Στέλιος Τσουκιάς στο Newsbomb.gr: «Τα Εξάρχεια είναι το Γιν-Γιανγκ της Αθήνας»

Ο Στέλιος Τσουκιάς ισορροπεί ανάμεσα σε δύο κόσμους. Τα πρωινά εργάζεται ως data scientist, άλλωστε ο ίδιος έχει κάνει σπουδές πάνω στα Μαθηματικά, τη Στατιστική, τα Εφαρμοσμένα Οικονομικά. Τα βράδια ανεβαίνει πάνω στη σκηνή για να παίξει τα τραγούδια του και τα κομμάτια που ο ίδιος αγαπά.

«Οι σπουδές και η ενασχόληση με τα Analytics, μου δίνουν την οικονομική δυνατότητα να χρηματοδοτώ τη μουσική μου χωρίς να κάνω έκπτωση. Με βοήθησαν να είμαι οργανωτικός και μεθοδικός και στη μουσική», εξηγεί στη συνέντευξή του στο Newsbomb.gr.

Στις 17 Φεβρουαρίου, ο Στέλιος πρόκειται να κυκλοφορήσει το νέο του άλμπουμ με τίτλο «Κοιτάζω Έξω». «Τα τραγούδια τα έγραψα κατά την διάρκεια της καραντίνας και είναι μία κατάθεση συναισθημάτων γύρω από την ύπαρξη και τον έρωτα», αναφέρει.

Στο επερχόμενο άλμπουμ, μεταξύ άλλων, εμπεριέχεται η διασκευή του στον «Γερό Μαθιό» του Παύλου Σιδηρόπουλου. «Η φωνή του και ο τρόπος εκφοράς του λόγου μαζί με τους στίχους που ήταν ευθείς και ωμοί, μου προκαλούν μία δόνηση μέσα μου. Ό,τι ακριβώς ζητάω από τη μουσική», μου λέει και θυμάται τα χρόνια της εφηβείας του που συνδέονται με τα «τραγούδια του Παύλου».

Από τα αγαπημένα του Εξάρχεια, τη γειτονιά όπου γεννήθηκε και στην οποία επέστρεψε μετά την πενταετή διαμονή του στο Λονδίνο, θα βρεθεί στον Νέο Κόσμο και συγκεκριμένα στον Σταυρός του Νότου Club, για ένα μοναδικό live στις 22 Φεβρουαρίου.

Για την πρώτη φορά που έπαιξε στο ιστορικό στέκι, θυμάται πολύ έντονα: «Λίγο πριν βγούμε στη σκηνή άκουγα τον βόμβο από τις ομιλίες του κόσμου και κατάλαβα ότι θα παίζαμε σε ένα γεμάτο μαγαζί. Ήταν απερίγραπτο. Οι παλμοί μου ήταν στο κόκκινο. Σχεδόν είχα ιδρώσει και έτρεμε η φωνή μου. Ένιωθα όμως σίγουρος».

Στέλιο, θα ξεκινήσω από τον Γέρο Μαθιό, τη διασκευή σου στο τραγούδι του Παύλου Σιδηρόπουλου. Θέλω να σε ρωτήσω για τη σύνδεσή σου μαζί του, με τη μουσική, τη ζωή του, την επιρροή του και το σημάδι που έχει αφήσει στο ελληνικό ροκ.

«Η εφηβεία μου συνδέεται με τα τραγούδια του Παύλου. Έβαζα σε λούπα τα μπλουζ του "Πρίγκιπα" στο κασετόφωνο και προσπαθούσα να τα παίξω στην κιθάρα και να τα τραγουδήσω. Μου έβγαζε μια γυμνή αλήθεια. Μεγαλώνοντας άκουσα όλους τους δίσκους του και το 2018 και 2019 έκανα δύο αφιερώματα στον Σιδηρόπουλο σε Λονδίνο και Άμστερνταμ. Η φωνή του και ο τρόπος εκφοράς του λόγου μαζί με τους στίχους που ήταν ευθείς και ωμοί, μου προκαλούν μία δόνηση μέσα μου. Ό,τι ακριβώς ζητάω από τη μουσική. Ήταν και από τους πρωτοπόρους της ελληνικής ροκ, τότε που η ροκ στην Ελλάδα ακουγόταν κατά κύριο λόγο μόνο με αγγλικό στίχο. Πίστευε πως η μουσική είναι μία και δεν έχει ανάγκη από κανέναν διαχωρισμό. Είναι δάσκαλος».

Στη ζωή σου όμως υπάρχουν και τα Μαθηματικά, η Στατιστική, τα Εφαρμοσμένα Οικονομικά. Θα μου μιλήσεις για τις σπουδές σου και τη θέση που έχουν αυτά στη ζωή σου σήμερα;

«Τα μαθηματικά τα αγαπώ πολύ. Ειδικά τα θεωρητικά, γιατί εγείρουν τη φαντασία. Τα εφαρμοσμένα είναι πιο συντηρητικά και συγκεκριμένα. Παρ' όλα αυτά, τα χρησιμοποιώ καθημερινά στη δουλειά μου ως data scientist. Οι σπουδές και η ενασχόληση με τα Analytics, μου δίνουν την οικονομική δυνατότητα να χρηματοδοτώ τη μουσική μου χωρίς να κάνω έκπτωση. Με βοήθησαν να είμαι οργανωτικός και μεθοδικός και στη μουσική. Ισορροπώ μέσα σε δύο κόσμους. Τον διονυσιακό και τον απολλώνιο. Ή αλλιώς της λογικής και του συναισθήματος. Πολλές φορές η δημιουργία πυροδοτείται από την τριβή με την πρωινή μου δουλειά».

Γνωρίζω γεννήθηκες στα Εξάρχεια. Μετά το Λονδίνο, επέστρεψες ξανά στα Εξάρχεια. Ξενάγησέ μας στη γειτονιά σου. Στα δικά σου Εξάρχεια και στο πώς σε έχουν διαμορφώσει.

«Έχουν αλλάξει τα Εξάρχεια από τότε που ήμουν μικρός. Η πλατεία πια δεν υπάρχει. Είναι μπαζωμένη για να φτιαχτεί το μετρό. Μεγάλωσα στη Νεάπολη Εξαρχείων για την ακρίβεια. Η Ασκληπιού, η Ιπποκράτους, η Χαριλάου Τρικούπη, η Βαλτετσίου, είναι δρόμοι που έχω περπατήσει περισσότερο από κάθε άλλο δρόμο στην Αθήνα. Τα μπαράκια και οι καφετέριες έχουν χαρακτήρα, η λαϊκή στην Καλλιδρομίου κάθε Σάββατο μου φτιάχνει τη διάθεση. Ακούς μουσικές εδώ και εκεί και νιώθεις ότι είναι γειτονιά. Όταν τελείωσα τις σπουδές μου και γύρισα στην Αθήνα, το πρώτο μαγαζί που έπαιξα ζωντανά ήταν η Όστρια, απέναντι από το ιστορικό σινεμά ΒΟΞ. Λίγο αργότερα στο καφέ ΔΙΠΛΟ. Δε θα ξεχάσω μια βραδιά που παίζαμε σε γεμάτο μαγαζί, ο κόσμος τραγουδούσε και από πίσω από την τζαμαρία καιγόταν ένας κάδος. Τα Εξάρχεια είναι το Γιν-Γιανγκ της Αθήνας».

Για ποιο πράγμα αισθάνεσαι -ίσως- περισσότερο νοσταλγία;

«Για τα φοιτητικά χρόνια. Ήταν ανέμελα με το λιγότερο άγχος. Με τη γνώση που έχω τώρα θα τα περνούσα ακόμα πιο χαλαρά. Θα ήθελα να ξαναγύριζα στο κουτούκι του κυρ Νίκου στο Καρλόβασι της Σάμου και να παίξω ρεμπέτικα μέχρι το πρωί με κρασάκι, δίπλα στη φωτιά. Ήταν μυσταγωγικές οι βραδιές εκείνες».

Στο Λονδίνο έμεινες αρκετά χρόνια. Θα έφευγες να αναζητήσεις την τύχη σου στο εξωτερικό; Είτε πάνω στα μαθηματικά είτε πάνω στη μουσική;

«Πήγα κατευθείαν να εργαστώ και έμεινα περίπου πέντε χρόνια στο Λονδίνο. Έγινε μεγάλη έκρηξη μέσα μου. Βίωσα πολλά και διάφορα και βγήκα από το "comfort zone" μου. Αναθεώρησα και βρήκα πώς θέλω να περνώ την καθημερινότητα μου. Θέλω να ζω κάπου με πολύ ήλιο, να γράφω μουσική και να έχω επιλογές μέσα στην εβδομάδα. Να μπορώ να πιω μία μπύρα με ένα φίλο χωρίς να χρειάζεται να το κανονίσω από πριν, ακόμα και μια Δευτέρα βράδυ. Γι’ αυτό βρίσκομαι πια στην Αθήνα. Είναι πανέμορφη πόλη».

Θέλω να χρησιμοποιήσω τον τίτλο του τραγουδιού σου, «Λύκος Αισθηματίας». Πώς τον αντιλαμβάνεσαι εσύ, ποια η σημασία του για εσένα; Επίσης, είναι ο Στέλιος, ένας λύκος αισθηματίας;

«Το ποίημα του Αργύρη Χιόνη με άγγιξε από την πρώτη στιγμή που το διάβασα. Είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας. Φοβόμαστε να αγαπήσουμε και να εκτεθούμε μπροστά στα συναισθήματά μας. Μας έχουν κάνει λύκους έτοιμους να επιτεθούμε. Επιλέγω να στραφώ προς την αγάπη με όποιο κόστος. Στο τέλος, όποτε κι αν έρθει αυτό, το ταμείο θα είναι γεμάτο».

Στέλιο, «κοιτάζεις έξω» και τι βλέπεις; Τι αισθήματα σου δημιουργεί, αυτό ή αυτά που βλέπεις, ή που δεν βλέπεις αλλά αντιλαμβάνεσαι;

«Αντιλήφθηκα πρόσφατα πως η εικόνα που βλέπουμε έρχεται πρώτα από μέσα μας. Αν είμαι χάλια και πεσιμιστής, χάλια θα βλέπω κάθε γωνιά. Οπότε πρώτα από όλα θέλω να υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι παντού υπάρχει το φως. Είναι μία μικρή κλωστή που χωρίζει αυτό το φως από το σκοτάδι. Με αυτό πραγματεύεται και το ομότιτλο τραγούδι του δίσκου, "Κοιτάζω Έξω". Σίγουρα υπάρχει και ασχήμια εκεί έξω και γι’ αυτό καλούμαστε να είμαστε απέναντι σε ό,τι μας καίει και ό,τι μας τρώει την ψυχή. Πάντα με σεβασμό προς τους συνανθρώπους μας».

Στις 22 Φεβρουαρίου, επιστρέφεις για ένα live στον Σταυρό. Τι θυμάσαι από την πρώτη-πρώτη φορά που έπαιξες εκεί;

«Τότε έμενα ακόμα στο Λονδίνο. Είχα πάρει το αεροπλάνο, είχαμε παίξει πρώτα Θεσσαλονίκη και μετά ήρθαμε Αθήνα. Θυμάμαι λίγο πριν βγούμε στη σκηνή άκουγα τον βόμβο από τις ομιλίες του κόσμου και κατάλαβα ότι θα παίζαμε σε ένα γεμάτο μαγαζί. Ήταν απερίγραπτο. Οι παλμοί μου ήταν στο κόκκινο. Σχεδόν είχα ιδρώσει και έτρεμε η φωνή μου. Ένιωθα όμως σίγουρος. Με πλαισίωναν και καταξιωμένοι μουσικοί και είχαμε γίνει όλοι μια παρέα. Προς τα μέσα του προγράμματος, την ώρα που παίζαμε την "Αρχή του κόσμου" των Λάργκο, δεν κάναμε τίποτα από αυτά που είχαμε συμφωνήσει στην πρόβα. Μας πήγε το πράγμα από μόνο του. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ αυτό. Ένιωθα ότι δεν πατούσα πια στη σκηνή. Είχα την χαρά να το βιντεοσκοπήσω το live αυτό και η στιγμή αυτή υπάρχει στο YouTube. I feel blessed».

Τι θα ακούσουμε την Τετάρτη στο γνωστό στέκι του Νέου Κόσμου;

«Νέος ήχος, νέα μπάντα και καινούριος δίσκος. Τι άλλο να ζητήσω; Έχω περάσει σε μία άλλη πίστα της ζωής μου, έκανα ακόμα ένα update στο λογισμικό μου. Θα παίξουμε τραγούδια από τον πρώτο δίσκο, τον δεύτερο που κυκλοφορεί στις 17 Φεβρουαρίου και διασκευές σε μπλουζ και ροκ ήχους τραγουδοποιών που με έχουν επηρεάσει. Παρέα μου θα βρίσκεται και η Λόλα Γιαννοπούλου, μια εξαιρετική μουσικός και ερμηνεύτρια όπου θα μας τραγουδήσει και δικά της τραγούδια. Θέλω για δύο ώρες να πετάξουμε όλα τα προβλήματα και να συντονιστούμε στις μουσικές!».

Τι μπορούμε να πούμε για το επερχόμενο νέο άλμπουμ σου;

«Έχει τον τίτλο "Κοιτάζω Έξω", με το ομότιτλο τραγούδι να έχει κυκλοφορήσει τον Μάρτιο που μας πέρασε. Τα τραγούδια τα έγραψα κατά την διάρκεια της καραντίνας και είναι μία κατάθεση συναισθημάτων γύρω από την ύπαρξη και τον έρωτα.

Ο "Λύκος Αισθηματίας" σε ποίηση του Αργύρη Χιόνη, όπως και το "Χαίρε Χρόνε", το "Μη λυπάσαι" και ο "Ελεύθερος" σε μουσική και στίχους δικούς μου, κινούνται γύρω από υπαρξιακά ζητήματα τα οποία, είτε δένονται με τον έρωτα και το συναίσθημα που νιώθουμε για έναν άλλο άνθρωπο είτε με τον ίδιο μας τον εαυτό. Στον δίσκο εμπεριέχεται και το "Φρικιό" σε μουσική και στίχους του Αλέξανδρου Αργύρη, εμπνευσμένο από την ιστορία του Ζακ και είναι καταγγελτικό απέναντι στον φασισμό.

Επίσης, ήταν και η πρώτη φορά που μελοποίησα στίχο που δεν είναι δικός μου, στο τραγούδι "Μες τα αίματα" σε στίχους της Ειρήνης Πολυκρέτη. Έγιναν πολλά και διάφορα και ήρθε η ώρα να βγουν όλα προς τα έξω, δεμένα με μία κοινή αισθητική.

Στο δίσκο φυσικά θα βρίσκεται και ο "Γερό Μαθιός" ως bonus track. Είναι μεγάλη μου τιμή που η αδερφή του Παύλου, Μελίνα, μου παραχώρησε την άδεια. Την παραγωγή την έχει αναλάβει ο Κώστας Γεωργιάδης, όπως και αυτή του πρώτου δίσκου.

Συμμετέχουν εξαιρετικοί μουσικοί, όπως ο Παντελής Στόικος και ο Γιώργος Αβραμίδης στις τρομπέτες, ο Μιχάλης Καρανίκος στο τρομπόνι, ο Γιώργος Μπαλτάς στα τύμπανα, ο Κώστας Γεωργιάδης στις κιθάρες και στο programming. Μόνιμοι συνεργάτες που έχω την χαρά να στολίζουν τις μελωδίες που γράφω με τον προσωπικό τους ήχο».

Διαβάστε επίσης

Λουδοβίκος των Ανωγείων: «Η νέα μου έκθεση είναι αφιερωμένη στον Βαγγέλη Παπαθανασίου»

Φοίβος Δεληβοριάς: Το παρατσούκλι από τον Κολοκοτρώνη και το ραπάρισμα του Βέγγου

Μπάμπης Στόκας από το Α έως το Ω: Το «βλαχάκι» που ήθελε να γίνει οδηγός αγώνων