της χώρας και κατοχυρώνουν νομοθετικά την ομολαγνεία, παρά την αντίδραση της Ιεράς Συνόδου. Η μετατροπή, όμως, των Ελλήνων σε πολιτιστικά υβρίδια, εξυπηρετεί σκοπούς τους οποίους η ανυποψίαστη ελληνική Αριστερά ούτε καν φαντάζεται. Η Ελλάδα είτε θα είναι Ορθόδοξη, είτε θα εξαϋλωθεί ιστορικά.
Στο δημοψήφισμα ο ΣΥΡΙΖΑ παίρνει θέση αντιευρωπαϊκή, ενώ στην αλλοίωση της πληθυσμιακής μας ενότητας και στην κατασκευή ενός πολυπολιτιστικού μοντέλου παίρνει θέση φιλοευρωπαϊκή. Πως γίνεται αυτό και τι συνέπειες θα έχει;
Είτε «ναι» είτε «όχι», λοιπόν, στο δημοψήφισμα, το πραγματικό διακύβευμα είναι κατά πολύ ευρύτερο και σίγουρα διαχρονικό. Ναι στην πολιτική μας ένταξη στον χώρο της ΕΕ, αλλά όχι στην πολιτιστική αλλοίωση της Ορθόδοξης παράδοσης του λαού μας ή στην υποβάθμιση του ρόλου της Εκκλησίας στον κοινωνικό μας βίο. Όποιος καλοπροαίρετος παρασύρεται από την επίπλαστη πνευματική αίγλη του Ευρωπαϊκού πνεύματος, λησμονώντας την «ανατολόβλεπτο πύλη» καλό θα είναι να αναμιμνήσκεται το χωρίο: «... ώστε πλανήσαι, ει δυνατόν, και τους εκλεκτούς».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΑ CAPITAL CONTROLS
ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ
.jpg?t=yCH1X3xZNoUy5_E_SVsNsQ)
3.jpg?t=dJAie8w0ZXp6bQcALFq9Bw)
.jpg?t=KLcQjubUjFKzHpV2NdUqWw)
