Οι String Demons στο Newsbomb.gr: Το «Breathe» είναι η κραυγή, ο τρόπος μας να αντιδράσουμε

Mε αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από τη σοκαριστική ρατσιστική δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ που συντάραξε όλο τον πλανήτη, το ντουέτο των String Demons κυκλοφορεί το τραγούδι «Breathe», ως φόρο τιμής τόσο στον Φλόιντ, όσο και σε όλα τα θύματα της αστυνομικής βίας και του ρατσισμού.

Το τραγούδι έγραψε η Λυδία Μπουντούνη, η βιολίστρια στους String Demons και μαζί με τον Κωνσταντίνο μοιράζονται σκέψεις και συναισθήματά για το τραγικό γεγονός που στάθηκε έμπνευση και αφορμή για το «Breathe».

Το Breathe είναι το νέο σας τραγούδι. Πότε και πώς γράφτηκε;

Τον Μάιο του 2020, όταν έγινε η δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ άναψε μια φωτιά από νεύρα και λύπη μέσα μου. Δεν μπορούσε να το συλλάβει το μυαλό μου ότι ακόμα, το 2020, γίνονται δολοφονίες με βάση το χρώμα του δέρματος ενός ανθρώπου. Δεν ζω σε κανέναν ζαχαρένιο πλανήτη, ούτε είναι πως δεν το ήξερα φυσικά. Απλώς δυστυχώς, είναι άλλο το να ξέρεις πράγματα γενικά και άλλο τα δυό σου μάτια να έχουν πρόσβαση σε ένα βίντεο όπου βλέπεις έναν άνθρωπο να έχει το γόνατό του επί 9 λεπτά στον λαιμό ενός άλλου ανθρώπου και να του κόβει την ανάσα. Τα τελευταία του λόγια αντηχούσαν μέσα μου τις μέρες εκείνες και μετατράπηκαν σε στίχους σπαρακτικούς, που οδήγησαν σε άλλους στίχους, που λειτουργούν ως δεύτερες σκέψεις πάνω στα λόγια αυτά και οι στίχοι οδήγησαν σε μουσική.

Το «Breathe» είναι η αυτονόητη κραυγή που βγάζεις όταν βλέπεις έναν άνθρωπο που δεν μπορεί να αναπνεύσει και φυσικά έχει και μια μετάφραση πιο πλατιά, μεταφορική, που απευθύνεται σε όλους τους ανθρώπους που δεν μπορούν να αναπνεύσουν επειδή κάποιος δεν τους το επιτρέπει.

Το Breathe είναι ένα τραγούδι καταγγελτικό; Μια κραυγή αγωνίας; Μια έκφραση αντίδρασης;

Είναι φρικιαστικό να μην μπορείς να αναπνεύσεις. Μπορεί κάποιος να πει «καλά, κάτι μας είπατε τώρα», αλλά δεν είναι έτσι. Η στιγμή που θα θεωρήσουμε φυσιολογικό και θα αποδεχτούμε με απλότητα το να υπάρχουν άνθρωποι πάνω σε αυτόν τον πλανήτη που δεν μπορούν να αναπνεύσουν, που κάποιος άλλος τους κόβει την ανάσα, κυριολεκτικά ή μεταφορικά, είναι η στιγμή που θα έχουμε μεταμορφωθεί εμείς οι ίδιοι στο τέρας. Ελπίζω πως δεν έχουμε ακόμα καν συνηθίσει την όψη του τέρατος.

Δεν μπορούσα να κάνω κάτι άλλο. Ήταν ο τρόπος μας να αντιδράσουμε. Δε λέω ότι ένα τραγούδι θα αλλάξει τον κόσμο, αλλά εμείς -οι String Demons δηλαδή- αυτό μπορούσαμε να κάνουμε. Είναι το μόνο πράγμα που μπορούσαμε να κάνουμε. Μουσική.

Όπως και στον Άλφα έτσι κι εδώ καταπιάνεστε με βίαια γεγονότα. Είναι μια ανάγκη που χρειάζεται να εκφρασετε; Είναι πράγματα που δεν γίνεται να κρατήσετε καταπιεσμένα μέσα σας;

Είναι αυτό που είπαμε πριν. Η φωτιά που καίει μέσα σου, είτε είναι φωτιά φτιαγμένη από λύπη, από νεύρα, από θυμό, από απόγνωση, κάπως πρέπει να σβήσει. Και για να σβήσει κάτι πρέπει να κάνεις. Άλλοι πετούν πέτρες. Άλλοι βγαίνουν στους δρόμους και διαμαρτύρονται (όχι πως δεν το έχουμε κάνει και αυτό). Άλλοι ζωγραφίζουν. Άλλοι κάνουν ποίηση, άλλοι γράφουν. Άλλοι κλείνονται στον εαυτό τους. Άλλοι ασχολούνται με την πολιτική για να αλλάξουν τον κόσμο (άλλο που πολλές φορές για αλλού ξεκινούν και αλλού πάνε). Εμείς μάθαμε να το κάνουμε με μουσική. Αυτό ξέρουμε, αυτό κάνουμε. Νιώθουμε -ισχύει και για τους δύο αυτό- πως θα αρρωσταίναμε εάν δεν μπορούσαμε να βγάλουμε με μουσική και στίχους αυτά που καίνε μέσα μας. Δεν είναι προσπάθεια. Είναι επιτακτική ανάγκη για να μην αρρωστήσουμε!

Τελικά θα έλεγες ότι κάτι πάει πολύ λάθος στον πλανήτη;

Οι άνθρωποι δεν βρίσκουν εύκολα τρόπο να μπορούν να ανακουφίζουν τους εαυτούς τους και να ζουν πιο ουσιαστικά και χαλαρά. Να μη χάνουν χρόνο σε κολλήματα που ή τους έχουν φορέσει ή που τα δημιούργησαν μόνοι τους, τα οποία μπορούν να τους οδηγήσουν σε μικρά λάθη ή ακόμα και φρικτά εγκλήματα. Κάτι πιο απλό και καθημερινό: να βλέπεις τους ανθρώπους να βρίσκονται μετά από καιρό και να μη ξέρουν πως να χαιρετηθούν.

Θέλω να σε πάω λίγο πίσω και να σε ρωτήσω για τη συνεργασία σας με τον Χρήστο Θηβαίο. Όπως και αν νιώθετε τώρα περισσότερο ώριμοι μουσικά.

Όπως έχουμε πει και στον Χρήστο, τον νιώθουμε σαν το μεγάλο μας αδερφό. Έχουμε ζήσει φοβερές στιγμές μαζί του και πάνω στο stage και backstage. Τον Άλφα τον απογείωσε! Και τι ωραίες συζητήσεις στα ταξίδια, πράγματα που μας έχει πει μας έχουν βοηθήσει πολύ.

Έχει καταπληκτικό χιούμορ, μια φορά θυμάμαι σε ενα αεροπλάνο πόσο είχε ελαφρύνει την ατμόσφαιρα όταν πήγε να γίνει παρεξήγηση με τις αεροσυνοδούς!Το βλέμμα του στη σκηνή όταν τα έγχορδά μας κύκλωναν τη φωνή του.

Αυτήν την εποχή νιώθουμε πιο ώριμοι από ποτέ. Πάνω στη σκηνή, στο στούντιο, στο πώς γράφουμε και δουλεύουμε ακόμα και στο πώς τσακωνόμαστε μεταξύ μας.

Πώς κύλισε η περίοδος της καραντίνας για εσάς; Πώς βγήκατε μέσα από αυτό, τι χάσατε και τι κερδίσατε;

Βασικά ελπίζουμε όντως να βγούμε μία και καλή από αυτή την κατάσταση. Έκανε κύκλους. Τη μια καλά, την άλλη άσχημα, τη μια υπέροχα, την άλλη ανυπόφορα. Νιώσαμε και ξεχασμένοι κάπως από την πολιτεία, πράγμα βέβαια που σηκώνει πολλή συζήτηση, είναι λεπτό θέμα. Δεν μπορούσαμε να κάνουμε σχέδια και οι ρυθμοί έπεσαν κατακόρυφα.

Κερδίσαμε το να έχουμε μια καλύτερη γνωριμία με τον εαυτό μας, γράψαμε μουσική, ζήσαμε πράγματα που δεν θα μπορούσαμε αν όλα ήταν κανονικά. Έχουμε ηρεμήσει κάπως ως άνθρωποι και το μέλλον το ατενίζουμε πιο «εναλλακτικά».

Την Λυδία την είδα Οκτώβριο του 2020 σε μία εκπομπή που παίξαμε και επειδή στην καραντίνα έμεινε εκτός Αθηνών, την ξαναείδα τέλη Μαϊου του 2021. Όταν κάναμε την πρώτη πρόβα και ο ήχος μας συναντήθηκε μετά απο τόσο καιρό ήταν συγκλονιστικό.

Αν ποτέ επιστρέψουμε στην ζωή όπως... παλιά, η καραντίνα θα αφήσει απίστευτες ιστορίες!

Ετοιμάζετε καλοκαιρινές εμφανίσεις με τον κατά Ηλία Καρελλά Πλούτο του Αριστοφάνη. Το θέατρο σκιών, η ζωντανή μουσική από εσας... Πώς «παντρεύονται» όλα αυτά;

Μία παράσταση - συναυλία του Ηλία Καρελλά για μικρούς και μεγάλους, παίζει ο Λευτέρης Ελευθερίου, η Αρετή Κετιμέ και εμείς.

Έχουμε συνεργαστεί όλοι μεταξύ μας στο παρελθόν σε διαφορετικά πρότζεκτ, γνωριζόμαστε καλά κι αυτό επιτρέπει μία άνετη συνύπαρξη πρόζας και μουσικής.

Η ματιά του Ηλία στις παραστάσεις που κάνει ταιριάζει απόλυτα με τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τη μουσική, τις συναυλίες, το ρεπερτόριο και όσες φορές έχουμε δουλέψει μαζί γίνεται πολύ φυσικά και απλά, αλλά πάντοτε με προσοχή στη λεπτομέρεια. Έχει πιο πολύ σημασία να συνεργαζόμαστε με κάποιον που υπάρχει κοινή ματιά στα πράγματα, παρά το να κάνουμε κάτι που φαινομενικά να ταιριάζει περισσότερο αλλά ουσιαστικά να είμαστε σε άλλος μήκος κύματος.

Για την παράσταση έχουμε γράψει δύο καινούργια κομμάτια, το τραγούδι του Πλούτου και το τραγούδι της Πενίας. Ο Πλούτος που παρουσιάζουμε έχει πολλή μουσική, δικά μας παλιότερα, διασκευές, μία μουσική συνάντηση, μέσα στις ανατροπές, με την Αρετή, όπου είναι μία καταπληκτική μουσικός κ απίστευτη φωνή.

Όπως καταλαβαίνεις όταν σε μία παράσταση είναι ο Ηλίας και ο Λευτέρης οι ατάκες και το γέλιο είναι δεδομένα. Εκτός απ την περιοδεία προσθέσαμε μία extra ημερομηνία στο Δημοτικό Θέατρο Ηλιούπολης στις 27/7 καθώς εξαντλήθηκαν γρήγορα τα εισιτήρια των Κυριακών που παίζουμε στο Γαλάτσι.

Την καλύτερη εξήγηση για το πώς «παντρεύονται» όλα αυτά την δίνουμε όταν η παράσταση του Πλούτου αρχίζει!

- Για ημερομηνίες παραστάσεων και πληροφορίες σχετικά με τους String Demons, ακολουθήστε τους στα social media: Facebook | You Tube | Instagram

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.