Αγγελική Καρυστινού: «Αιώνες τώρα δεν ήταν τίποτα γυναικεία υπόθεση. Πρέπει να ρεφάρουμε»

Η Αγγελική Καρυστινού και η Ναταλία Στυλιανού πρωταγωνιστούν στην παράσταση "Εννιά" στο θέατρο Φούρνος και μιλάνε στο newsbomb.gr για τη μνήμη, την απώλεια και την αναζήτηση νοήματος

Αγγελική Καρυστινού: «Αιώνες τώρα δεν ήταν τίποτα γυναικεία υπόθεση. Πρέπει να ρεφάρουμε»

Η Αγγελική Καρυστινού (αρ.) και η Ναταλία Στυλιανού στην παράσταση "Εννιά" στο θέατρο Φούρνος

7'

Το «Εννιά» του Δημήτρη Τσεκούρα ανεβάζουν στο θέατρο Φούρνος η Αγγελική Καρυστινού και η Ναταλία Στυλιανού, σε σκηνοθεσία της Θωμαΐδος Τριανταφυλλίδου. Οι δύο ηρωΐδες που υποδύονται, «έρημες αλλά και ταυτόχρονα ενωμένες με αόρατες θηλιές, μας οδηγούν σε ένα πολυπρισματικό σύμπαν και μας κάνουν συμμέτοχους σε ένα ιδιότυπο whodunit. Mόνο που εδώ στόχος δεν είναι να βρούμε κάποιον δολοφόνο, αλλά να αποκωδικοποιήσουμε έναν αριθμό».

Οι δύο πρωταγωνίστριες μίλησαν στο newsbomb.gr για την μνήμη, την απώλεια και την αναζήτηση νοήματος, που απασχολούν το συγγραφέα στο συγκεκριμένο έργο, το θέατρο ως γυναικεία υπόθεση και τους ηθοποιούς που πλέον καλούνται να «χωρέσουν τα πάντα μέσα στη μέρα».

Tι θα δούμε επί σκηνής στο Φούρνο;

Αγγελική Καρυστινού: Tο νέο έργο του Δημήτρη Τσεκούρα, ενός συγγραφέα που φλερτάρει με το θέατρο παραλόγου, που αυτή τη φορά, χρησιμοποιεί το στοιχείο του θρίλερ και ενός ιδιότυπου whodunnit, αν και δεν αναζητούμε έναν δολοφόνο, αλλά μια απάντηση σε ένα αίνιγμα. Δυο γυναίκες με μια σχέση συγκρουσιακή, εξάρτησης, αλλά και βαθιάς τελικά αγάπης, αναζητούν ένα χαμένο χειρόγραφο. Το χειρόγραφο αυτό ανήκε στον άνδρα της μίας εκ των δύο, ο οποίος αυτοκτόνησε. Κι εκείνες ορκισμένες και μαζί απηυδισμένες προσπαθούν να λύσουν τον γρίφο, που τους κληροδότησε.

Ναταλία Στυλιανού: Είναι έργο που κινείται μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας. Το «Εννιά» είναι ένα ψυχολογικό δράμα με στοιχεία υπαρξιακού θρίλερ. Καταπιάνεται με τη μνήμη, την απώλεια και την αναζήτηση νοήματος. Επί σκηνής, δύο γυναικείοι χαρακτήρες, η Κυρία και η Μπέρτα, ξετυλίγουν μια ιστορία γεμάτη μυστήριο, συναισθηματική φόρτιση και βαθιά ερωτήματα για τη ζωή και τον θάνατο.

ennia-fournos.jpg

Η Ναταλία Στυλιανού (αρ.) και η Αγγελική Καρυστινού στην παράσταση "Εννιά στο θέατρο Φούρνος

Οι αστυνομικές ιστορίες δεν πολυσυνηθίζονται στο θέατρο. Πως προέκυψε αυτή για εσάς;

Α.Κ.: Ο κόσμος αγαπάει ιδιαιτέρως τις αστυνομικές ιστορίες, αυτή όμως είναι μια εντελώς ιδιότυπη και περίεργη υπόθεση, αφού εδώ έχουμε να λύσουμε ένα υπαρξιακό μάλλον ερώτημα. Στην πραγματικότητα δεν έχει τόσο σημασία η απάντηση, αν υπάρχει κιόλας, αλλά περισσότερο η διαδρομή αυτών των δύο γυναικών, που τις συναντάμε μετά θάνατο. Από εκεί, σε ένα μεταφυσικό τοπίο, επιστρέφουν στις μνήμες της ζωής για να λύσουν τις εκκρεμότητές τους.

Ν.Σ.: Πράγματι, το αστυνομικό στοιχείο δεν είναι και τόσο συνηθισμένο στο θέατρο, αλλά εδώ χρησιμοποιείται περισσότερο ως όχημα παρά ως αυτοσκοπός. Η ιστορία του «Εννιά» είναι ένας γρίφος γεμάτος μυστήριο, αλλά το ενδιαφέρον δεν είναι ποιος έκανε τι ή γιατί, αλλά πώς οι χαρακτήρες αντιμετωπίζουν τις συνέπειες. Η αφήγηση του έργου λειτουργεί σαν μια υπαρξιακή αλληγορία. Ο Δημήτρης Τσεκούρας έχει γράψει ένα έργο όπου η αγωνία του θεατή συνδέεται με ερωτήματα για τον ίδιο τον ανθρώπινο ψυχισμό.

Γιατί ονομάστηκε "Εννιά" η παράσταση; Δεν είναι τυχαίος αριθμός.

Α.Κ.: Όχι δεν είναι. Το εννιά είναι ένας αριθμός μυστικιστικός όπως ακριβώς και το αίνιγμα που καλούνται να λύσουν αυτές οι δυο ηρωίδες.

Ν.Σ.: Πράγματι, το εννιά δεν είναι ένας τυχαίος αριθμός. Είναι γεμάτος συμβολισμούς και συνδέσεις με τη ζωή, το θάνατο, ακόμα και την τέχνη. Ο Δημήτρης Τσεκούρας παίζει με αυτούς τους συμβολισμούς, δημιουργώντας έναν κόσμο όπου η έννοια του χρόνου, της μνήμης και της ύπαρξης μοιάζει ρευστή. Για εμάς, είναι ένας γρίφος και μια απάντηση που θα δοθεί στο τέλος της ιστορίας. Ίσως πάλι να είναι απλά ένας αριθμός που μας φαίνεται αρκετά μυστηριώδης.

Πως πάει η σεζόν φέτος γενικότερα στο θέατρο; Ανταποκρίνεται ο κόσμος; Θέλετε να μας προτείνετε κάποιες "άχαστες" παραστάσεις, εκτός από τη δική σας φυσικά;

Α.Κ.: Σε γενικές γραμμές πάει καλά. Ο κόσμος φαίνεται ότι έχει ανάγκη να πάει στο θέατρο ακόμα, ευτυχώς. Προσωπικά λόγω χρόνου δεν έχω προλάβει ακόμη να δω παραστάσεις της νέας σεζόν, όμως θα πρότεινα σε κάθε περίπτωση να πάει κάποιος σε οποιαδήποτε παράσταση. Πάντα κάτι θα κερδίσει κανείς από μια βραδιά σε ένα θέατρο.

Ν.Σ.: Το θέατρο μοιάζει να ζωντανεύει ξανά, μετά την περίοδο της καραντίνας. Βλέπουμε το κοινό να επιστρέφει στις αίθουσες με αγάπη και ενθουσιασμό και αυτό είναι υπέροχο. Όσο για τις άχαστες παραστάσεις νομίζω ότι αυτό είναι κάτι υποκειμενικό. Κάθε παράσταση έχει κάτι μοναδικό να προσφέρει.

Βλέπουμε πολλούς ηθοποιούς να μοιράζουν το χρόνο τους σε παραστάσεις, και τηλεοπτικές σειρές κυρίως, καθώς και σε κινηματογραφικές ταινίες. Ποια είναι τα υπέρ και τα κατά αυτής της νέας πραγματικότητας για εσάς;

Α.Κ.: Δεν υπάρχουν υπέρ σε όλο αυτό, μόνο κατά. Οι καλλιτέχνες υποφέρουν οικονομικά και γι αυτό αναγκαζόμαστε να κάνουμε πολλά πράγματα ταυτόχρονα. Αυτό εξυπακούεται ότι έχει συνέπειες. Πρέπει να το πούμε καθαρά αυτό γιατί σήμερα υπάρχει και μια αντίληψη ότι όσα περισσότερα κάνει κάποιος, τόσο καλύτερα. Δεν ισχύει αυτό. Κάνουμε πολλά για να επιβιώσουμε. Κανονικά θα έπρεπε να μπορούσαμε να είμαστε συγκεντρωμένοι μόνο σε ένα. Η τέχνη εν γένει, όχι μόνο το θέατρο, χρειάζεται αφοσίωση, συγκέντρωση, καθαρό μυαλό και ξεκούραστο σώμα. Η πραγματικότητα όμως μας αναγκάζει να κάνουμε πάρα πολλά. Τουλάχιστον προσπαθούμε πάντα για το καλύτερο και το πιστεύω αυτό για όλους τους ηθοποιούς γιατί όλοι θέλουμε – ασχέτως αν τα καταφέρνουμε ή όχι - να κάνουμε μια καλή παράσταση.

Ν.Σ.: Το θέατρο, η τηλεόραση και ο κινηματογράφος είναι διαφορετικά μέσα, αλλά αλληλοσυμπληρώνονται. Το καλό είναι ότι μας δίνεται η ευκαιρία να δουλέψουμε σε διαφορετικά είδη και να εξερευνήσουμε νέες πλευρές του εαυτού μας. Το δύσκολο κομμάτι είναι να καταφέρεις να χωρέσεις τα πάντα μέσα στη μέρα.

Η παράστασή σας είναι σχεδόν γυναικεία υπόθεση. Σας συμβαίνει συχνά αυτό;

Α.Κ.: Το έργο δεν αφορά μόνο σε γυναικεία θέματα, οι περισσότεροι συντελεστές είναι γυναίκες, έχουμε όμως και άντρες μαζί μας. Τον Δημήτρη Τσεκούρα καταρχάς, τον μουσικό μας τον Νάσο Σωπύλη και τη συνδρομή του Νίκου Βλασόπουλου στα φώτα. Προσωπικά, πάντως μου αρέσει να δουλεύω με γυναίκες πολύ. Και επιτέλους, ναι, γιατί να μην είναι κάτι και γυναικεία υπόθεση; Αιώνες τώρα δεν ήταν τίποτα γυναικεία υπόθεση. Κάποια στιγμή πρέπει να ρεφάρουμε. Πέραν της πλάκας όμως, είναι σημαντική η ποσόστωση στο θέατρο. Και στα φύλα και στις ηλικίες, γιατί η ζωή έχει από όλα. Αλλά, ναι μου αρέσει που πολλά έργα και ταινίες και βιβλία σήμερα ανοίγουν το θέμα της γυναικείας χειραφέτησης, από διαφορετικές πλευρές. Κι όχι δεν κουράστηκα να το ακούω, όπως λένε κάποιοι. Άλλωστε δεν έχουμε ακούσει αυτήν την οπτική, τη δική μας οπτική, για πολλά χρόνια.

Ν.Σ.: Είναι αλήθεια πως το έργο περιστρέφεται γύρω από δύο γυναικείους χαρακτήρες και οι περισσότεροι συντελεστές είναι γυναίκες. Αυτό κάνει την παράσταση ακόμα πιο ξεχωριστή για μένα. Είναι όμορφο και αποκαλυπτικό να φέρνουμε στη σκηνή τη μαγική πολυπλοκότητα τις γυναικείας φύσης. Τον τελευταίο καιρό βλέπουμε ολοένα και περισσότερα έργα που δίνουν χώρο στις γυναικείες φωνές και νομίζω ότι αυτό έχει μεγάλο ενδιαφέρον.

Info

«Εννιά» του Δημήτρη Τσεκούρα

Σκηνοθεσία: Θωμαΐς Τριανταφυλλίδου

Με τις: Ναταλία Στυλιανού, Αγγελική Καρυστινού

Από 2 Δεκεμβρίου στο Θέατρο Φούρνος (Μαυρομιχάλη 168, Αθήνα)

Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00

Τιμές εισιτηρίων: Γενική είσοδος: 15 ευρώ, Μειωμένο: 12 ευρώ

Κρατήσεις θέσεων: www.more.com

Τηλέφωνο: 21 0646 0748

Ροή Ειδήσεων Δημοφιλή