Τα κόμματα «αποχαιρετούν» τον Διαγόρα Χρονόπουλο
Φερώνυμοι κι ανώνυμοι αποτίουν φόρο τιμής στον πενυματικό άνθρωπο Διαγόρα Χρονόπουλο, ο οποίος έχασε σήμερα (11/3/15) τη μάχη με τον καρκίνο.
Πληροφορούμενος την είδηση του θανάτου του Διαγόρα Χρονόπουλου, o οποίος πέθανε σήμερα σε ηλικία 76 ετών, ο αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού Νίκος Ξυδάκης έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Η οικογένεια του θεάτρου έχασε σήμερα έναν άνθρωπό της. Ο Διαγόρας Χρονόπουλος, παραγωγός, σκηνοθέτης, ηθοποιός, ακάματος εργάτης της τέχνης, άφησε ανεξίτηλο το αποτύπωμά του ως καλλιτέχνης και δάσκαλος• μεταξύ άλλων, ως διευθυντής στο Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν αλλά και ως διευθυντικό στέλεχος στο Εθνικό Θέατρο, στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και στο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου.
Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας ανέπτυξε αντιστασιακή δράση και το 1971 συνελήφθη και καταδικάστηκε σε φυλάκιση.
Η προσφορά του υπήρξε μεγάλη στον χώρο της τηλεόρασης αλλά και του κινηματογράφου, ενώ στάθηκε πάντα με τρυφερότητα στους νέους καλλιτέχνες. Τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένειά του αλλά και στη μεγάλη οικογένεια του ελληνικού θεάτρου».
Το τμήμα Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση:
Έφυγε από τη ζωή ο Διαγόρας Χρονόπουλος, σκηνοθέτης, διευθυντής του Θεάτρου Τέχνης από το 2004 έως το Σεπτέμβρη του 2014 και έως χθες διευθυντής της Σχολής του Θεάτρου Τέχνης του Κάρολου Κουν.
Γεννήθηκε το 1939 στην Ιερουσαλήμ της Παλαιστίνης, σπούδασε νομικά στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και ταυτόχρονα φοίτησε στη σχολή του Θεάτρου Τέχνης του Κάρολου Κουν, σε παραστάσεις του οποίου έλαβε μέρος.
Το 1965 έφυγε για το Παρίσι, και εργάσθηκε στο Λαϊκό Θέατρο της Γαλλίας. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας συμμετείχε σε ανεξάρτητη ομάδα αντίστασης και το 1971 συνελήφθη και καταδικάστηκε σε φυλάκιση.
Από τις αρχές του 1966 μέχρι το '71 ήταν υπεύθυνος του τμήματος Οπτικοακουστικών μέσων της διαφημιστικής εταιρίας ΑΔΕΛ.
Από το 1975 συμμετείχε ως ιδρυτικό μέλος στην ίδρυση του Θεσσαλικού Θεάτρου, του οποίου σκηνοθέτησε πολλές παραστάσεις.
Σκηνοθέτησε παραστάσεις Αρχαίου Δράματος για το Ηρώδειο και την Επίδαυρο, και πολλά σύγχρονα έργα στο Εθνικό, το ΚΘΒΕ, σε Δημοτικά Θέατρα και στο Ελεύθερο Θέατρο.
Διετέλεσε Διευθυντής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, αφήνοντας το ΚΘΒΕ με οικονομικό περίσσευμα, Διευθυντής του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου και Αναπληρωτής καλλιτεχνικός Διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου.
Ήταν μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Σκηνοθετών.
Σκηνοθέτησε ταινίες, σήριαλ, ντοκιμαντέρ για την ΕΡΤ, ενώ στήριξε δυναμικά τον αγώνα των εργαζομένων της ΕΡΤ.
Ως διευθυντής του Θεάτρου Τέχνης, στήριξε προσπάθειες νέων καλλιτεχνών, προτείνοντας ο ίδιος την διάδοχό του Μαριάννα Κάλμπαρη για τη διεύθυνση του Θεάτρου.
Το Τμήμα Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει τη βαθιά του λύπη για την απώλεια του Διαγόρα Χρονόπουλου.
Από το Γραφείο Τύπου του ΠΑΣΟΚ, εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:
Το ελληνικό θέατρο θρηνεί την απώλεια ενός ταλαντούχου εργάτη του, του Διαγόρα Χρονόπουλου, ο οποίος διακρίθηκε όχι μόνον ως σκηνοθέτης, αλλά και ως δάσκαλος στις νεώτερες γενιές. Ο Διαγόρας Χρονόπουλος υπηρέτησε την τέχνη του, μεταξύ άλλων, ως καλλιτεχνικός διευθυντής στο Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν, στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, στο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου . Άφησε παντού έντονο το αποτύπωμα του.
Ενεργός δημοκράτης και προοδευτικός πολίτης ο Διαγόρας Χρονόπουλος κατά τη διάρκεια της δικτατορίας ανέπτυξε αντιστασιακή δράση, συνελήφθη και καταδικάστηκε σε φυλάκιση.
Θερμά συλλυπητήρια στους οικείους του.
Το «Ποτάμι» αναφέρει τα παρακάτω, σε ανακοίνωσή του για το δυσάρεστο γεγονός:
Αποχαιρετούμε σήμερα με οδύνη τον αγαπημένο μας φίλο σκηνοθέτη Διαγόρα Χρονόπουλο, έναν σημαντικό άνθρωπο της Τέχνης, έναν ακούραστο θεατράνθρωπο.
Ο Διαγόρας υπήρξε ένας σπουδαίος δημιουργός στο χώρο του κινηματογράφου και της τηλεόρασης αλλά κυρίως ένας κορυφαίος και βραβευμένος θεατρικός δάσκαλος, πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου και καλλιτεχνικός Διευθυντής του Θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κουν.
Βαθιά προοδευτικός και δημοκράτης ο Διαγόρας Χρονόπουλος, ένας διανοούμενος της ευρύτερης Αριστεράς, καταδικασμένος και φυλακισμένος από την Χούντα, βρέθηκε πάντα κοντά στις δημοκρατικές πρωτοβουλίες για την ανανέωση της πολιτικής ζωής του τόπου.
Το Ποτάμι τον αποχαιρετά με άφατη θλίψη.